NKHTGT visits Brands Hatch

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Dutch pre-’65 championship made a guest appearance at the Masters Historic Festival at Brands. Michiel Campagne was the fastest man on the GP circuit, winning the first race in his Chevrolet Corvette. After 25 minutes of racing he was less than a second ahead of Alexander Schlüchter in a Lotus Elan. Armand Adriaans conquered third in his Shelby Mustang after passing the big Ford Falcons. Jaap van de Ende initially held third place in the orange Falcon, but had a spectacular off in the Paddock Hill Bend gravel trap. When the dust had settled it was Norbert Gross who led the big saloons. Van de Ende held on to second in class, ahead of Max Boodie in a Ford Mustang. Leo Landman won CT08 in his Lotus Cortina en René de Vries dominated the small class in his Mini Cooper, ahead of Jasper Izaks´ Fiat Abarth 1000.
Monday´s races were held on the short “Indy”circuit, with separate heats for the Touring Cars and the GT´s. The saloons went first on a damp track and again the fight was between the two Falcons, Martin Bijlevled now at the wheel of the orange example. Bijleveld had the best start, but Gross´car the better roadholding. Gross wasn´t fazed by Bijleveld´s intimidating tactics and duly took the lead. Bijleveld tried hard to keep up, too hard as it turned out, the orange Falcon again visiting the Paddock Hill gravel, beached this time. In CT07 René de Vries had a bad start, giving the advantage to Roger Ebdon. However De Vries charged hard and managed to grab the win.
The GT battle was even more exciting. Like the day before it was between Michiel Campagne, Alexander Schlüchter and Armand Adriaans. Adriaans took the lead and for 26 laps was harried alternatively by Campagne and Schlüchter, all the while managing to keep the door closed. At one point they came through Graham Hill Bend three abreast, but even then Adriaans kept the advantage. Schlüchter was docked 35 seconds for disrepecting track limits, not quite deserved as things got very crowded with the Mustang, Corvette and Elan contesting the same piece of tarmac. NKHTGT @ Brands Hatch: de thuisblijvers kregen ongelijk
Voor het eerst in de geschiedenis van het kampioenschap stak het NK HTGT het kanaal over. Brands Hatch, 20 mijl ten zuidoosten van Londen, werd in 1949 een verhard circuit en hield in 1964 zijn eerste Formule 1 Grand Prix. Dat is dit jaar 50 jaar geleden en dat was aanleiding voor een feestelijk historisch raceweekend, natuurlijk met oude Formule 1 wagens. Maar ook prachtige Masters-races en het NK HTGT waren onderdeel van het feestje. Het NK reed zowel een race op het lange (Grand Prix) als op het korte (Indy) circuit. Brands is niet zoals de meeste Britse circuits aangelegd op een oud, vlak vliegveld, maar ligt in de heuvels en kent zodoende veel hoogteverschillen. Als toeschouwer is het een feest om de races te volgen, want je kunt een groot deel van het korte circuit overzien, waar je ook staat. Als rijder word je geconfronteerd met blinde bochten zoals Paddock Hill Bend, de combinatie Pilgrims Drop/Hawthorns en de Westfield-Dingle Dell.
Op vrijdag werd er opgebouwd in de paddock en konden we kennis maken met de twee gastrijders voor dit weekend. Thomas Muhs liet zijn vers gebouwde MGB met de bijnaam “El Tiburon 3” door MG Motorsport op het circuit afleveren! De andere gast was Alan Collett met een Iso Rivolta. Rob Bergmans was er ook, dus dat leverde het zeldzame schouwspel van twee van deze Italo-Amerikaanse raspaarden op. De Britse rijders Roger Ebdon, Richard Evans en John Faux beweerden allemaal in geen jaren op Brands te hebben gereden, maar of dat nou waar was…? Alleen René de Vries gaf openlijk toe op het korte baantje te hebben gereden.
Voor de eerste race was het oude Grand Prix Circuit van 2,4 mijl lang aan de beurt. Een verkenningsrondje te voet had ons al duidelijk gemaakt dat dit deel van de baan niet zo vaak meer gebruikt wordt: lage vangrails, geen vanghekken, her en der zelfs een boom met een strobaal ervoor, just like the good old days. Nadat we enkele keren getrakteerd waren op een flinke bui, werd het zonnig. Kort voor de kwalificatie begon het er weer dreigend uit te zien, maar het bleef gelukkig droog. Alexander Schlüchter was zeer gemotiveerd en ging als eerste de baan op. Hij ging er gelijk vol tegenaan met zijn Lotus Elan. Anderen begonnen aanzienlijk rustiger om eerst maar eens te kijken hoe het parcours nou loopt. Schlüchter was vrijwel de gehele kwalificatie de snelste man. Michiel Campagne leek wat problemen met de benzinetoevoer van de Corvette Stingray te hebben, maar zette toch nog de derde tijd achter Norbert Gross in de Falcon. Armand Adriaans was vierde in de Shelby Mustang, voor Martin Bijleveld Ende (Ford Falcon) en Rob Bergmans. John Faux in de Marcos 1800, Jos Stevens in de Lotus Elan, Alan Collett en Bart-Jan Deenik in de Ford Falcon maakten de top-10 vol. Op de elfde plaats volgde René de Vries in de Mini Cooper, nog voor Leo Landman met de Lotus Cortina die toch ook niet bepaald langzaam onderweg was.
Race 1: Grand Prix Circuit
Op zondag was het NK pas om half zes aan de beurt, maar dat was geen straf, want er was op de baan van alles te zien. De tribunes waren vol en ook rondom de baan waren er volop toeschouwers, want veel fans wilden het oude GP circuit graag weer eens zien. Helaas waren we Alan Collett alweer kwijt, zijn V8 had in de kwalificatie al niet erg gezond geklonken en wilde niet op meer dan 6 poten lopen. Het was droog en dus werd er staand gestart. Schlüchter dook als eerste Paddock Hill Bend in, gevolgd door Campagne en Bijleveld. De linker startrij had het minder goed gedaan want daarna volgden pas Bergmans, Gross en Adriaans. René de Vries had een slechte start, het was Roger Ebdon die de kleine klasse aanvoerde en die streed met Leo Landman.
Bij het ingaan van de tweede ronde drong Campagne aan bij Schlüchter, maar die wist het gat dicht te houden. Bijleveld maakte zich zoals gebruikelijk breed en hield een heel treintje achter zich, in de volgorde Bergmans-Gross-Adriaans. Daarachter volgden Deenik en Faux die met de Marcos de Porsches op achterstand reed. Max Boodie, die de Ford Mustang van Karen Campagne heeft overgenomen, stuurde fraai binnendoor bij Roland Zoomers met de E-type. Jos Stevens had een slechte start in zijn Lotus Elan en moest de leiding in de klasse afstaan aan Thomas Kargus. Achterin het veld werd er gestreden door Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina), Klaas Span (Morris Cooper) en Thomas Muhs. Daarachter reed nog Helmut Angleitner die maar vier werkende cilinders leek te hebben in zijn ondersturende Ford Mustang, terwijl Alexandra Auer’s Kikkeroog helemaal niet wilde en ze dus maar eens stopte bij Nico van Velzen om te kijken of hij een oplossing wist.
In de derde ronde moest Schlüchter toezien hoe de Corvette voorbijkwam. Michiel Campagne was snel bij het uitkomen van de Druids Hairpin, had meer snelheid door Graham Hill Bend en stak er voorbij op Cooper Straight. Bijleveld was nog steeds derde, inmiddels op 8 seconden, met Bergmans, Gross, Adriaans en Deenik erachter in een V8 stampede. Landman lag nipt voor Ebdon, die trapte voor wat hij waard was in de wetenschap dat René de Vries eerst 5 man voorbij moest zien te komen. Hij werd gevolgd door Kargus, Theo van Gammeren (Porsche 911), Jos Stevens, Erwin van Lieshout (Porsche 911) en de oprukkende De Vries. Rhea Sautter was al het hele weekend snel onderweg met haar Jaguar, ze had tips gekregen van Chevron B8-racer Andy Newall en streed een mooie strijd met Frans van Maarschalkerwaart in de Shelby Mustang. Na diverse ronden proberen was Bert Mets Mini-collega Frank Romo gepasseerd en Klaas Span was Muhs en Van Leenen voorbij gegaan.
Campagne wist Schlüchter maar moeilijk af te schudden, zodra de Corvette één van zijn vele dwarse momentjes had, kwam de kleine Lotus weer dichterbij. Adriaans was ondertussen klaar voor een aanval op Gross en Landman was los van zijn achtervolgers en focuste zich op de E-type van Zoomers. Ebdon werd geschaduwd door de strijdende Lotus Elans van Kargus en Stevens, de Porsches van Van Gammeren en Van Lieshout en natuurlijk de Mini van de Vries.
Na vijf ronden had Campagne een gaatje van twee seconden en was Bergmans nog steeds niet langs Bijleveld, maar Adriaans wel voorbij Gross. Jos Stevens was Kargus gepasseerd maar moest vervolgens opgeven met een olielek, terwijl Bob Stevens zijn Triumph TR4 parkeerde met een waterlek. Theo van Gammeren maakte en slippertje en viel vijf plaatsen terug. Nu was het de beurt aan Bergmans om een foutje te maken, waardoor Adriaans vrij baan kreeg naar de oranje Falcon van Bijleveld. John Faux zat in de mangel tussen de Ford’s van Deenik en Boodie, terwijl Ebdon nu Kargus, van Lieshout, De Vries, Van Maarschalkerwaart, Sautter en Van Gammeren achter zich aan had. Jasper Izaks in de Fiat Abarth had bijna aansluiting bij deze trein, tot een uitstapje bij Surtees hem weer terugwierp. Even later zagen we ook Frans van Maarschalkerwaart hier wijd gaan, waarvan Rhea Sautter profiteerde. Eén ronde later lag Ebdon zwaar onder vuur van de Vries, maar de gang was eruit en hij moest niet veel later opgeven.
Adriaans begon nu aan te dringen bij Bijleveld en met succes, want de Falcon verliet kortstondig het asfalt en de Shelby kon erlangs. Even later maakte Bijleveld een serieuzere uitstap in Paddock Hill Bend en nadat het stof was opgetrokken bleek ook Gross ervoorbij te zijn. Schlüchter zette nog een slotoffensief in, maar het was Campagne die de race won met 0,9 seconden voorsprong. Adriaans was derde, Gross vierde, Bijleveld vijfde en Bergmans zesde. John Faux was dominant in GTS11 met de Marcos 1800 en had bovendien Boodie en Deenik achter zich gelaten, terwijl Zoomers de top-10 volmaakte. Leo Landman won met grote overmacht CT08, zelfs nog voor GTS10 winnaar Kargus. René de Vries won de kleine toerwagenklasse, voor Jasper Izaks en Bert Mets. Theo van Gammeren werd toch nog tweede in GTS11, nadat Erwin van Lieshout achterop het circuit drie keer in de rondte was gegaan.
Race 2: Indy Circuit
Kan een race met slechts 14 historische toerwagens spannend zijn? Jazeker, wel als het circuit Brands Hatch heet en slechts 1,2 mijl lang is. De kwalificatie vindt plaats op een nog enigszins vochtige baan en het is Max Boodie die als eerste het asfalt opgaat om maar zoveel mogelijk rondjes te rijden. In plaats van na Surtees linksaf te gaan naar Pilgrims Drop, is het nu rechtsaf door McLaren, overgaand in Clearways en Clark Curve. Die twee bochten zijn weliswaar dezelfde als de dagen ervoor, maar door de andere manier van aansnijden toch ook heel anders, zo merkt Max als hij ineens dwars staat in Clark’s. Frank Romo gooit zijn Mini in een spin om de Mustang te ontwijken. De enige manier om de grens te vinden is eroverheen te gaan, zo lijkt het adagium, want even later gaat Romo weer achterstevoren. Ron Verzijlbergen weet zijn zwabberende Abarthje nog onder controle te krijgen en René de Vries kiest voor een potje rallycross. Als de klok stopt, blijkt Norbert Gross het snelste te zijn geweest, voor Jaap van de Ende, een all-Falcon front row dus. Rij twee wordt gevuld door de Mini’s van De Vries en Ebdon. Rij drie is weer V8 powered met Deenik en Boodie en rij vier is voor Leo Landman en Timo Span.
Tijdens de vooropstelling begint het te druppelen, maar de regen zet niet door. Van de Ende heeft een geweldige start en gaat als eerste Paddock Hill Bend in, voor Gross, Boodie, Deenik, Ebdon en Landman. De Vries start weer slecht en valt terug naar plaats 9. Achteraan heeft Gerrit Jan van Leenen een goede start en verschalkt Frank Romo en Bert Mets.
Terwijl Gross aansluit bij Van de Ende, is Deenik voorbij de Mustang van Boodie gegaan, zodat we nu drie Falcons voorop hebben. Ebdon is Landman voorbij, maar De Vries is volop in de achtervolging, hij is Ron Verzijlbergen en Wolfgang Schachinger in de Mustang gepasseerd, een truc die Timo Span even later herhaalt. De rijders gooien hun auto’s steeds sneller door de combinatie Surtees – McLaren, met name de Mini’s kunnen daar erg hard doorheen. Na vijf ronden zit Gross op de bumper van de oranje Falcon en is goed te zien dat de Duitser zijn wegligging beter voor elkaar heeft. Zo’n slagschip passeren is echter een ander verhaal. Achterin zien we een soortgelijk beeld: Bert Mets en Frank Romo wisselen elkaar af bij het aanvallen van de Lotus Cortina, maar Van Leenen houdt de deur vakkundig dicht.
Ronde zeven en Boodie moet zijn aanvallen op Deenik staken en de pits opzoeken. Bert Mets heeft de ronde ervoor al even gekeken en steekt zijn Mini aan de binnenkant van Paddock Hill Bend voorbij Van Leenen’s Lotus Cortina . De ronde erop is het Gross die op start-finish nog slechts 0,06 seconde achter Van de Ende ligt en hem in Paddock Hill Bend buitenom voorbijgaat. Hij slaat al snel een gaatje en de aandacht verplaatst zich nu naar de strijd om de vierde plaats, tussen Ebdon, Landman en De Vries. Ebdon is de langzaamste van de drie, maar hij rijdt wel voorop. Eerst probeert Landman er voorbij te komen, maar tevergeefs. Daarna valt De Vries aan, maar dat lukt ook niet. Uiteindelijk weet Landman zijn Lotus Cortina naast Ebdon’s Mini te positioneren en vervolgens gebruik te maken van zijn extra pk’s om erlangs te gaan. Het lukt De Vries niet om mee te gaan, maar enkele ronden later zetten ze Romo op een ronde en maakt hij handig gebruik van de situatie om Ebdon binnendoor te passeren. De Vries loopt vervolgens weg van Ebdon, terwijl Romo probeert aan te pikken en zo naar Alex Korle (Lotus Cortina) toe rijdt. Hij kijkt een paar keer in Graham Hill Bend, maar steeds speert de Lotus weer weg op Cooper Straight.
Vooraan loopt Gross langzaam weg van Van de Ende, terwijl Deenik op zijn beurt iets moet lossen en Leo Landman dichterbij ziet komen. Jaap van de Ende doet nog een laatste poging om Gross bij te halen en zet een tijd van 57,9, maar komt vervolgens te snel Paddock Hill Bend in en schuift achteruit de grindbak in, waar hij vast komt te staan. Gross’ overwinning is daarmee veilig gesteld en het trio Deenik – Landman – De Vries strijdt ineens om de tweede plaats. Landman doet nog een ultieme poging en zet de neus van de Cortina aan de binnenkant naast de Falcon, maar de V8 accelereert sneller naar de finishlijn. Norbert Gross wordt dus eerste, Bart-Jan Deenik tweede en Leo Landman mag de derde podiumplek beklimmen. René de Vries wint opnieuw de kleine klasse voor Roger Ebdon.
Race 3: Indy Circuit
De GT’s trainen kort na de toerwagens en opnieuw is Alexander Schlüchter zeer gemotiveerd om een snelle tijd te zetten. Deze keer volgt hij Richard Evans, die op het korte baantje zelf de Marcos 1800 bestuurt. De eerste die een uitstapje maakt bij het verkennen van de nieuwe bochtencombinatie is Edwin Dijkman met de MGB. Theo van Gammeren gaat achterstevoren met de Porsche en Rob Bergmans dendert spectaculair door de grindbak van Paddock Hill Bend. Voor Evans loopt het allemaal slecht af, hij verremt zich als hij Michiel Campagne buitenom wil passeren in Druids en raakt de vangrail. Het gevolg is een kromme Marcos die niet meer te repareren is, zodat Richard niets anders rest dan op te laden en alle deelnemers een fles cider te overhandigen, een cadeautje dat hij bij de vorige race beloofd heeft. Schlüchter zet uiteindelijk een tijd van 57,002 op de klokken, maar liefst 8/10e sneller dan tweede man Armand Adriaans. Evans is derde snelste geweest, maar die plek zal dus leeg blijven. Daarna volgt Bergmans, terwijl Michiel Campagne niet verder komt dan de vijfde tijd. De Top-10 wordt volgemaakt door Jos Stevens, Theo van Gammeren, Thomas Kargus, Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite en Rhea Sautter.
Schlüchter wil graag winnen en komt in de opwarmronde even in het gras terecht als hij op Cooper Straight wat al te fanatiek zijn Dunlops probeert op te warmen. De Track Limits waren een punt geweest tijdens de briefing, compleet met een schriftelijke uitleg en een hele lijst van Judges of Fact en de man ter plaatse gaat er eens goed voor zitten en scherpt de punt van zijn potlood.
Het is Armand Adriaans die als eerste Paddock Hill Bend in duikt met Schlüchter, Bergmans en Campagne in zijn kielzog . Theo van Gammeren ligt vijfde en Bert du Toy van Hees is de Lotus Elans van Jos Stevens en Thomas Kargus voorbijgegaan met zijn kleine Elite en heeft de zesde plaats.
Bij de eerste doorkomst is de volgorde Adriaans – Schlüchter –Campagne en begint een duel dat de gehele race zal duren. De Shelby Mustang van Adriaans heeft de pk’s waar het telt, op Brabham Straight waar de finishlijn ligt. Campagne’s Corvette is het snelste op het stuk Druids-Graham Hill-Cooper Straight en Schlüchter’s Lotus Elan kan de hoogste bochtsnelheden halen, mits hij de ruimte heeft om een goede lijn te rijden. Dat zijn de ingrediënten voor een bloedstollende race waarbij deze drie voortdurend om hetzelfde stukje asfalt knokken.
In de achtste ronde weet Campagne bij het uitkomen van de haarspeldbocht voorbij Schlüchter te komen. Die haakt meteen weer aan en de ronde erna komen de heren drie dik naar beneden door Graham Hill Bend. Adriaans gaat volledig dwars, Campagne moet uitwijken op het gras en Schlüchter trekt aan het kortste eind en spint.
Verderop in het veld is er ook volop actie. Van Gammeren en Du Toy van Hees kunnen hun snelle starts niet consolideren en moeten de Elans van Stevens en Kargus voorbijlaten, even later gevolgd door Frans van Maarschalkerwaart in de Shelby, die eerst al heeft afgerekend met Roland Zoomers’ E-type. Ook Zoomers weet de blauwe Porsche te passeren, maar helaas houdt de Jaguar het maar 14 rondjes vol, genoeg op de meeste circuits, maar niet hier. Bert du Toy van Hees is nu in gevecht met Rhea Sautter en Erwin van Lieshout. Edwin Dijkman haalt met een mooie actie Bob Stevens binnendoor in. Rob Bergmans heeft de derde plaats in de schoot geworpen gekregen, maar Schlüchter is nu echt ontketend en begint 56-ers te rijden. Al snel heeft hij de derde plaats weer terug veroverd en loopt de 15 seconden die de spin hem gekost heeft hij weer in. Het probleem blijft echter hetzelfde: een smalle baan en twee brede Amerikanen met overvloedige pk’s. Armand Adriaans rijdt een perfecte verdedigende race. Zijn voorsprong is nooit groter dan een seconde, zijn snelste raceronde langzamer dan die van de nummer twee en drie, hij wordt voortdurend zwaar onder druk gezet, maar laat zich niet van de wijs brengen en pakt de winst. Schlüchter weet in de één-na -laatste ronde met een ultiem late remactie in Surtees binnendoor te glippen bij de Corvette. Hij komt nog heel dichtbij maar redt het net niet, Adriaans houdt de binnenkant goed dicht. Toch is het Campagne die op 0,4 seconde als tweede geklasseerd wordt. De man met het potlood is namelijk druk doende geweest, en Schlüchter krijgt een tijdstraf van 35 seconden voor het herhaaldelijk buiten de baan rijden. Dat is toch wel een beetje zuur en niet verdiend, want hij was absoluut de smaakmaker en ook nog eens de snelste man van de race. Bovendien had hij weinig keus, met een Shelby en een Corvette die steeds de doorgang voor hem blokkeerden. Bergmans wordt als derde geklasseerd, voor Jos Stevens die daarmee de winst in GTS10 pakt, op 3 seconden gevolgd door Thomas Kargus. Schlüchter wordt nog als zesde geklasseerd, voor Frans van Maarschalkerwaart . GTS11 wordt gewonnen door Theo van Gammeren.
Al met al liet het NK HTGT een mooi visitekaartje achter met terrific close-quarters racing, zoals het Britse blad Autosport schreef. Volgend jaar weer, daar was iedereen het over eens, en dan met een nog groter startveld, want de thuisblijvers hebben iets gemist!