Archief voor categorie: Racereports 2015

(voor Nederlands even naaar beneden scrollen)

German racer Alexander Schlüchter, at the wheel of a Lotus Elan 26R, has won the Dutch Championship for historic touring cars & GT’s. A couple of solid seconds in class at the Saisonfinale on the Nürburgring Grand Prix track were enough to secure the title. His main opponents Dirk Waaijenberg (Ford Falcon Sprint) and the pairing of René de Vries/Jonathan Lewis (Mini Cooper S) lacked the necessary dose of luck. De Vries retired form the first race with a holed radiator. Waaijenberg could not keep up with former champions Norbert Gross and Stephen Perry, both also Ford Falcon mounted. Gross and Perry dominated the first race which was held on a slippery track. Best drive of the race was by Sander van Gils in his Dunlop-shod Lotus Elan, who took the fight to the mighty Ford GT40 of Georg Nolte. In the end he just missed out on the last podium spot.
Van Gils made amends in sunday’s race, on a dry track. The powerful Fords pulled away at first, but as their Avons deteriorated, van Gils managed to overtake them one by one. The Lotus Elan driver took a popular win against the armada of V8’s that characterizes this year’s NK HTGT. De Vries and Lewis were lucky this time: their Cooper S broke down again, but Lewis had eked out enough of an advantage to take the class win. Still, zero points on saturday saw Rob Rappange (Mini Cooper S) pass them in the final results.

Bewogen Finale in de Eifel
Net als in 2014 zou de beslissing in het NK HTGT vallen tijdens de RGB Saisonfinale op de Nürburgring. Vorig jaar gooide de mist roet in het eten en kon slechts één van de twee races verreden worden. Dit jaar was het even spannend, maar konden uiteindelijk alle sessies doorgaan. In de puntentelling waren er uitgaande van twee races nog een flink aantal kanshebbers, maar dan moest er wel aan één voorwaarde worden voldaan: lijstaanvoerder Alexander Schlüchter zou tenminste één keer moeten uitvallen en nul punten scoren. In dat geval hadden Dirk Waaijenberg en Norbert Gross in hun CT10-Ford Falcons nog kansen, evenals het duo René de Vries/Jonathan Lewis en Rob Rappange uit de CT07 Mini-gelederen.
Met ruim 40 inschrijvingen was de startlijst weer goed gevuld. De vrije training gaf een eerste beeld van de krachtverhoudingen. De familie van Gils was weer van de partij, met Sander aan het stuur van de Lotus Elan 26R. Voor de concurrenten in GTS10 is het maar goed dat hij zich slechts enkele weekenden per jaar kan vrijmaken, want hij was niet bij te benen. In de kleine GT-klasse was er ook zo’n snelle jonge hond, Peter Stöhrmann in een Lotus Elite. Daar gaf ook de Austin Healey Kikkeroog van het duo Ardelt/Auer weer acte de présence. De Volvo bleef op stal dit weekend en dat was jammer voor Thomas, want hij pas niet in de Sprite en dus reed Alexandra solo. Leo Landman was weer terug met zijn Lotus Cortina, maar de auto wilde niet lekker lopen en Leo plakte er op zaterdag een briefje “Te Koop” op. Een nieuw gezicht was Frank Depta, in de bekende als altijd doorleefd ogende Derichs-Mustang en ook Thomas Buchbinder had weer ingeschreven in zijn Marcos, maar net als vorig jaar deed hij dat alleen om wat extra te kunnen testen en nam hij geen deel aan de races: best jammer…..
Kwalificatie: volle bak ertegenaan
Naarmate de vrijdag vorderde, nam de bewolking toe en dreigde er een déja-vu: de kwalificatie stond gepland om 16:05. Het zicht werd dramatisch minder en uiteindelijk zou de laatste kwalificatie van de dag afgeblazen worden, maar de NK-deelnemers mochten gelukkig nog gewoon vertrekken. Door de mist werd de baan wel steeds gladder. In een kwalificatie zijn er uiteenlopende strategieën om daarmee om te gaan. De meeste coureurs kozen ervoor om eerst eens rustig te kijken hoeveel grip er nu eigenlijk was en daarna pas voor een tijd te gaan. Maar als het steeds natter en dus gladder wordt, is de baan in het begin juist het snelst en is er ook veel te zeggen voor de tegenovergestelde strategie: proberen direct een snelle tijd te zetten. Dat betekent meteen volle bak ertegenaan en dat gebeurde deze keer helaas letterlijk. Terwijl een groepje van zo’n 5 auto’s in hun eerste rondje rustig door de Veedol S reed, kwam Jaap van der Ende op volle snelheid aangestormd, . maar helaas bleken vijf auto’s er één teveel om veilig voorbij te steken en de Ford Falcon reed achterop de Lotus Elite van Bert du Toy van Hees. Tegen zoveel Detroit Iron was het kleine plastic sportwagentje niet opgewassen en terwijl de Falcon met een losse bumper en gekreukelde grille zijn weg kon vervolgen, zat het raceweekend er voor de Lotus-coureur op. Het was inderdaad glad, we zagen onder meer Bob Stevens, Huib Mars en Jaap van der Ende roteren evenals Ron Verzijlbergen, maar die laatste koos er bewust voor teneinde Jac Meeuwissen’s Healey niet te raken. Na 25 minuten trainen op de natte baan bleek dat verse banden van het alternatieve merk in combinatie met een 4,7 liter V8 de optimale combinatie waren: op de eerste zes plaatsen stonden Fords in de volgorde Gross, Van der Ende, Perry, Waaijenberg, Van Maarschalkerwaart en Campagne. Van der Ende kreeg echter straf voor zijn onbesuisde actie en werd naar de laatste rij verbannen. Goede prestaties waren er van Roland Zoomers die zijn E-type, naar later bleek zelfs met een vastzittende schokdemper, naar P7 trainde. Daarachter volgden Sander van Gils, Richard Evans in de Marcos als snelste man in GTS11 en Marcel van Laarhoven, die echter van de technische controleurs te horen kreeg dat zijn Shelby GT350 niet conform was en dus noodgedwongen de rest van het weekend als toeschouwer aanwezig was. Net buiten de top-10, tweede in GTS11, vonden we de MGB van Mark Dols. Het was in de mist niet zo goed te zien, maar het leek erop of de Kleine Man Dols op minstens drie kussens zat, met zijn hoofd bijna tegen het dak. Beter uitzicht = sneller door de bocht, of was er een andere verklaring? De snelste Mini was die van De Vries/Lewis, geholpen door problemen van de concurrentie: Rob Rappange reed maar een enkel rondje met een niet-werkende koppeling, Timo Span maakte een terugschakelfout en blies de motor op en Roger Ebdon moest wennen aan een andere, verwarrenderwijs Span-grijs gekleurde, auto. Derde in GTS11 en veertiende overall was de sterk rijdende Jochem Kentgens in zijn Morgan +4.
Race 1: Falcon feestje
De zaterdag was grijs, maar wel droog. Voor de start was er sprake van enige stress bij het CSI-team: doen we de stabi los of niet? Roel Korsten liep ondertussen met een frietje over de vooropstelling. De Mustang stond in de aanhanger. De reden? In de kwalificatie werd de motor geplaagd door een onwillige klep en daarom besloot hij erger te voorkomen en de motor te sparen. De Duitse organisatie had gekozen voor een rollende start en toen het licht op groen sprong, was het Stephen Perry die verrassend vanaf de tweede plaats de leiding pakte. Norbert Gross stak echter al direct binnendoor. Bob Stevens zat met zijn Lotus Elan op een mooie binnenwaartse lijn voor de Castrol S. Hij remde op tijd, maar onderschatte het onderstuur dat daarna de kop opstak. Zodoende dwong hij Mark Dols en Jochem Kentgens van de baan. Gelukkig ligt er ter plaatse voldoende asfalt voor het nemen van ontwijkende maatregelen. Het liep allemaal goed af en het hele veld verdween veilig uit het zicht over de heuvel naar de Ford Kurve en de Dunlop Kehre, met het trio Horst Kukemüller (Alfa Giulietta Sprint), Alexandra Auer en Thomas Augustin (Ford Mustang) als hekkensluiters.
Op de droge baan werd hier en daar toch wat afwijkende kwalificatievolgorde al snel hersteld, in de Bit Kurve was de volgorde Gross, Perry, Waaijenberg en daarna Van Maarschalkerwaart. Daarop volgde Georg Nolte in de Ford GT40 met vlak achter hem de gele Lotus Elan van Van Gils, dan Zoomers, voor Campagne en Schlüchter die al meer dan tien plaatsen was opgerukt. Richard Evans had de leiding in GTS11 stevig in handen, hij werd achtervolgd door Jos Stevens in de Lotus Elan en Cees Lubbers in de Ford Falcon, maar Thijs van Gammeren (Porsche 911) en Nico Zonneveld (Morgan) waren wel bezig om naar voren te komen. Bij de kleine toerwagens had René de Vries de leiding, terwijl Roger Ebdon, Rob Rappange en Jasper Izaks streden om de tweede positie. Achterin was het Augustin die na een voorzichtige start op gang kwam, hij haalde Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina) in.
Achter het Falcon drietal was Nolte intussen langs van Maarschalkerwaart gegaan, maar die haalde hem weer in met een mooie actie buitenom in de Mercedes Arena. Frits Campagne was in gevecht met Jos Stevens. Even verderop was Van der Ende ook met een opmars bezig, hij was Bob Stevens gepasseerd. Zonneveld pakte intussen de tweede plaats in GTS11 over van Dols, met Van Gammeren in de wachtkamer. Achterop het circuit maakte Nolte gebruik van zijn vermogen om Van Maarschalkerwaart af te schudden en Waaijenberg te passeren. René de Vries leek een probleem te hebben, want Ebdon en Rappange zaten ineens op zijn nek.
Gross en Perry waren te ver weg voor Nolte om bij te kunnen halen. Sterker nog, Waaijenberg pakte met een mooie actie binnendoor in de Castrol S de derde plaats weer terug. Van Gils wist op dezelfde plaats Van Maarschalkerwaart te passeren en Van der Ende ging langs Campagne. De Jaguar van Zoomers kreeg intussen steeds meer wegliggingsproblemen en had een hele sliert achter zich hangen, bestaande uit Bo Warmenius (Lotus Cortina), Thijs van Gammeren, Peter Stöhrmann (Lotus Elite), Nico Zonneveld, Rhea Sautter (E-type) en Mark Dols. Lars Bondesson probeerde ook aan te sluiten, maar moest zijn gretigheid bekopen met een spin. Het gevecht om de laatste plaats was ook nog verre van beklonken, Kukemüller zat dicht op de kleine Kikkeroog van Auer.
De ronde erop was het Nolte gelukt om Waaijenberg af te schudden. De blauwe Falcon ging wijd aan het einde van het rechte stuk en ook Van Gils piepte erlangs. Zoomers wist nog steeds de hele trein achter zich te houden, maar moest even later toch de pits opzoeken met een steeds moeilijker sturende Jaguar. Bondesson bevond zich na zijn spin in een sandwich tussen Huib Mars en Edwin Dijkman (MGB) en Augustin rukte weer een plaatsje op door Bert Mets’ Mini Cooper te passeren.
Vooraan waren het nog immer Gross en Perry, terwijl Nolte een Waaijenbergje deed, waardoor van Gils binnendoor de derde plek kon pakken. Van der Ende was nu ook langs Jos Stevens, terwijl Bob Stevens grote moeite had om Frits Campagne te passeren, maar toen dat eenmaal gelukt was ook gelijk Richard Evans te grazen nam.
Er was op vele fronten strijd: tussen Nolte en Van Gils, tussen Schlüchter en Van der Ende, tussen Warmenius, Sautter en Stöhrmann en tussen Mars en Dijkman en ook bij de Mini’s, waar Ebdon nu de leiding had, met de Morgan van Kentgens als buffer naar de Vries en Rappange. Vrijwel tegelijkertijd verloren we nu echter De Vries, die al enkele ronden met een sterk oplopende motortemperatuur had gereden en Bob Stevens, die zonder stroom kwam te staan.
Het gevecht van de race was dat tussen Nolte en Van Gils. Keer op keer vond de kleine Elan in de Mercedes Arena met veel moeite een gaatje om langs de olie sproeiende GT40 te komen, om vervolgens op een recht stuk weer voorbij geblazen te worden. Van der Ende had zijn ultieme tegenstander gevonden in Frans van Maarschalkerwaart en Jos Stevens was aangehaakt bij Alexander Schlüchter. Evans wist Frits Campagne uit te remmen en zat daarmee veilig voor een ultieme aanval van Thijs van Gammeren, terwijl Ebdon er in zijn alternatieve bolide in slaagde om Rappange achter zich te houden.
Intussen had de Rennleiter zijn zwart-wit geblokte vlag uitgerold en was het Gross die maximaal scoorde, op zes seconden gevold door Perry. Sander van Gils kreeg het niet voor elkaar en moest de laatste podiumplaats laten aan Georg Nolte, maar hij won wel overtuigend de GTS-10 klasse. Waaijenberg werd vijfde, Van der Ende was toch zesde, Van Maarschalkerwaart zevende maar wel winnaar in GTS12 en Schlüchter achtste, tweede in GTS10 en daarmee weer een stap dichter bij het kampioenschap. De top-10 werd volgemaakt door Jos Stevens en GTS11-winnaar Richard Evans. Van Gammeren was tweede in die klasse en Nico Zonneveld had wat moeten afhaken maar was toch nog derde. Bij de kleine toerwagens was het Ebdon, op 1,4 seconde voor Rappange met Jasper Izaks in de Fiat Abarth op P3. CT08 werd overtuigend gewonnen door oude rot Warmenius. De kleine GT’s waren voor Stöhrmann, die een straatlengte voorsprong had op Auer en Kukemüller.
Race 2: Van Gils doorbreekt V8 hegemonie
Alle trauma’s van vorig jaar zijn op zondag verdwenen, want: de zon schijnt! Noest sleutelwerk betekent dat ook de drie uitvallers van de voorgaande dag weer van de partij zijn. De gebruikelijke stoelendans is deze keer bescheiden, Theo van G., Ron V. en Jonathan L. zijn de drie die het stuur overnemen, voor de rest zijn de namen hetzelfde als op zaterdag. Helaas is voor Bo Warmenius de race al over voordat hij begint: wanneer hij wil oprijden, blaast er spontaan een bougie uit de cilinderkop.
Bij de start wint Nolte deze keer de sprint, maar Gross en Perry gaan er in de Mercedes Arena langs. Daarna komt van der Ende, voor Van Gils. Bob Stevens probeert het weer drie dik in de Castrol S, nu samen met Huib Mars en Roland Zoomers. Ook deze keer verloopt alles zonder problemen. Achterop zien we Gross voor Perry en Nolte, terwijl Van Gils in de Kumho Kurve de vierde plaats van Van der Ende afpikt. Lewis is snel gestart met de Mini en doet hetzelfde trucje bij Rappange, terwijl de achteraan gestarte Leo Landman voorbij gaat aan Alexandra Auer, maar vervolgens niet van haar wegloopt.
Een ronde later en Van Gils is los van Van der Ende, die Waaijenberg dichterbij ziet komen. Van Maarschakerwaart heeft zijn handen vol aan Schlüchter en Bob Stevens komt naar voren, hij gaat Lars Bondesson voorbij. In de achterhoede van de toerwagens rijdt Bert Mets voor Gerrit Jan van Leenen, terwijl Landman de Mustang van Augustin is gepasseerd. Van Gils heeft nu duidelijk meer snelheid en dringt in de Kumho en de Bit Kurve aan bij Nolte. Inhalen kan daar niet, maar op de rechte stukken weet hij de aansluiting te behouden en zodoende kan hij in de Castrol S laat remmen en binnendoor steken. Vervolgens gebruikt hij de bochtencombinatie van de Mercedes Arena om de GT40 zover los te rijden dat hij ervoor kan blijven. Ten minste, dat is de theorie. Schlüchter weet in de Castrol S Van Maarschalkerwaart te verschalken, Rhea Sautter wordt achtervolgd door Van Gammeren en de aandringende Zonneveld en Opreij leidt met zijn Shelby Mustang een kluwen met Bondesson, Ebdon, de roffelende Mustang van Depta , de oprukkende Zoomers, Dols en de aandringende Lewis. Mets en Van Leenen hebben gezelschap gekregen van Huib Mars. Landman’s Cortina heeft intussen weer kuren en Augustin pakt hem terug.
Helaas voor Van Gils heeft zijn plan niet gewerkt, op start-finish blaast Nolte er weer voorbij. Maar het idee heeft zeker potentie, en dus remt Sander de GT40 gewoon nog een keer uit en probeert het opnieuw. Van Maarschalkerwaart zit nu weer voor Schlüchter, daarna is het Frits Campange die Jos Stevens probeert achter zich te houden. Rhea Sautter is nu in gevecht met Jac Meeuwissen, ze gaan zij-aan-zij door de Mercedes Arena. De Healey heeft echter last van olielekkage die op zijn band terechtkomt en gaat daardoor wijd, wat Bob Stevens in de gelegenheid stelt om aan te haken.
Van Gils heeft het bij de tweede poging wel voor elkaar en is los van de GT40. Richard Evans wordt aangevallen door Cees Lubbers en Bob Stevens is Rhea Sautter voorbij, terwijl Meeuwissen zijn glijdende Austin Healey in bedwang probeert te houden voor de ras naderende Van Gammeren, Zonneveld, Bondesson en Zoomers. Jonathan Lewis is intussen Roger Ebdon voorbij en heeft de leiding in de klasse overgenomen. Daarachter rijdt Mark Dols die flink onder druk wordt gezet door Jochem Kentgens en dan komt pas Rob Rappange, die al enkele ronden in gevecht is met Egbert Kolvoort (MGB)die daardoor de aansluiting met zijn klasse-concurrenten verliest.
Terwijl Van Gils zijn blik op de twee Ford Falcons voor hem kan richten, gaat Nolte opnieuw wijd en glipt ook Jaap van der Ende erlangs. Achter Waaijenberg ontstaat nu een groep van vier: van Maarschalkerwaart, Schlüchter, Campagne en Jos Stevens. Meeuwissen houdt nog steeds stand voor Bondesson en Zoomers, terwijl Zonneveld zijn Morgan voorbij Van Gammeren’s Porsche 911heeft gestuurd. Lewis is nog niet verlost van Ebdon en Dols evenmin van Kentgens, terwijl Van Leenen en Augustin gezelschap hebben gekregen van Ron Verzijlbergen.
Halverwege de race schakelt de actie nog een versnelling hoger. Stephen Perry spint in de Castrol S, waardoor Sander van Gils plaats 2 in de schoot geworpen krijgt. Bob Stevens passeert de Falcon van Lubbers en gaat op jacht naar de Marcos van Evans. Bondesson valt stil en Depta weet hem nog maar net te ontwijken. Landman parkeert zijn slecht lopende Lotus Cortina in de pits, Dijkman verliest alle aandrijving van zijn MGB en ook de Mini van Ebdon geeft de geest. Nolte is Van der Ende weer voorbij gegaan en Jos Stevens weet Frits Campagne te passeren op het moment dat ze Alexandra Auer op een ronde zetten. Meeuwissen spint op zijn eigen olie in de snelle Kumho bocht. Michel Opreij weet in een flits nog net zijn stuur om te gooien, waardoor de schade beperkt blijft tot een voorscherm van de Austin Healey en de neus van de Shelby. Voor Meeuwissen is het einde race, maar Opreij kan verder. Jochem Kentgens jaagt nog steeds op Mark Dols en Thomas Augustin is voorbij aan Gerrit Jan Van Leenen.
Van Gils wordt nu weer bedreigd door Perry, terwijl Nolte zich voor de zoveelste keer verremt en Jaap van der Ende weer profiteert. Cees Lubbers wordt opgejaagd door Rhea Sautter en Peter Stöhrmann junior, terwijl we Huib Mars zien spinnen in de Kumho bocht, ongetwijfeld op de olie van Healey-kompaan Meeuwissen. Lewis lijkt nu iets terug te vallen en heeft Kentgens, die Dols gedold heeft, achter zich aan.
De volgende doorkomst, van Gils is nu los van Perry en heeft de ronde erop aansluiting bij Gross; de banden van de V8’s worden nu duidelijk minder, hun rondetijden lopen op met zo’n 2-3 seconden. Bob Stevens gaat binnendoor bij Lotus Elan-concurrent Thomas Kargus. Cees Lubbers wordt ingehaald door Rhea Sautter, Dols is weer langs Kentgens en Van Leenen is in gevecht met Verzijlbergen.
Met nog één ronde te gaan is het Van Gils gelukt, hij heeft Gross ingehaald. Nolte en Van der Ende zijn er nog steeds niet uit wie de vierde plaats mag bezetten. Lewis is nu teruggevallen achter Dols en Kentgens en gaat even later zelfs helemaal stuk, maar hij heeft de mazzel dat Rob Rappange net gelapt is door de leider, waardoor die niet de kans krijgt een extra rondje te rijden en hem te deklasseren.
Zo eindigt het seizoen 2015 met een mooie overwinning voor Sander van Gils, die laat zien dat de klachten over V8-dominatie niet helemaal gegrond zijn. Oud-kampioenen Gross en Perry worden tweede en derde. Nolte beslist de strijd met Van der Ende in zijn voordeel, daarna volgen Waaijenberg en GTS-12 winnaar Van Maarschalkerwaart. Alexander Schlüchter wordt achtste, tweede in GTS10 en mag zich de kampioen NK HTGT van 2015 noemen. Jos Stevens en Frits Campagne maken de top-10 vol. GTS11 is weer voor Evans, voor Zonneveld en Van Gammeren en Peter Stöhrmann heeft opnieuw ongehoord hard gereden in de kleine Lotus Elite en weer de kleine klasse gewonnen. Rheas Sautter wordt mooi tweede in GTS12, voor E-type concullega Zoomers. CT08 is voor survivor Van Leenen en bij de kleine toerwagens is de volgorde Lewis, Rappange en Mets.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

With 43 cars the NK HTGT powered by Visser contactlenzen was by far the biggest grid at the free Gamma Racing Day festival held at Assen’s famous TT circuit. Georg Nolte, quickest man in the field in his Ford GT40, eliminated himself from the first race by ignoring the standing start. Rob Bergmans powered his Iso Rivolta away first when the lights changed, until the slow starting Norbert Gross came to the front in his Ford Falcon. The Ford V8 then dropped a valve, handing the lead back to Bergmans. Second was contested for the entire 12 laps by Dirk Waaijenberg and Jaap van der Ende in Ford Falcons, as well as Alexander Schlüchter in a Lotus Elan. On the last lap Schlüchter dropped back, handing the GTS10 class to Bob Stevens . The Mini class was dominated by Danny van Dongen, but the main interest was the race-long battle for second between Rob Rappange and René de Vries, Rappange just managing to stay ahead. After Max Verstapppen had finished his donuts, the NK HTGT lined up again on Sunday afternoon to provide the 100.000 spectators with some entertaining racing. Gross drove a tremendous race, making up over 40 places, but he lost out by 9 seconds to Bergmans. Dirk Waaijenberg went well in his Ford Falcon Sprint, but left his braking a little late in the very last corner, which enabled Alexander Schlüchter to snatch third on the line. The small touring cars again provided a lot of spectacle. After Simon Gras lost a front wheel it was Jonathan Lewis who took the class in René de Vries’ Mini, but he was only seconds ahead of the charging Jasper Izaks in the Fiat Abarth 1000. Alexander Schlüchter has increased his lead in the championship table. NK HTGT powered by Visser Contactlenzen 2015 @ Gamma Racing Day
Waar de andere raceklassen tussen de 14 en 24 auto’s op de baan brachten, verschenen er op vrijdagmiddag maar liefst 45 NK HTGT deelnemers in het strijdperk om de startvolgorde voor de eerste race te bepalen. Helaas was de aangekondigde Ford GT40 van Persson er niet bij, maar tegelijkertijd was dat voor de strijd aan kop eigenlijk wel zo leuk. Wie er wel bij was, eindelijk, was “mr. Furori” Cees Lubbers in de ex-van Leenen Ford Cortina GT. Ook Marcel van Laarhoven maakte zijn NK HTGT-debuut in een Shelby Mustang. De GT350 mag zich sowieso in een grote populariteit verheugen, want in plaats van haar mintgroene E-type verscheen ook Rhea Sautter verrassend in zo’n witte fastback met blauwe strepen.
Een gecombineerde vrije training en kwalificatie van 40 minuten lijkt een aardig idee, maar heeft ook nadelen, zo ondervonden Frits Campagne en Richard Evans. De opgefriste V8 in Frits’ Ford Falcon bleek niet helemaal oliedicht te zijn, hetgeen zorgde voor spectaculaire rookwolken en een snelste rondetijd van 9 minuut 33. Bij Evans bleef alles voor de verandering droog, maar scheurde de bevestiging van de Panhardstang los. Dat betekende geen kwalificatietijd en weer sleutelen voor de Marcos-coureur. Maar deze heren konden tenminste nog racen, dat gold niet voor Frank Romo die zijn Lotus Cortina voor reparatie had weggebracht, maar na enkele rondjes moest constateren dat de stoomwolken terug waren en er dus slecht werk geleverd was: hij kon onverrichterzake naar huis. Track limits waren opnieuw een onderwerp: Georg Nolte zette de snelste tijd, maar die werd hem afgenomen. Timo Span werd nog zwaarder gestraft: hij kreeg er 10 seconden bij en kukelde van p.25 naar p.38. Zo promoveerde Norbert Gross naar de pole met zijn als altijd razendsnelle Ford Falcon. Nolte mocht met de GT40 vertrekken van plaats 2. Rob Bergmans gaf daar met de Iso Rivolta slechts 3/1000e op toe. Daarna volgde de eerste van de Lotus Elans, die van Alexander Schlüchter die pas in de laatste ronde Jos Stevens aftroefde. Tweede bij de toerwagens was Jaap van der Ende in de oranje Falcon op positie 6. De vierde rij was voor Bob Stevens (Lotus Elan) en Dirk Waaijenberg (Ford Falcon). Het Shelby-trio Van Putten-Van Putten en Van Laarhoven maakte de top-10 vol. In GTS11 was Nico Zonneveld ruim de snelste, voor het Porsche duo Koel en Van Lieshout en een hele vloot MGB’s. In Miniland zette Danny van Dongen de snelste tijd in de auto van Bert Mets, ruim voor Simon Gras in de auto van Rappange en het duo De Vries-Lewis. Bij de Fiat van Jasper Izaks en Ron Verzijlbergen gaf al na vier ronden de versnellingsbak de geest, dus moest er een rit naar het Westen van het land worden gemaakt om een verse bak te halen. Onderaan de tijdenlijst bungelden “Scartie”, Mark Schmidt en Roel Korsten, ondanks verwoed rondjes rijden. Zonder werkende transponder in de auto komt de Asser tijdwaarneming namelijk niet in actie. Korsten monteerde nog snel het benodigde elektronische doosje, maar dat hielp hem niet, omdat na afloop bleek dat er nog een ander elektronisch doosje aan boord was, dat er juist uit moest.
Race 1
Het eerste drama voltrekt zich al voor de start: Mr. Gamma Jos Stevens komt niet verder dan de vooropstelling. Hij kan niet straten vanwege een kapot differentieel. Teleurgesteld duwt hij de auto terug de paddock in. Stephen Perry arriveert rijkelijk laat, hij heeft namelijk geen werkende dynamo, dus wil de motor niet uitzetten. Gelukkig mag hij nog de baan op en kan op de grid zijn plek innemen. Terwijl iedereen rustig aan komt rijden om zijn startplaats in te nemen, zorgt Georg Nolte net als in eerdere jaren voor sensatie bij de start: hij rijdt door! Als hij zijn fout bemerkt, kan hij niet meer terug en dus rijdt hij maar verder. Daarmee regelt hij zijn eigen straf, want nu begint hij zijn race ¾ ronde na de rest.
Gross is van dit alles enigszins van slag geraakt zo lijkt het, want als de lichten uitgaan is Bergmans als eerste weg, gevolgd door van der Ende en Schlüchter. Achter Gross volgen Waaijenberg en Frans van Maarschalkerwaart die de Shelby-concurrentie te snel af is. Achterin is het dringen. Richard Evans heeft zoals altijd haast en duikt in een gat tussen de Mustang van Thomas Augustin en Alexandra Auer’s Volvo Amazon. Hij raakt daarbij het voorwiel van de Mustang en door de klap valt de ontsteking van de Marcos uit. Ook Augustin besluit om te stoppen en de schade, die meevalt, te bekijken.
Eerste doorkomst en Bergmans gaat aan kop, maar Gross is van der Ende en Schlüchter alweer voorbij. Dan volgen Waaijenberg en van Maarschalkerwaart, die wordt achtervolgd door Jip van Putten. Bob Stevens had weer een moeizame start, maar heeft de schade beperkt weten te houden. Daarna volgt Nico Zonneveld, die Bas Jansen’s Austin Healey als buffer heeft naar Michael Koel. Bij de Mini’s leidt van Dongen voor Rappange en de Vries, die de snel naar voren komende Frits Campagne in de sandwich hebben. Verderop is Ron Verzijlbergen in gevecht met Klaas Span en jaagt Alexandra Auer met haar Volvo op Horst Kukemüller in de Alfa Giulietta Sprint. Helaas verliezen we in deze ronde twee deelnemers. Jip van Putten legt een wit rookgordijn dat het einde van de Shelby krachtbron, waarvoor de kiem al in het voorgaande raceweekeinde op Spa was gelegd, nu definitief aankondigt. En Michael Koel hoort de Porsche 911-krachtbron rare geluiden maken. Aangezien hij de auto te leen heeft van Rients Visser, besluit hij op safe te spelen en verder niet te rijden.
Gross rijdt het gat naar Bergmans dicht , maar die is nog niet zo eenvoudig te passeren. Na drie ronden plaatst hij een uitremactie in de Haarbocht en die is succesvol. Waaijenberg is intussen Schlüchter voorbij gegaan en dringt aan bij van der Ende. Met het wegvallen van Koel is de tweede plaats in GTS11 in handen gekomen van Erwin van Lieshout met de andere Porsche 911. Derde is Edwin Dijkman in de MGB, die in een treintje zit met Rob Rappange, Lars Bondesson (Lotus Elan), René de Vries en Roel Korsten, die noodgedwongen achteraan was begonnen. Alex Korle, die zijn Lotus Elan net weer gerepareerd had, moet opgeven en Alexandra Auer is voorbij gegaan aan Horst Kukemüller.
Vooraan is Gross nu los van Bergmans, maar daarachter zit het drietal van der Ende –Waaijenberg – Schlüchter kort op elkaar. Bob Stevens steekt met een mooie actie binnendoor bij Frans van Maarschalkerwaart. Om de negende plaats wordt gevochten door Stephen Perry en Marcel van Laarhoven, terwijl Lars Esselius op zijn Dunlops lijdzaam toeziet hoe hij de andere Falcons niet bij kan houden, iets wat twee jaar eerder heel anders was. Danny van Dongen wordt opgejaagd door Erwin van Lieshout, maar in de bochten is de Mini sneller. René de Vries doet een uitrempoging bij Rob Rappange. Achteraan heeft Nolte de rode lantaarn overgedaan aan Kukemüller, die daarop besluit zijn auto in de pits te parkeren, waardoor Auer hem toegespeeld krijgt. Aan het rijtje “déja-vu van Spa” kan ook Mark Dols worden toegevoegd: weer een kapotte steekas.
Waaijenberg neemt nu de derde plaats over met een mooie actie binnendoor in de Strubben haarspeldbocht. Van der Ende’s banden zijn niet zo fris meer en Schlüchter staat klaar om te profiteren. De Vries probeert opnieuw Rappange uit te remmen, maar die houdt de deur stijf dicht. Frits Campagne heeft ondertussen zo’n 25 plaatsen goedgemaakt, maar naarmate hij verder naar voren komt wordt het moeilijker om nog posities te pakken. Rhea Sautter leert haar Shelby Mustang steeds beter te kennen en remt Gerrit Jan Van leenen’s Lotus Cortina uit. Egbert Kolvoort probeert buitenom mee te gaan, maar de MGB moet het qua pk’s afleggen tegen de Lotus. Daarachter is een rookie battle gaande tussen “Scartie” in de Lotus Elan en Cees Lubbers in de Cortina GT. Hoewel, Cees is niet echt een groentje, hij heeft al volop geoefend in minder historische auto’s. De Elan wint het op vermogen.
Een ronde later is het Schlüchter die Waaijenberg uitremt voor P.3 , terwijl ook van der Ende er weer bovenop zit. Van Laarhoven en Perry zijn nog steeds aan het bakkeleien en Nico Zonneveld heeft de aansluiting gevonden bij Lars Esselius. De twee rode Mini’s rijden nog steeds deurkruk aan deurkruk, met Rappange voorop.
Nu komt plotseling Bergmans als eerste door, dan Schlüchter, Waaijenberg en van der Ende. Gross is in geen velden of wegen te bekennen. Hij blijkt te zijn uitgevallen met een gebroken bout van een kleptuimelaar. De strijd tussen Perry en Van Laarhoven bereikt een kookpunt met een kleine touché in de Strubben. Van Dongen voelt de hete adem van Roel Korsten in zijn nek en zit ondertussen Jac Meeuwissen’s Healey op de huid, Rappange houdt nog steeds de deur dicht voor de Vries, Van Leenen en Kolvoort worden nu bedreigd door Huib Mars in de Healey en daarachter is er een Belgisch onderonsje gaande tussen “Scartie” en Michel Lombard (Alpine A110).
De race loopt nu op zijn einde en diverse deelnemers raken in de problemen. Michel Oprey maakt een pitstop, gevolgd door een stukje grasbaanracen alvorens hij de pijp aan Maarten geeft. Schlüchter valt ineens stil, rijdt de pits in, ontdekt dat het de hoofdschakelaar is een gaat weer verder. Bob Stevens profiteert maar heeft tijd verloren door een paar spins, waardoor de Duitser hem weer terug kan pakken. René de Vries weet bij het aanremmen van de Haarbocht eindelijk naast Rappange te komen. Ze rijden het gehele traject tot aan de Strubben met de deurkrukken tegen elkaar, maar dan is het toch weer Rappange die het voordeel pakt. Verzijlbergen en Span hebben een mooi robbertje gevochten, maar de Abarth wordt nu geveld door een kapotte koppakking. Mars is voorbij Van Leenen en Kolvoort, die nog immer probeert langs de Cortina te komen. “Scartie” spint in de haarspeld, gelukkig kan van der Ende, die hem net aan het lappen was, hem ontwijken. Van Laarhoven heeft eindelijk Perry afgeschud.
Bergmans heeft een bekeken race gereden en finisht met een voorsprong van 8 seconden. Waaijenberg wordt tweede, op 3 seconden voor Van der Ende. Dan volgen Bob Stevens en Frans van Maarschalkerwaart, want Schlüchter is nog een keer stilgevallen en verliest twee plekken. Van Laarhoven heeft ervoor moeten werken en wordt mooi zevende, voor Perry en Esselius. Nico Zonneveld heeft de Zweed net niet kunnen pakken, maar scoort wel maximaal in GTS11, ruim voor van Lieshout en Dijkman. Frits Campagne en Roel Korsten, die allebei van ver gekomen zijn finishen net buiten de top-10. Jac Meeuwissen is de snelste van de Healeys, want Bas Jansen heeft op de valreep een akkefietje dat hem een halve minuut kost. Danny van Dongen wint de kleine toerwagenklasse, voor de gewiekste Rappange die de Vries geen enkele kans heeft gegund om erlangs te komen. Bert du Toy van Hees verliest in de laatste ronde het Lotus-gevecht dat hij voerde met Lars Bondesson, maar hij wint wel de kleinste GT-klasse.
Race 2
Nadat de Formule Renault race op de zondagmiddag in 12 ronden welgeteld één inhaalactie heeft gekend, wordt het tijd om het publiek wakker te maken met weer wat echt spektakel. Helaas zonder Koel, van Putten, Korle en Kukemüller, maar Norbert Gross heeft weer 16 werkende kleppen, Jos Stevens een vers diff, Mark Dols een nieuwe steekas, Jasper Izaks een verse koppakking, Richard Evans stroom, Thomas Augustin een vrij draaiend voorwiel en “Scartie” een geleende waterslang. Kortom, 40 auto’s op de grid en tijd voor actie in het NK HTGT powered by Visser Contactlenzen, waarbij de eerste inhaalacties al ruim voor de start plaatsvinden, want het is weer dringen op de grid in de GT-bocht. Achteraan zijn het Lombard, Izaks en Evans die door het veld speren, vooraan is het weer Frans van Maarschalkerwaart die goede zaken doet, terwijl Bob Stevens weer de nodige posities prijsgeeft. Na de schermutselingen in het complex Haarbocht – Witterdiep – Madijk – Ossebroeken – Strubben is het Waaijenberg die de leiding heeft voor Bergmans, van der Ende en van Maarschalkerwaart. Daarna komen Perry, Schlüchter, van Laarhoven, Esselius en de goed gestarte Bas Jansen.
Bij de eerste doorkomst van de GT-bocht remt Schlüchter Perry uit, maar de lichtblauwe Ford ligt op de startstreep alweer voor de lichtblauwe Elan. Richard Evans is al opgerukt naar plaats 16 en Norbert Gross 18. In de kleine toerwagenklasse heeft de gebruikelijke stoelendans plaatsgevonden en rijden vijf “verse” piloten: Bert Mets leidt de klasse, voor Simon Gras. Verderop rijden Jonathan Lewis, Jasper Izaks en Timo Span.
Bergmans begint nu aan te dringen bij Waaijenberg, terwijl Bob Stevens voorbij gegaan is aan Bas Jansen. Samen zitten zij achter Esselius aan en ook Frits Campagne meldt zich bij dit treintje. Gross is inmiddels opgerukt naar plaats 13, hij is Roel Korsten gepasseerd en zit pal achter Nico Zonneveld. De opmars van Richard Evans lijkt wat afgezwakt, hij is weliswaar de Porsche van van Lieshout gepasseerd en ligt tweede in GTS11, maar heeft moeite om zijn Marcos langs de Austin Healey van Jac Meeuwissen te sturen. Lars Bondesson en Bert du Toy van Hees hebben hun strijd van de eerste race weer opgepakt; zij worden ingelopen door Jos Stevens die er een Lotus-trio van maakt. Bert Mets houdt dapper stand tegen Simon Gras, terwijl Rhea Sautter en Michel Opreij een Shelby-onderonsje hebben. Edwin Dijkman (MGB) leidt een bonte trein bestaande uit een Lotus Elan (“Scartie”), Ford GT40 (Nolte), Fiat Abarth (Izaks) en Mini (Span). Daarachter is het van Leenen in zijn Lotus Cortina die de deur probeert dicht te houden voor Lombard en Dols. Dan volgen de twee Thomassen, Ardelt, die het Volvo-stuur heeft overgenomen van Alexandra Auer, en Augustin, plus en Cees Lubbers. Helemaal achteraan rijdt Peter Struik in zijn MGB, die kampt met een onwillige koppeling. Hij strand uiteindelijk na 1 ronde in Mandeveen. De kop is daar intussen voor de derde keer en het is Bergmans die leidt, hij heeft Waaijenberg te grazen genomen in de Ruskenhoek. Op het rechte stuk van de Veenslang is ondertussen goed te zien hoeveel pk’s Gross tot zijn beschikking heeft, hij blaast alles en iedereen voorbij.
Van der Ende begint het moeilijk te krijgen, hij heeft noodgedwongen een aparte bandenkeuze gemaakt wordt bedreigd door Perry en Schlüchter. Die hebben het voorlopig echter druk met elkaar, ze doen wie het laatst kan remmen voor de GT-bocht en Perry wint de eerste ronde. Bob Stevens is Esselius voorbij, Jansen en Campagne zitten hem achter de broek en daarachter is het Gross die snel nadert. Evans begint nu toch in de buurt van Zonneveld te komen, Jos Stevens is het strijdende Lotus-duo en ook van Lieshout gepasseerd en Bert Mets weet nog steeds voor Simon Gras te blijven. Timo Span doet een gewaagde uitrempoging, hij schuift met blokkerende wielen de GT bocht in, maar er gebeurt verder niets want iedereen let goed op.
Op de Veenslang zien we dat Van der Ende het duo Perry-Schlüchter moet laten gaan en ook van Maarschalkerwaart aanstalten maakt om hem te pakken te nemen. Esselius op zijn Dunlops wordt opgejaagd door Gross en Campagne – de drie Falcons rijden in formatie. Als ze even later uit de Ramshoek komen, hangt Esselius’ voorbumper scheef en is Gross erlangs. Zonneveld wordt nog steeds achtervolgd door Korsten en Evans lijkt weer wat af te zakken, het is Jos Stevens die hem nu bedreigt. Ondertussen bereikt het gevecht tussen Bondesson en Du Toy van Hees zijn hoogtepunt met een spectaculaire spin van de groen-gele Lotus Elite in de snelle Ramshoek. Hij eindigt op een metertje van de vangrail. Simon Gras heeft de leiding in CT06/07 eindelijk weten te ontfutselen van Bert Mets. Lombard en Dols zijn nog steeds niet langs van Leenen, en de wachtrij is inmiddels aangevuld met Kolvoort en het strijdende duo Izaks-Span.
Bergmans heeft nu wat lucht ten opzichte van Waaijenberg, terwijl van Laarhoven’s Shelby rookt en hij daarvoor een meatball getoond krijgt. Esselius houdt nog immer stand voor Campagne en Jansen. Nico Zonneveld heeft nu Roel Korsten en Jos Stevens achter zich aan, terwijl Evans wat is teruggevallen. Hij lekt ook weer olie en ook hij krijgt de meatball getoond. Dols is eindelijk voorbij aan Lombard en ook meteen aan van Leenen, terwijl de langzaam gestarte Huib Mars zich nu ook bij dit groepje meldt, hij is Egbert Kolvoort gepasseerd. Bert du Toy van Hees is na zijn spin teruggevallen naar de laatste plaats.
Perry heeft even lucht na een foutje van Schlüchter, Gross is nu op jacht naar van Maarschalkerwaart, Bob Stevens is voorbij gegaan aan Jaap van der Ende en Frits Campagne is Esselius voorbij. Van Laarhoven geeft gehoor aan de meatball en zoekt de pits op, maar Evans rijdt onverstoorbaar door, terwijl er nu ook drive through penalties worden uitgedeeld, om onbekende redenen. Bij de Mini’s is de volgorde nu Gras – Lewis – Mets, terwijl Jasper Izaks in aantocht is, hij is Edwin Dijkman’s MGB gepasseerd. Huib Mars remt Gerrit Jan van Leenen uit in de GT-bocht, terwijl Egbert Kolvoort aansluit, voor Michel Lombard. Cees Lubbers passeert Thomas Ardelt. Bert du Toy van Hees in zijn Lotus Elite, die op jacht is naar de Alpine van Lombard om de leiding in de kleine GT-klasse terug te halen, gaat voorbij aan Mark Schmidt in good old Xaviera de MGB.
Het aantal inhaalacties in de GT-bocht is niet meer te tellen, nu is het weer “Scartie” die Bert Mets uitremt. Rhea Sautter gaat de pits in en Thomas Augustin haakt zijn Mustang aan bij de Cortina-MGB-Alpine optocht die nog immer wordt geleid door Gerrit Jan van Leenen. Thomas Ardelt strijdt nu met Mark Schmidt om de laatste plaats. Vooraan begint het spannend te worden, Bergmans en Waaijenberg zijn nog veilig, maar Perry en Schlüchter worden serieus bedreigd door Gross. Bob Stevens komt naderbij aan Frans van Maarschalkerwaart, Frits Campagne loert naar Jaap van der Ende en Esselius moet zijn Falcon breed maken voor Bas Jansen en Jos Stevens.
Op de Veenslang tellen de pk’s en zien we Augustin met zijn Mustang voorbij blazen aan de Alpine van Lombard, Opreij in zijn Shelby aan de Porsche van Van Lieshout en Gross met zijn Falcon langs de Lotus van Schlüchter. Terug in de GT bocht glipt Du Toy van Hees langs Lubbers en heeft Lombard in het vizier. Gross zit vlak achter zijn ex-teammaat Perry maar die geeft geen enkele ruimte. Na enige schermutselingen in de haarbocht is Gross erlangs. Schlüchter zit op het vinkentouw en probeert mee te gaan, maar dat lukt niet. Lombard is wakker geworden en heft het gaspedaal gevonden, hij rijdt nu ineens voor Augustin en Kolvoort, en van Leenen remt hij uit in de GT-bocht.
De leiders zijn intussen druk met het inhalen van de eerste achterblijvers. Gross nadert Waaijenberg, Perry heeft een slechte ronde en Schlüchter glipt erlangs. Bob Stevens zit achter Van Maarschalkerwaart en probeert zijn inhaalactie van race 1 te herhalen. Terwijl de klok de 25 minuten nadert, moeten de baanposten ineens in actie komen. Bij Simon Gras breekt het linkervoorwiel af. Gelukkig weet hij een koprol te voorkomen, zodat de schade beperkt blijft. Bij Roel Korsten breekt een steekas. Bij een Mustang gaat dan het betreffende achterwiel een eigen leven leiden. Ook dan blijft de schade beperkt, behalve als de afsleepploeg vervolgens een kop-staart botsing organiseert door de auto onbemand te gaan slepen. Jammer.
De laatste ronde is onderweg en Gross is nu ook Waaijenberg voorbij, maar Rob Bergmans heeft een buffer van een seconde of 10 en wint zodoende zijn tweede race van het weekend in de blauwe Chevy-powered Iso Rivolta. Niettemin mag Gross tevreden zijn met een fantastische inhaalrace en de winst in CT10. Derde is niet Waaijenberg maar Schlüchter, die slim profiteert van een remfoutje van Dirk in de laatste bocht en buitenom de laatste podiumplaats pakt. Perry wordt vijfde, Bob Stevens zesde en van Maarschalkerwaart zevende. Frits Campagne lijkt achtste te gaan worden, maar maakt op de valreep een foutje waar oude Vos Jaap van der Ende natuurlijk direct van profiteert. Jos Stevens maakt de top-10 vol. Bas Jansen is de snelste van de Healeys en Nico Zonneveld met de Morgan behaalt zijn tweede opeenvolgende overwinning in GTS11, voor Richard Evans, wiens negeren van de meatball merkwaardigerwijze onbestraft blijft. Van Lieshout is derde met de enige resterende Porsche 911, voor alle MGB’s. De Kleine GT-klasse is voor Lombard en zijn Alpine A110, op 9 seconden gevolgd door Du Toy van Hees. In de matig bezette CT08-klasse is de winnaar wederom van Leenen en CT09 is uiteraard voor Ardelt, die na een drive through als laatste van het veld rouleert. Na de uitval van Gras is het Jonathan Lewis die de kleine toerwagenklasse leidt, met een kleine voorspong op Bert Mets die echter de laatste ronden zwaar verdedigend moet rijden om zich Jasper Izaks van het lijf te houden. Maar…Jasper en zijn Abarth hebben aan het kleinste gaatje genoeg, en een Mini kun je ook maar beperkt breed maken, en dus is het Jasper die het laatst lacht.
Resumerend lag het aantal inhaalacties in deze race ongeveer een factor 100 boven dat van de voorafgaande wedstrijd. Roll on de Historic Grand Prix met een nog groter startveld!

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The NK HTGT was back at Brands Hatch for the Masters Historic Festival. The first race was on the long Grand Prix track. Extra interest was added by intermittent light rain, making track conditions variable. Michiel Campagne had been fastest in qualifying in his 650 bhp Corvette Grand Sport, but it was Rob Bergmans in the Iso Rivolta who made the best start. Martin Bijleveld was another fast starter in his Ford Falcon. Two corners later, in Graham Hill Bend, Bijleveld ran wide, allowing Michiel Smits in the Shelby Mustang to pass, followed shortly afterwards by arch rival Norbert Gross in his Falcon. Alexander Schlüchter in his Lotus Elan was the fourth candidate in this fierce battle for third. Bergmans had to relinquish his aspirations for the podium when he spun at the bottom of Paddock Hill Bend, while Schlüchter had a déja-vu of last year’s race, being mangled again, this time between Bijleveld’s Falcon and the Iso Rivolta. In the small class René de Vries was dominant, easily holding position in the top-10. That is, until he fell victim to Paddock Hill Bend, where he ended his race in the gravel trap after a double backflip. Even though there were six other Mini Coopers in the race, it was the crowd favourite Fiat Abarth 1000, brilliantly driven by Jasper Izaks, that took the win in the baby class.

The races on monday were held on the short “Indy” circuit, with GT’s and touring cars each having their own race.
In the GT class, Matthijs Bakker took the wheel of the Corvette Grand Sport, setting the pole time ahead of Michiel Smits. A surprising third was young Bob Stevens in the Lotus Elan. Bob had a bad start and it was Schlüchter who move up to second at the start, while Richard Evans shot into fourth in his Marcos. However, V8 power ruled and it was Bakker who controlled the race, while it took Smits a couple of laps to shake off Schlüchter. Evans had to relinquish a couple of places, but had no trouble in winning the GTS11 class, ahead of Nico Zonneveld in his Morgan +4.
The hero of the touring car race was René de Vries. His team had worked long hours to get the Mini fixed and both car and driver were ready in time for qualifying. Unfortunately his race didn’t last long, as Roel Korsten lost his Mustang in the first corner mêlee. Everyone managed to avoid him, but in doing so René de Vries had no other option than to take to the gravel, finally getting stuck at just about the spot were he had landed the previous day. The big question of the race was if local Mini experts Phil Anning and Jonathan Lewis would be able to keep up with the Falcons of Norbert Gross and Jaap van der Ende. Lewis was close for a while, but the hoped for fight didn’t materialize. An entertaining midfield battle was won by Rob Rappange, who finished seventh in his Mini Cooper, ahead of Jasper Izaks. NK HTGT 2015 powered by Visser Contactlenzen op Brands Hatch
Het Masters Historic Festival is een zeer Brits racefeestje waar het NK HTGT voor het tweede jaar een zeer gewaardeerde gastrol speelde. Op de inschrijflijst stonden een kleine 40 deelnemers, waaronder een aantal Engelse gastrijders met Mini’s en een Lotus Elan. De Elan is sowieso een populair karretje in het NK HTGT dit jaar: er stonden er maar liefst 7 aan de start en dat zou er nog één meer zijn geweest als Alex Korle niet bij een proefritje zijn diff in de soep had gedraaid. Hij was gelukkig nog thuis toen het gebeurde en had dus zijn Alfa Giulia Spider opgeladen.
Kwalificatie
Er was geen vrije training deze keer, na een lange dag wachten moesten de NK rijders op zaterdag meteen aan de bak voor de kwalificatie op het lange Grand Prix circuit. Velen begonnen rustig, want naast de beruchte Paddock Hill Bend is ook Surtees, de lange linkse doordraaier waar je van het korte naar het lange circuit gaat, een lastige bocht. We zagen in beide bochten heel wat alternatieve lijnen, sommige meer naast dan op de baan! Maar er waren ook mannen die er meteen vol tegenaan gingen, zoals Rob Bergmans, die als eerste de baan opging. Hij werd gevolgd door de al even fanatieke Alexander Schlüchter, die dit weekend ook actief was in de Masters Pre-66 Touring Cars met zijn Lotus Cortina. Ook Michiel Smits en Harmen van Putten hadden al eerder gereden met de Shelby’s, tijdens de kwalificatie voor de Masters Pre-66 GT’s. Voor de Ford Falcon van Matthijs Bakker duurde het optreden op Brands Hatch welgeteld één ronde: hij zette de auto in de pits met een overmatig hoge olietemperatuur en kreeg van de motorbouwer het advies de (verse) krachtbron verder te sparen. Frustrerend, maar ook dat hoort bij racen.
Michiel Campagne reed hier vorig jaar vooraan in de “gewone” Corvette Stingray, dus het was geen grote verrassing dat hij aan het stuur van de Grand Sport de snelste man was. De tweede plek was voor Rob Bergmans in de Iso Rivolta, waarmee de twee aanwezige Chevrolet V8’s de eerste rij bezetten. Derde was Schlüchter in de Lotus Elan, en daarna volgde pas de eerste van de in totaal 8 Ford V8’s, Michiel Smits in de Shelby Mustang. Vijfde en eerste bij de toerwagens was Norbert Gross, op de voet gevolgd door Martin Bijleveld, beide in een Ford Falcon Sprint. Jos Stevens was zevende in de Lotus Elan , voor Harmen van Putten in zijn Shelby. Op P9 volgde de snelste van alle dwergen, René de Vries in zijn Mini Cooper S, die zelfs de lokale Mini-expert Zack Booth het nakijken gaf. De top-10 werd volgemaakt door rookie Roel Korsten. Elfde en snelste in CT08 was gastrijder Graham Wilson in de Lotus Cortina. Maar de concurrentie, in de vorm van Frank Romo, moest slechts 2 seconden op hem toegeven, en er had nog wel meer ingezeten als Frank niet een touché met de vangrail zou hebben gehad. In GTS11 was Nico Zonneveld de snelste in de Morgan, voor Erwin van Lieshout in de enige aanwezige Porsche. Richard Evans was slechts derde in de Marcos, ongetwijfeld omdat hij nog wat voorzichtig was na zijn klapper van vorig jaar. Na de kwalificatie moest er her en der gesleuteld worden. Mark Dols had een kapotte koppeling – uiteindelijk kon hij van Rhea Sautter een druklager lenen… onderhuids is zo’n MGB eigenlijk gewoon een E-type. Thomas Kargus had een gescheurde velg. Hij had er maar vier meegenomen, maar met zo’n overdaad aan Lotus Elans lukte het hem om een wiel te lenen.
Race 1
Zondag, aan het eind van een nog langere dag wachten dan de voorgaande, was het dan eindelijk zover: race 1. Met af en toe een lichte motregen was de conditie van het wegdek op het Grand Prix circuit wisselend. Voor Niek van Gils, die we al een hele tijd niet gezien hadden in het NK, was dit aanleiding om met zijn Lotus Elan uit de pits te starten. Niet zo’n gek idee als er een kleine 40 auto’s op Paddock Hill Bend afstormen. Maar het ging allemaal goed en het was Rob Bergmans in de Iso Rivolta die de beste start had. Ook Martin Bijleveld had een topstart in zijn Ford Falcon. Twee bochten verder, in Graham Hill Bend, kwam hij echter naast de baan terecht en kon Michiel Smits in de Shelby zich erlangs wurmen, even later gevolgd door aartsrivaal Norbert Gross. Daarachter was het Zack Booth, een jong talent uit de Mighty Mini-klasse die aan het stuur van de Cooper S van Jonathan Lewis oprukte vanaf P13 en aanhaakte bij Bijleveld. Helaas duurde zijn feestje maar één ronde, toen moest hij de auto uit laten rollen in Surtees. Vervolgens was het Alexander Schlüchter in de Lotus Elan die zich had ontworsteld aan de Lotus Cortina van Wilson en zich op de bumper van de Falcon meldde. Mark Dols had de techniek weer helemaal voor elkaar en ging in Surtees buitenom bij Erwin van Lieshout. Bob Stevens in de Lotus Elan had bij de start zijn vader Jos te pakken genomen en had bovendien Frits Campagne in de Ford Falcon en Roger Ebdon in de Mini ertussen als buffer. Achteraan was het Gerrit Jan van Leenen in de Lotus Cortina die een treintje bestaande uit Christoff Forell (Triumph TR4), Alex Korle en de beide Lotussen van Van Gils en Kargus aanvoerde.
In de tweede ronde begon het wat harder te regenen. René de Vries had nu de leiding in de kleine klasse en streed met Harmen van Putten in de Shelby. Daarachter leidde Nico Zonneveld GTS11, op ruime afstand voor Richard Evans en Mark Dols. Rhea Sautter was goed gestart in haar E-type en hield de deur stevig dicht voor Bob Stevens en Frits Campagne. Gerrit Jan van Leenen had daar minder succes mee, hij had van Gils en Forell voorbij moeten laten, en Korle en Kargus wilden er duidelijk zichtbaar ook langs.
De regen zette niet door en het was nu Norbert Gross die de snelste man op de baan was, daartoe aangezet door Michiel Smits die dicht achter hem zat. Gross was zelfs zo snel dat hij in Surtees binnendoor piepte bij Michiel Campagne. En dat was goed nieuws voor Bergmans, die de Corvette steeds dichterbij had zien komen. Om de vijfde plaats ging het tussen Bijleveld, Schlüchter, Wilson en Roel Korsten. Jasper Izaks was bij de start van P21 naar P13 gesprongen en vermaakte zich prima op de natte baan, maar kreeg nu toch te maken met Roger Ebdon, die in zijn Mini was vetrokken van P26.De speakers hadden grote moeite met de namen van de deelnemers, vooral Maarschalkerwaart kostte de nodige tongbrekens, hetgeen ze er niet van weerhield het bij herhaling uit te proberen te spreken. Frans van M. was intussen in gevecht met Nico Zonneveld, terwijl daarachter Ebdon en Izaks streden. Daarop volgde een enorme groep onder leiding van Rhea Sautter, gevolgd door Bob Stevens, Frits Campagne, Rob Rappange, Richard Evans, Jos Stevens, Roland Zoomers, John Faux en Mark Dols. Nog weer verderop deed Klaas Span een poging binnendoor te steken bij Bert Mets, net op het moment dat de wedstrijdleiding hem een straf van 10 seconden oplegde wegens een verkeerde startpositie, een misdrijf waar ook Wilson voor gestraft werd.
De ronde erop wist Zonneveld zijn Morgan nog steeds voor de Shelby te houden, maar Ebdon was nu ontsnapt en in gevecht met Bob Stevens, terwijl Frits Campagne en Jos Steven het met Jasper Izaks aan de stok hadden, Rob Rappange in de sandwich zat tussen de E-types van Sautter en Zoomers en Mark Dols voorbij gestoken werd door Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite. Het werd weer wat droger en de rondetijden gingen verder omlaag. Michiel Campagne was weer langs Gross gegaan, die nu last kreeg van een aandringende Smits. Bergmans trapte voor wat hij waard was en zette een nieuwe snelste ronde, maar Campagne volgde toch op slechts 0,3 seconde. De actie bereikte een hoogtepunt toen Smits, die we hier tijdens de Gentlemen GT race veelvuldig door de grindbak hadden zien gaan, in Paddock Hill Bend de derde plaats ontfutselde aan Gross. Ongeveer tegelijkertijd was het leidende tweetal in de Druids haarspeldbocht aangeland en daar pakte Michiel Campagne de leiding over van Bergmans, terwijl Schlüchter even later zijn Lotus Elan langs Bijleveld naar P5 stuurde. En ja, Frans van Maarschalkerwaart was nu ook langs Nico Zonneveld, terwijl Ebdon in de tang zat tussen Frits Campagne en Jos Stevens.
Michiel Campagne begon nu gas te geven. Bergmans probeerde te volgen maar moest zijn podiumaspiraties opgeven na een spin onderaan Paddock Hill Bend, waardoor Smits en Gross erlangs konden. Jos Stevens probeerde zoon Bob terug te pakken, maar Nico Zonneveld zat er nog tussen. Rob Rappange had zijn Mini aan het achterklepje van Jasper Izaks’ Abarth gehaakt. Bert Mets had Klaas Span weer teruggepakt, Frank Romo bedacht zich dat hij niet in een Mini maar in een Lotus Cortina zat en ging er ook maar voorbij en MGB-piloot Egbert Kolvoort maakte gebruik van de situatie door ook een plekje van Span af te pakken.
Bij het ingaan van de achtste ronde waren de eerste achterblijvers inmiddels gelapt. In Paddock Hill Bend steeg ineens een stofwolk op. Het bleek René de Vries te zijn. Hij was met afstand de snelste man in de klasse in zijn Mini Cooper, maar werd nu het slachtoffer van de meedogenloze grindbak waar zijn voorbeeld Jonathan Lewis die ochtend ook al in geëindigd was. Met dit verschil dat René het een stuk spectaculairder deed, zijn afsprong bestond uit een dubbele achterwaartse salto met schroef. Gelukkig was René OK, shaken but not stirred zou james Bond zeggen. Het gevecht Bob Stevens – Jos Stevens speelde zich nu af rond de Ford Falcon van Frits Campagne, terwijl Nico Zonneveld last had van een dipje. Richard Evans perste er daarop drie razendsnelle ronden uit, wat hem in staat stelde om de leiding in GTS11 van Nico over te nemen.
Bijleveld had intussen weer orde op zaken gesteld, maar Schlüchter liet dit niet op zich zitten en stuurde zijn Elan binnendoor in Surtees Bend. Bij de familie Stevens had Jos eindelijk zijn oranje Elan langs de groen-gele van Bob weten te sturen, maar dat was even later alweer andersom, terwijl het trio Ebdon-Izaks-Rappange nu streed om P1 in de kleine klasse. Erwin van Lieshout en Mark Dols gingen naast elkaar door Surtees; toen ze weer in beeld kwamen in Clearways was het de Porsche die voor de MGB lag. Achteraan het alfabet ging de strijd tussen Zoomers en Zonneveld, terwijl Bert Mets werd opgejaagd door Egbert Kolvoort.
Bijleveld probeerde nu Schlüchter uit te remmen in Druids, iets wat misschien wel zou kunnen met een Falcon op Avons op een ietwat vochtige baan?! Het kon niet, zo bleek, maar bezorgde wel de speaker een hartverzakking. Bob Stevens prikte zijn Elan in Surtees binnendoor bij de Shelby van Frans van Maarschalkerwaart en zorgde zo voor een goede buffer naar Jos, terwijl Nico Zonneveld aanhaakte bij Evans. Andere strijdende duo’s in deze fase waren van Putten-Wilson, Dols-du Toy van Hees en Bondesson-van Gils.
Bijleveld en Sclüchter waren nog steeds volop in gevecht, maar ondanks dat waren ze naar Bergmans toegereden. Bijleveld probeerde opnieuw Schlüchter uit te remmen in Druids. Dat lukte wederom niet, maar hij gaf deze keer niet op een vervolgde zijn weg over het gras. Tegen de tijd dat ze Graham Hill Bend bereikten reed de Ford Falcon weer op het asfalt, waar het al vrij druk was met een Iso en een Lotus. Voor Schlüchter een déja-vu van vorig jaar: toen zat hij klem tussen een Shelby en een Corvette, nu werd hij gemangeld tussen een Falcon en een Iso Rivolta. Het gevolg was krek hetzelfde als een jaar eerder: hij moest uitwijken naar het gras en verloor veel tijd. De wedstrijdleiding was zowaar mild en gaf hem deze keer geen straf voor het overschrijden van de track limits.
De race zat inmiddels in de eindfase, met Michiel Campagne op 5 seconden voor Michiel Smits en Gross zo’n 20 seconden daarachter. De strijd om de plaatsen 4-5-6- was ook gestreden, met Bijleveld voor Bergmans en Schlüchter als eerste 4-cilinder en winnaar in GTS10. Harmen van Putten had de dreiging van Wilson afgeslagen en finishte als zevende, derde in GTS12. Wilson won de Lotus Cortina klasse met grote overmacht. De top-10 werd volgemaakt door Roel Korsten (derde in CT10 in de Ford Mustang), voor een strijdend trio Lotus Elans dat werd aangevoerd door Bob Stevens, met Jos Stevens en John Faux binnen een seconde. In GTS11 was de finish al even spannend, met een licht rokende Marcos van Evans als winnaar, terwijl Nico Zonneveld op 0,05 seconde voor Erwin van Lieshout over de streep kwam. En dan waren er nog de kleine toerwagens, vooraf aangekondigd als het speelterrein van de Mini’s. Dat gold misschien voor de zandbak, maar op de baan was het Jasper Izaks die het chauvinistische Britse Mini-peloton het nakijken gaf met zijn Fiat Abarth. Ebdon kwam 0,2 seconde tekort, Rappange 0,4. Precies om half 7 was het feest klaar en konden de speakers aan de beademing! Respevt voor deze mannen die vanaf 9 uur ’s ochtends non-stop aan het woord waren.
Kwalificatie en Race 2, GT’s
Op maandag was het eindelijk een keer vroeg opstaan, om kwart over 9 waren de GT’s al aan de beurt voor hun kwalificatie. Helaas zonder Rob Bergmans, want de Iso Rivolta stond al op de trailer. Na de kwalificatie op de lange baan had het team geconstateerd dat één velg een scheurtje vertoonde, maar na de race waren het meerdere velgen. En op een gebroken wiel zit je niet te wachten, dus er zat niets anders op dan de tweede race te laten schieten.
De tijdenlijst werd al snel aangevoerd door de Corvette Grand Sport, maar niet met Michiel Campagne aan het stuur. Het was Matthijs Bakker die van Michiel het aanbod kreeg om deze race te rijden en zich dat geen twee keer liet zeggen. Michiel Smits was tweede snelste in de Shelby en op plaats drie eindigde verrassend Bob Stevens in de Lotus Elan. Hij klopte Alexander Schlüchter met 0,05 seconde. Op P5 was het Harmen van Putten in de tweede Shelby, voor nog meer Lotus Elans, Jos Stevens en John Faux, dan Evans in de Marcos, van Gils in weer een Elan en Nico Zonneveld in de Morgan. Helaas gingen er in deze kwalificatie twee auto’s stuk: bij Bert du Toy van Hees gaf het differentieel de geest, terwijl Erwin van Lieshout een motorstoring kreeg.
Zo bleven er 19 auto’s over voor de race, evengoed voldoende voor een spannende race op het korte baantje van minder dan 2 kilometer. Een baan die je toeschouwer bovendien vanaf de meeste plaatsen bijna helemaal kunt overzien. Helaas voor Bob Stevens had hij een slechte start, het was Schlüchter die als tweede Paddock Hill Bend in zeilde. Ook Evans had een goede start, maar hij werd al snel weer gepasseerd door Van Putten. Bij de eerste doorkomst was het Bakker, Schlüchter, Smits, Faux, van Putten, maar Smits ging even later aan Schlüchter voorbij.
Druids Bend was de plek waar het allemaal gebeurde deze race, te beginnen met Schlüchter die probeerde Smits uit te remmen, echter zonder succes. Ook een poging inde daaropvolgende Graham Hill Bend mislukte. Op Cooper Straight neemt zo’n Shelby grote stappen, dus in de daaropvolgende combinatie met Surtees en Clearways was Smits relatief veilig. Ook Thomas Kargus waagde een uitremactie in Druids, en wel op collega-Lotus Elan-piloot Lars Bondesson. Die schrok zo dat hij spinde en de motor niet meer aan de praat kreeg. Na hun matige starts was de familie Stevens weer op weg naar voren, Bob ging langs Richard Evans voor P6, Jos langs Nico Zonneveld voor P10. Ook de twee E-types met Rhea Sautter en Roland Zoomers hadden een mooi gevecht, waarbij Roland een mooie uitremactie pleegde, maar Rhea zich zeker niet gewonnen gaf.
Smits zat intussen op minder dan een seconde van Bakker, maar de Corvette Grand Sport heeft zoveel extra vermogen dat hij geen moment een serieuze bedreiging vormde. Schlüchter, Faux en van Putten reden alleen, maar daarachter was het pret met een groep aangevoerd door Bob Stevens, voor Richard Evans, Frans van Maarschalkerwaart, Niek van Gils en Jos Stevens. Kargus deed weer een geslaagde uitremactie in Druids, deze keer op Sautter, maar die pakte hem op Cooper Straight weer terug.
Een ronde verder probeerde Van Gils het aan de binnenkant bij de Shelby, maar Van Maarschalkerwaart remde laat en hield de deur dicht. Ook Sautter hield de deur deze keer dicht, maar niet genoeg en Kargus was erlangs! Mark Dols verliet intussen het strijdtoneel met een kapotte steekas. Schlüchter probeerde van alles om het gat naar Smits te dichten, inclusief een aantal gewaagde lijnen door Paddock Hill Bend, maar hij kon er niet bijkomen.
Jos Stevens was intussen voorbij gegaan aan Niek van Gils, maar die pakte hem terug in Graham Hill Bend en ging vervolgens door voor een hernieuwde uitremactie op van Maarschalkerwaart in Druids. Opnieuw gooide die de deur dicht, alleen was hij nu aan de late kant, want de gele Lotus had er al een voet tussen. Het gevolg was een touché en een spin voor van Gils. Jos Stevens deed het de ronde erop beter: hij had een snellere lijn door Paddock Hill Bend en zat er al naast voor de remzone, waarna hij probleemloos binnendoor glipte.
Bob Stevens probeerde hetzelfde trucje bij Harmen van Putten, maar ook hij kreeg geen ruimte. Zoomers werd nu achtervolgd door Kargus en Sautter en Niek van Gils had een nieuwe tegenstander gevonden in Nico Zonneveld.
De rondenteller draait op het korte baantje sneller dan de grote wijzer van de klok, we zaten inmiddels in ronde 15 en de helft van het veld was al gelapt, sommigen zelfs twee keer. Bob Stevens moest zijn race helaas beëindigen met een te hoog oplopende olietemperatuur. Jos Stevens probeerde ondertussen Evans te passeren, maar die wist alle bewegingen van de oranje Elan te pareren. Van Gils deed intussen weer de uitremtruc, deze keer op Zonneveld.
Evans had het nu moeilijk, hij kreeg even lucht toen de leider voorbij kwam en Stevens netjes aan de kant ging. Zelf bleef hij op de ideale lijn zitten tot op Cooper Straight. Intussen had van Gils weer van Maarschalkerwaart in het vizier, en toen deze even dwars ging in Graham Hill Bend zat hij weer op de bumper. Inmiddels bleek de klok echter op 25 minuten te staan, en de rondenteller zelfs op 27, en dus was Bakker afgevlagd en 2,4 seconden later Smits. Alleen Schlüchter, Faux en van Putten zaten nog in dezelfde ronde, de rest was één of meer keer gelapt. Evans hield 0,3 seconde over op Jos Stevens, daarna was het Frans van Maarschalkerwaart op een halve seconde voor van Gils. Nico Zonneveld maakte de top-10 vol in de Morgan +4.
Kwalificatie en Race 3, toerwagens
Onder de 15 auto’s in het assembly area waren er maar liefst 7 Mini’s, waaronder die van René de Vries. Het dak was wat verkreukeld, maar voor de rest stond de nummer 37 er dankzij de inspanningen van het Classic Sport Ignition & Snetterton Speedshop Team weer spic & span bij voor de kwalificatie. Ook de rijder had er weer zin in. Verder was er de gebruikelijke stoelendans: Jaap van der Ende in de Falcon in plaats van Martin Bijleveld, niet Ron maar David Verzijlbergen in de Fiat Abarth, Timo in plaats van Klaas Span in de Mini, Jonathan Lewis in zijn eigen Mini in plaats van Zack Booth en nog een Mini erbij, die van Nick Swift, bestuurd door Phil Anning.
De bochtencombinatie Surtees – McLaren – Clearways is altijd goed voor spektakel. Ook nu weer: Bert Mets deed een soort dansje (vermoedelijk nog naswingend van Guus Meeuwis), Phil Anning gebruikte zoveel ruimte naast de baan dat hij zijn snelste ronde moest afstaan en Jaap van der Ende spinde spectaculair onder het motto: als je niks probeert, win je ook niks.
Het was niet verrassend Gross die de snelste was, 0,8 seconde voor van der Ende. De tweede rij was voor het duo Lewis-Anning. P5 was voor Graham Wilson in zijn ongehoord snelle CT08 Lotus Cortina. Daarna weer twee V8-en, Roel Korsten en Frits Campagne, en drie Mini’s in de volgorde de Vries-Ebdon-Rappange.
Na de lunch was het race time met een veld van 15 auto’s. Dat is ruim voldoende voor een leuke race op Brands, tenminste als er niet in de eerste bocht al twee de grindbak in tetteren. Helaas is dat wat er gebeurde, rookie Roel Korsten ging iets te hard Paddock Hill Bend in, iedereen kon hem ontwijken, alleen moest de onfortuinlijke René de Vreis (je schrijft het anders, maar zo spreken ze het in Engeland uit) daarvoor wel de grindbak opzoeken. Hij ploegde dapper voort, maar kwam uiteindelijk tot stilstand op luttele meters van zijn eerdere landingsplaats. Ook Korsten zat vast, dus toen waren er nog 13.
Lewis had intussen zijn zinnen op Gross gezet, maar die liet zich niet verrassen. Bovendien kwam op Brabham Straight van der Ende voorbij. Anning had intussen in Graham Hill Bend even de baan verlaten en daarmee de aansluiting verloren, maar zat nog wel voor de Cortina van Wilson. Daarmee was de top-5 bepaald en die zou gedurende de 26 ronden van de race niet veranderen. Gelukkig waren er nog de posities 6 t/m 13, in eerste instantie aangevoerd door Roger Ebdon in de Mini. Die moest al snel Frits Campagne in de Ford Falcon voor zich dulden, terwijl daarachter het treintje Romo-Rappange-Span-Izaks (die weer in de Abarth was gestapt) volgde. Rob Rappange probeerde een interessante variatie door in Druids buitenom de Lotus Cortina van Romo te willen gaan. Dat werkte niet, maar even later was hij er toch langs. Ook Ebdon moest er enkele ronden later aan geloven. Ondertussen werd Timo Span helemaal gek van de Fiat Abarth die nu eens links, dan weer rechts keek, maar er niet langs kon. Uiteindelijk wist Jasper het in Graham Hill Bend toch voor elkaar te krijgen. Ebdon had ondertussen een probleem en zag achtereenvolgens Romo, Izaks en Span voorbij komen, waarna hij zijn auto in de pits parkeerde. Het blijven kwetsbare karretjes die Coopers, want even later hield het ook voor Timo Span op toen zijn Mini geen aandrijving meer had. Jasper Izaks verlegde zijn intimidatietactieken naar nu Frank Romo. Die had echter genoeg power in zijn twincam om op de rechte stukken net voldoende weg te lopen, en dus moest Jasper een list bedenken. In het verkeer met de leider lukte het om aan te haken en vervolgens in Clearways, Druids en Graham Hill Bend zo’n beetje naast de Cortina te komen, maar Romo maakte geen fouten en reed steeds weer weg. De gouden kans kwam toen Jaap van der Ende het duo op een ronde zette. Romo moest van zijn lijn af voor Surtees. Izaks kleefde zijn Abarthje aan de bumper achter de Falcon en zoefde op de ideale lijn door Surtees-McLaren-Clearways en Clark, gevolgd door een slipstreampje op het Brabham Straight, terwijl de verbouwereerde Romo twee seconden verloor.
Daarmee was de eindvolgorde bepaald en koersten de 11 overgebleven deelnemers naar de finish. De top-5 noemden we in het begin al: Gross-van der Ende-Lewis-Anning-Wilson en ook Frits Campagne reed een eenzame race naar P6. Zevende en morele winnaar (want eerste niet-gastrijder) in de kleine klasse was Rob Rappange. Daarna volgden Izaks, Romo, Mets en tenslotte Gerrit Jan van Leenen. Er was niet veel publiek, maar het was toch een mooi moment om Jaap van der Ende op het podium te zien staan op hetzelfde circuit waar zijn zoons Ricardo en Jacky het Formule Ford Festival wonnen.
Op naar Spa!