Archief voor categorie: News

Kwalificatie – Jaguar voor Lotus

Het leek erop dat er opnieuw een E-type versus Lotus Elan strijd zou losbarsten tijdens de Tabac Classic GP van dit jaar. Andy Newall/Rhea Sautter pakten de pole in de Jaguar E-type, met Bob Stevens als tweede in de eerste van de Lotus Elans. Alexander Weiss zette de derde tijd neer in de blauwe Elan die hij deelt met zijn vader Ulrik, met Luc de Cock in zijn gele exemplaar als vierde. De snelste V8 was pas vijfde, Roelant de Waard in de Shelby Mustang. Jos Stevens zette de zesde tijd in alweer een Elan. Jasper Izaks kwalificeerde de Shelby van Frans van Maarschalkerwaart als zevende met vader en zoon Adriaans als achtste in de Cobra. Carlo Hamilton en Jaap van der Ende voerden de toerwagentijden aan in hun Ford Falcons totdat SuperSixties-debutant Lukas Stiefelhagen zich ertussen wurmde met een razendsnelle ronde in de Morris Cooper S. René en Thijmen de Vries volgden in nog meer Coopers, daarna Hemmo Vriend en Cees Lubbers in nog meer Falcons met de Lotus Cortina’s achteraan bij de toerwagens, aangevoerd door Marcel Wenzel. In GTS11 was Thijs van Gammeren erg snel in de Porsche 911 met Erwin van Lieshout als tweede in zijn Porsche en Brian Lambert als derde in de eerste van de vloot MGB’s. De TVR Grantura van Raymond Klompstra bleek prima opgewassen tegen de MG’s tijdens zijn eerste deelname aan SuperSixties. Met de familie Rappange zonder tijd op de achterste startrij waren er volop ingrediënten voor een interessante eerste race.

Race 1: Weiss wint

De SuperSixties-actie van zaterdag begon met een raketstart van Roelant de Waard. Helaas remde hij iets te laat voor de eerste bocht. Zodoende ging de grote Shelby Mustang wijd waardoor Bob Stevens moest uitwijken. Later in de ronde schoot Alexander Weiss, na te hebben afgerekend met Rhea Sautter in de E-type, aan de binnenkant langs De Waard en nam een voorsprong die hij de hele race zou behouden. Het vader-en-zoonteam uit Denemarken zag een kans op de overwinning en besloot niet van rijder te wisselen. Bob Stevens schaduwde Roelant de Waard een aantal ronden en wist hem vervolgens te passeren, waardoor het een Lotus Elan 1-2 werd. Sam en Armand Adriaans finishten als 3de in hun Cobra, maar werden als 5de geklasseerd omdat hun pitstop te kort was. Roelant de Waard werd dus derde en Rhea Sautter/Andy Newall vierde. Luc de Cock en Niek van Gils verzamelden ook bonificatieseconden: de Cock maar een paar, van Gils behoorlijk veel. Daardoor werd de Cock als zesde geklasseerd voor Elan-coureur Jos Stevens en Van Gils als negende achter toerwagenwinnaar Carlo Hamilton in zijn Ford Falcon. Thijmen de Vries kwam als tweede toerwagen over de meet in zijn Cooper S, daarna Jaap van der Ende in de Falcon en René de Vries in weer een Cooper. Bert Mets en Lukas Stiefelhagen hadden pitstopproblemen en finishten als 5e toerwagen thuis. Erwin van Lieshout wist de Van Gammerens voor te blijven en maakte er een Porsche 1-2 van in GTS11. Mark Hope, terug in SuperSixties, was de snelste van de MGB’s en pakte de derde plaats in de klasse. Raymond Klompstra was in zijn TVR sneller dan de MG’s, maar rijdt nog in de invitatieklasse, die hij won van Bernd Horlacher in de kleine Sebring Sprite. In de kleine GTP-klasse was de Ginetta van Nigel Winchester en Chas Mallard niet zo znel als we gewend zijn, maar ze versloegen evengoed de geplaagde Porsche 904-6 van vader en zoon Rappange.

Race 2: Deense dominantie

Alexander Weiss maakte er twee uit twee van in de SuperSixties-race op zondag aan het stuur van de Lotus Elan 26R. Hij won ook de twee HRA-races tijdens de Tabac Classic GP in zijn F3 Reynard, dus er ging heel wat zilverwerk naar Denemarken. Bob Stevens volgde hem op de tweede plaats in de andere blauwe Lotus Elan. Roelant de Waard was opnieuw de enige die de wendbare Lotussen wist te bedreigen in zijn Shelby Mustang. Later in de race viel hij wat terug, waardoor Armand Adriaans (Cobra), Andy Newall (Jaguar E-type) en Luc de Cock (Lotus Elan) hem konden passeren. Dante Rappange reed een geweldige race in de Porsche 904-6 en werd als vijfde afgevlagd. Hij viel helaas terug naar de zevende plaats vanwege een tijdstraf voor de track limits. Niek van Gils was kampioen tijdstraffen, hij kreeg 3 verschillende. Best jammer was want hij ging als een speer in de TVR Griffith. Nu eindigde hij (alweer!) als 9e achter Frans van Maarschalkerwaart en Jasper Izaks in de Shelby Mustang. Carlo Hamilton en Jaap van der Ende vermaakten het publiek met fraaie powerslides in hun sloepen, ook wel Ford Falcons genoemd. Jaap lag op een gegeven moment voor, maar Carlo leidde toen het telde. Hij had veel geluk, want in de afkoelingsronde ging een drijfstang van de V8 door het blok! De strijd in de CT07-klasse was zo mogelijk nog vermakelijker. René en Thijmen de Vries steeds van positie totdat Lukas Stiefelhagen hen inhaalde en het een spectaculair gevecht tussen drie Mini Coopers werd. Thijmen trok aan het kortste eind en spinde in het grind, terwijl René de Vries de klassewinst veiligstelde door weg te rijden na de pitstops. CT08, de Lotus Cortina-klasse, was een slagveld. Vader en zoon Frasson vielen uit met een kapotte versnellingsbak, terwijl Gerrit Jan van Leenen tot stilstand kwam met een kapot differentieel. Magnus Lillerskog moest aangeduwd worden na zijn pitstop, maar pakte toch de winst voor Hanna Grade. GTS11 was weer een Porsche 911-feestje, maar dit keer was het Thijs van Gammeren die Erwin van Lieshout na de pitstops inhaalde en passeerde. De strijd om de derde plaats in GTS11 was minstens zo hevig, tussen Holger Felske en Mark Hope in hun MGB’s. Het had elk van hen kunnen zijn, totdat Felske moest opgeven met ene gebroken steekas. De familie-eer werd gered door Clara Felske die als tweede van de MGB’s eindigde, op gepaste afstand van Mark Hope. Voordat we er eg in hadden waren de 40 minuten racen alweer voorbij. Dank aan LDP en de organisatie van het TT circuit van Assen voor een soepel verlopen en erg gezellig evenement. Volgend jaar weer!

Uitslagen: https://www.supersixtiesracing.com/nl/uitslagen/

Meer nieuwtjes van Assen in SuperSixties Magazine 2024#5: Supersixties-assen-magazine

Punten na 10 van 12 races: https://www.supersixtiesracing.com/standings/

Volende race:

Dijon Motors Cup, 3-5 oktober – we zitten al op 52 inschrijvingen!

Kwalificatie: het was nat!

Vanaf de opstelplaats was de spray van de historische F1-auto’s goed te zien. De SuperSixties kwalificatie zou nat zijn! De sessie begon ook 30 minuten te laat, omdat er eerst een paar F1-auto’s moesten worden weggetakeld. Terwijl de meeste coureurs hun draai nog probeerden te vinden, zette Olivier Hart in de Cobra Daytona een verbluffende ronde van 2:20 neer om de pole voor zich op te eisen. Hij startte echter vanaf rij 2 als gevolg van een straf voor het negeren van gele vlaggen. Andy Newall in de E-type reed een tijd van 2:21, wat betekende dat hij in race 1 vanaf pole zou starten. Jop Rappange reed de derde tijd in de Porsche 904-6, terwijl Manfredo Rossi Di Montelera vierde werd in de Shelby Mustang GT350, maar ook hij kreeg 3 plaatsen straf. Hetzelfde overkwam Jaap Sinke in de ex-fabrieks Sebring Big Healey van Jetze Visser, waardoor hij van de 5e naar de 8e plaats zakte. Roelant de Waard (Shelby Mustang GT350) nam de 4e plaats over en Peter Brouwer de 5e. Peter was met afstand de snelste van de Lotus Elans, maar deed zijn reputatie van “hardest working man in showbusiness” eer aan, Hij wilde nog sneller, spinde voor de Tarzanbocht en raakte de muur. Werk aan de winkel dus voor Peter de monteur om alles te repareren voor de race. Thijmen de Vries lag op koers om de snelste van de toerwagens te worden, totdat zijn motor ermee ophield. Het was echter nog steeds een Mini Cooper S vooraan, met René de Vries achter het stuur. De tweede snelste TC was de Lotus Cortina van Daniel Quintero en Peter Reynolds. Jack van der Ende was de vierde snelste toerwagenpiloot in de Ford Falcon. In GTS11 is een Porsche 911 de auto die je moet hebben als het regent. Thijs van Gammeren was de snelste, voor Erwin van Lieshout, met Holger Felske als derde in de eerste van de MGB’s. Het was geweldig om de Van der Lof Ferrari 250 SWB op de baan te zien (en te horen), Alexander kwalificeerde hem als 13e. Kennet Persson had een moeilijke kwalificatie, hij raakte bijna de muur en eindigde slechts als 20e in de Ford GT40. De TVR Griffith van Charles Allison en Peter Thompson presteerde evenmin goed, waardoor ze slechts 29e werden. Van deze twee was te verwachten dat ze in de race naar voren zouden stormen, mits het droog zou blijven.

Race 1: Hart hard op weg

Bocht 9 speelde een grote rol in de SuperSixties-race van zaterdag. Toen de lichten op groen sprongen, verloor Olivier Hart aanvankelijk van Andy Newall in de Jaguar E-type, maar hij kwam al snel aan de leidin. Jop Rappange lag derde in de Porsche 904-6, maar moest hard werken om bij te blijven. René de Vries wist bij de start alle andere toerwagens voor te blijven, maar de Mini Cooper werd rap ingelopen door Quintero in de Lotus Cortina, met de razendsnel gestarte Jack van der Ende in de Ford Falcon niet ver daarachter. Nog sneller ging Carlo Hamilton in zijn Falcon, maar net toen we dachten dat hij de V8 eindelijk goed aan de praat had gekregen, begaf de auto het in bocht 9. Hoewel de auto op een tamelijk veilige plek stond, besloot de wedstrijdleiding de Safety Car in te zetten. Het duurde erg lang om de Falcon weg te slepen. Dit had de race interessanter kunnen maken, ware het niet dat er een rits achterblijvers tussen Olivier Hart en zijn achtervolgers zat. Bij de herstart lag de Cobra dus nog verder voor, terwijl een aantal gefrustreerde coureurs zichzelf geen dienst bewees door in te halen voor de Safety Car-lijn. Kennet Persson in de Ford GT40 (als 20e gestart) en Peter Thompson in de TVR Griffith (vanaf de 29e plaats) hadden zich inmiddels een weg naar voren gebaand en er ontstond een spannende strijd om de tweede plaats. Met 45 auto’s op de baan werden er deelnemers op een ronde gezet. In een poging om aansluiting te houden, toucheerde Jop Rappange een achterblijver. De Porsche verloor zijn voorklep, die in Bocht 9 op de ideale lijn terechtkwam. Dit leidde tot een nieuwe Safety Car-periode, die helaas duurde tot de finishvlag. Zo eindigde de race met iedereen op een kluitje. Combineer je dit feit met niet minder dan 12 tijdstraffen, dan krijg je een uitslag die flink afwijkt van de finishvolgorde op de baan….

Achter de onbetwiste winnaar Olivier Hart werd Andy Newall als tweede geklasseerd en Peter Thompson pakte de derde podiumplek. De vierde plaats ging naar Manfredo Rossi de Montelera in de Shelby GT350 met Alexander van der Lof in Ferrari SWB op een sterke vijfde plaats. Peter Brouwer won GTS10, zesde algemeen, met Luc de Cock in een andere Elan niet ver daarachter, hoewel de Kenneth Persson met zijn straf tussen deze twee in de uitslag belandde. Roelant de Waard trof het nog slechter, zijn straf van 5 seconden wierp hem terug naar de 9e plaats. In GTS11 werd Theo van Gammeren gehinderd doordat zijn “arm restraint” vast kwam te zitten in de stoelgeleider van de Porsche 911. Het duurde even voordat hij zichzelf kon bevrijden. Erwin van Lieshout pakte de klasseoverwinning in zijn 911, Holger Felske werd tweede in de MGB en Theo redde werd nog derde plaats. Dankzij een late inschrijving van Lucas Astorian hadden we twee Lotus Elites in de race, maar het was oude rot Alexander Schlüchter die de klassewinst pakte. Omdat de Porsche 904 uitviel, ging Chas Mallard met de Ginetta G4R aan de haal met de winst in de kleine GTP-klasse. Bij de toerwagens ging de overwinning naar Jack van der Ende in de Ford Falcon, met Henk van Gammeren in eenzelfde auto op plek twee, met dank aan een tijdstraf voor Abraham Bontrup in de Mustang. Daniel Quintero kreeg ook een tijdstraf, maar won toch CT08, voor Allan Thom en Hanna Grade, allemaal in Lotus Cortina’s. De Mini-klasse was een De Vries familieaangelegenheid, René pakte de overwinning met 2,9 seconden voorsprong op Thijmen, met Bert Mets op enige afstand daarachter als derde.

Race 2: Een vlammend einde van een geweldig weekend

Olivier Hart herhaalde zijn eerdere prestatie door opnieuw een dominante overwinning te behalen in de afsluitende race, aan het stuur van de DHG Cobra Daytona. Rhea Sautter wist nog een tijdje de tweede plek vast te houden in haar mintgroene E-type, tot Kennet Persson de leiding overnam in de Ford GT40. Peter Brouwer maakte een geweldige start en lanceerde zijn Lotus Elan naar de derde plaats, waarna hij in een duel verwikkeld raakte met Manfredo Rossi (Shelby GT350) en Luc de Cock (Lotus Elan). Rossi’s banden oprokende late remmanoeuvres zagen er spectaculair uit, maar de behendige Lotus Elans konden hem steeds weer passeren. De Cock slaagde er meerdere keren in om voor Brouwer te komen, maar Brouwer zegevierde uiteindelijk. Hij werd vierde in het algemeen klassement, want de traag op gang komende Charles Allison in de TVR Griffith hij passeerde het strijdende trio en pakte de laatste podiumplek. Rossi zakte door zijn remacties naar de zevende plaats achter Alexander van der Lof in de Ferrari SWB. Hij kreeg geen kans meer om de zaak recht te zetten, toen de Ginetta van Nigel Winchester vlamvatte in de laatste bocht. Netjes parkeren was geen optie, meteen uitstappen was het devies. Zodoende stond de auto op een zeer gevaarlijke plek. De wedstrijdleiding had geen andere keuze dan de rode vlag uit te hangen. Met minder dan 5 minuten op de klok zou de race niet meer hervat worden. In ronde 9 had Thijs van Gammeren Erwin van Lieshout ingehaald, waardoor de twee Porsches de eerste twee plaatsen opeisten in GTS11. Brian Lambert werd gedurende de hele race geschaduwd door Holger Felske en pakte de derde plaats in de klasse en de eerste van de MGB’s. Lucas Astorian was de enige starter in GTS04 in zijn prachtige Lotus Elite en reed een constante race, waarbij hij zijn rondetijden met bijna 2 seconden verbeterde. De meest verbeterde coureur was echter Søren Christensen in de gele Ford GT40, hij schaafde 5 seconden van zijn beste tijd van zaterdag af! Bij de toerwagens leidde Jaap van der Ende in de oranje Falcon, maar het was Bram Bontrup in de DHG Mustang die hem inhaalde en de overwinning opeiste. Peter Reynolds kwam als tweede toerwagen aan de meet in de CT08 winnende Lotus Cortina, terwijl van der Ende Henk Van Gammeren in zijn nek had hijgen toen de race werd gestopt. Carlo Hamilton had wederom snelle rondetijden neergezet in de lichtblauwe Falcon, maar ook deze keer hield de motor ermee op, hoewel hij 50% meer ronden aflegde dan op zaterdag. Tweede en derde in CT08 waren Allan Thom en Magnus Lillerskog, beide in een Lotus Cortina. In CT07 reed René de Vries het grootste deel van de race aan de leiding, maar zoon Thijmen lag voor toen het telde, met Bert Mets opnieuw als derde in de klasse, allemaal in een Cooper S.

De Historic Grand Prix was een memorabel weekend, geholpen door het prachtige weer, de soepele organisatie, het enthousiaste publiek en de feestelijke sfeer. Met 45 auto’s was SuperSixties de best bezette klasse van deze Historic Grand Prix. Met dank aan alle rijders en gastrijders, bedankt voor jullie deelname en kom snel nog eens terug!

Volledige uitslagen: https://www.supersixtiesracing.com/wp-content/uploads/2024/06/Results.pdf

Meer uitslagen: https://raceresults.nu/Results/organisator/2024?evenement=Circuit+Zandvoort&race=Historic+Grand+Prix+2024

De stand: https://www.supersixtiesracing.com/wp-content/uploads/2024/06/Standings-Zandvoort.pdf

Meer nieuwtjes uit Zandvoort lees je in SuperSixties Magazine 2024#3: https://www.supersixtiesracing.com/supersixties-zandvoort-magazine-v2/

Charade – wat een schitterend circuit!

Aan het einde van de kwalificatie stapte elke coureur met een brede glimlach uit de auto. Na een druilerige ochtend kwam de zon tevoorschijn en verwelkomde het circuit van Charade de SuperSixties-coureurs met droog asfalt, al lag er op sommige plekken wel een beetje olie. Terwijl de meeste coureurs het circuit te leerden kennen, gebruikten Greg Carini in de Cooper S en Luc de Cock in de Lotus Elan hun lokale kennis om bovenaan de tijdlijst te komen. De volgende die op snelheid kwam, was Armand Adriaans in de Shelby Cobra. Later in de sessie zette Andy Newall een tijd van 2:17,5, goed voor de pole, in de Jaguar E-type die hij deelt met Rhea Sautter. Kennet Persson in de Ford GT40 moest door het verkeer op het smalle circuit en de vele gele vlaggen genoegen nemen met de tweede plaats, met een achterstand van 0,7 seconden. Startrij twee werd opgeëist door Adriaans en De Cock, met Roelant de Waard als vijfde in zijn Shelby GT350. Greg Carini en David Barrere hadden een geweldig gevecht in hun Mini’s. Ze gebruikten de volledige breedte van het circuit en driftten over vier wielen door de bochten, goed voor de 6e en 7e startplaats, de snelste van alle toerwagens. Peter Brouwer werd 8e in zijn Lotus Elan, terwijl Niek van Gils zijn Lotus als 9e kwalificeerde maar besloot om voor de races over te stappen op zijn MGB. Mark Dols (Marcos 1800) werd 9e en SuperSixties-debutant Malivaï Castelli (Lotus Elan) 10e. Er streed dit weekend een recordaantal van 9 MGB’s om de GST11-eer. Brian Lambert was de snelste van allemaal en wist ook de enige Porsche 911 in de klasse, bestuurd door Erwin van Lieshout, voor te blijven. Terugkomend op de toerwagens waren er meer Mini’s op de 3e en 4e plaats, Jasper Izaks voor Rob Rappange, met Hemmo Vriend slechts vijfde door een versnellingsbakprobleem. Zijn Ford Falcon zou een nieuwe T10 bak krijgen voor de race. De Lotus Cortina-strijd werd met een klein verschil aangevoerd door Magnus Lillerskog, voor Raffin/Raffin. Zou het Zweden of Frankrijk worden? De grootste pechvogel was Oliver Douglas, die geen tijd kon neerzetten in de Cobra Daytona.

Race 1: een spannende wedstrijd met een verwarrende finish

De SuperSixties-race van zaterdag was erg spannend om naar te kijken. Zozeer zelfs dat de man die het bord met de “laatste ronde” moest tonen werd verrast en de race daardoor een ronde te vroeg eindigde. Tot dat moment was er volop actie. Kennet Persson reed de eerste paar ronden aan de leiding, met Armand Adriaans in de achtervolging. Toen de Ford GT40 een kerbstone raakte, kwam er een stuurkogel los en moest Kennet opgeven, waardoor de leiding overging naar de AC Cobra. Luc de Cock in de Lotus Elan, de Sautter/Newall E-type en Roelant de Waard zaten allemaal in kansrijke positie, hoewel De Waard het verprutste toen hij te laat binnenkwam voor zijn stop. In de laatste paar ronden zat Luc de Cock Adriaans op de hielen, terwijl Andy Newall dichterbij kwam. Het had ieder van hen kunnen zijn, maar het was De Cock die Adriaans net voorbleef toen ze de finishlijn passeerden. Het slechte nieuws voor de Belgische veteraan-racer was dat de wedstrijdleider in de verwarring van de laatste ronde besloot om rode vlag uit te hangen. Daardoor ging men voor de uitslag een ronde terug en op dat moment had Adriaans nog 0,19 seconde voorsprong. Newall/Sautter werden als derde geklasseerd met Peter Brouwer in de Lotus Elan als vierde. Vijfde werd de reuzen-dodende Mini van Greg Carini, die opnieuw een fraai robbertje vocht met David Barrere voordat hij een gaatje kon slaan. Bij de finish werden de twee Mini’s gesplitst door Oliver Douglas in de Cobra Daytona, die achteraan was gestart. Hetzelfde gold voor Deenik/Sinke in de Ford Falcon, die naar de 8e plaats waren opgerukt. Roelant de Waard zakte dank zij een draconische straf van 300 seconden naar de 9e plaats in de uitslag. De top-10 werd afgesloten door niemand minder dan Mr Iso Rivolta zelf, Rob Bergmans. Ja, hij heeft een nieuwe racewagen gebouwd en hij ziet er geweldig uit! Hij won ook de invitatieklasse, voor Bernd Horlacher (AH Sebring Sprite) en Frank Weidema (Mini Marcos). In GTS11 nam Erwin van Lieshout het in de eenzame Porsche 911 op tegen maar liefst 9 MGB’s. Hij moest Brian Lambert voor laten gaan, terwijl Holger Felske als tweede aan de meet kwam, maar een straf opliep waardoor hij terugviel naar de vierde plaats achter Antoine Darley en Basile Gronfier. Derde in CT07 werd Rob Rappange in de Morris Cooper S, vlak voor Hemmo Vriend in zijn Ford Falcon, die tweede werd in CT10. Zweden won de strijd in de CT08-klasse: Magnus Lillerskog reed een constante race en wist de familie Raffin achter zich te houden. In GTP<2500 ten slotte waren er geen finishers. Zowel Mark Dols in de Marcos 1800 als Nigel Winchester in de Ginetta G4R vielen na 6 ronden uit, wat erg jammer was omdat ze qua rondetijden erg dicht bij elkaar zaten. We zouden tot zondag moeten wachten om te zien wie de snelste was.

Race 2: Luc’s revanche

Luc de Cock compenseerde de teleurstelling van zaterdag met een klinkende overwinning in de tweede SuperSixties-race op Charade. Armand Adriaans leidde vanaf de start in de Shelby Cobra. De Cock zat hem de hele tijd op de hielen en sloeg in ronde 4 toe. Hij bouwde een comfortabele voorsprong op, maar stond vervolgens te lang in pits, zodat hij het weer opnieuw moest doen. Enkele zeer snelle ronden brachten de Cobra al snel weer in zijn vizier. Hij liet er geen gras over groeien en had bij de finish 3 seconden voorsprong. Andy Newall (Jaguar E-type) pakte in de laatste ronde de derde plaats af van Roelant de Waard (Shelby GT350). Peter Brouwer lag aanvankelijk derde in zijn Lotus Elan, maar verloor terrein na een spin. Hij eindigde als zesde achter Oliver Douglas in de Cobra Daytona. Ook Kennet Persson lag een tijdje derde. Gestart vanaf p. 32 verloor hij een zekere podiumplaats toen de gaskabel van zijn Ford GT40 brak. Bart Deenik had een geweldige start in de Ford Falcon en zat vlak achter David Barrere in de Cooper S, maar later in de race zetten de Franse Mini-racers Barrere en Carini de toerwagenklasse opnieuw naar hun hand met een 7e en 8e plaats, Deenik/Sinke eindigden als 9e en Jasper Izaks werd indrukwekkend 10e in zijn geleende Cooper S. Magnus Lillerskog toucheerde zoals velen een tijdstraf voor een te snelle pitstop, maar won toch CT08, voor de andere Lotus Cortina van de gebroeders Raffin. Mark Dols won de kleine GTP-klasse in de Marcos 1800 voor Chas Mallard en Nigel Winchester in de Ginetta G4R. Ze waren alle drie vooral blij dat ze de race hadden uitgereden. Frank Weidema stuurde zijn Mini Marcos naar de overwinning in de invitatieklasse. Tot slot was er volop drama in de zwaarst bevochten klasse, GTS11. Erwin van Lieshout was vastbesloten om de MGB’s te verslaan en slaagde er inderdaad in om met zijn Porsche 911 de leiding in de klasse te nemen. Daarbij miste hij echter het pit window. Zijn te late stop werd beloond met de reglementaire straf van 300 seconden, dus al zijn inspanningen waren voor niets geweest. De MGB van Brian Lambert liep een flink gedeukte achterkant op door een ongelukkige uitremmanoeuvre van een andere deelnemer, maar Brian stuurde de auto desondanks naar de klasseoverwinning. Holger Felske reed een foutloze race en werd tweede. De Darley/Gronfier MGB leek goed voor de derde plaats in de klasse totdat de versnellingsbak kapotging. Egbert Kolvoort profiteerde en pakte de trofee voor de derde plaats, met Fabienne Mütschler op een uitstekende vierde plaats in de klasse.

Uitslagen: https://www.supersixtiesracing.com/results/

Meer uitslagen (wel even navigeren nog): https://www.its-results.com/hvm/2024/4c1cbcc0-a6c0-4004-9d02-8857b4de0932

De nieuwtjes uit Charade lees je in SuperSixties Magazine 2024#2 op de website: https://www.supersixtiesracing.com/wp-content/uploads/2024/06/SuperSixties-Charade-magazine-V1.pdf

De onofficiële niet-kampioenschaps tussenstand na 4 races: download stand