Chilly start of the season for NK HTGT at Hockenheim

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Dutch historic racers travelled to their traditional starting point for the season, the Hockenheim Grand Prix circuit. The competitors in the Delta Lloyd Xclusief NK were craving for some warm spring weather, but the German hills didn’t oblige, with temperatures remaining on the chilly side. All the more reason for some serious heartwarming action on the track!

At the start of the first race, Michiel Campagne took the lead in his Chevrolet Corvette Grand Sport. Polesitter Georg Stummeyer lagged behind, but the Ford GT40 is the faster car and after three laps normal running order was resumed. Meanwhile, two guest drivers were battling for third, Germany’s Rainer Vorköper in an immaculate Jaguar E-Type low drag being just ahead of Swiss Michael Erlich, driving an equally goodlooking Bizzarini. Another Swiss, Urs Müller, was part of this fight for a while until he crashed, a repeat action of his performance in qualifying. Altough Ehrlich posted the faster laptimes, he couldn’t make it stick while battling on track. Not only did he let Vorköper get away, eventually he was also passed by Alexander Schlüchter’s in his rapid Lotus Elan. Dick Waaijenberg was sixth at the flag, having passed 30+ cars after starting at the back in his Shelby Mustang. First touring car driver home was Jaap van der Ende, after a race-long scrap with Frits Campagne, both driving a Ford Falcon. Bo Warmenius and Leo Landman were third and fourth in Lotus Cortina’s.
Race two got underway at 11 am on sunday. Campagne again was quickest away, and this time his lead was never threatened. The GT40 lost its fanbelt, making the Ford V8 overheat and forcing Stummeyer to retire. Campagne then built up a substantial lead on Vorköper. The German was having a hard time, as Ehrlich was determined that this time he would capitalize on his superior speed. Eventually he managed to pass the E-type, after several laps of trying. Vorköper then had to contend with Dick Waaijenberg and in the end had to yield again. The man of this race was Urs Müller, who had started at the back of the grid, his Lotus Elan’s bodywork taped back into shape. His progress ended in fifth place, ahead of Mathijs Bakker’s Corvette. Frits Campagne won the touring car battle from Bo Warmenius, Frans van Maarschalkerwaart (BMW 1800) and Rob Rappange (Mini Cooper).

Frisse seizoenstart voor NK HTGT op Hockenheim
Net als in eerdere jaren begonnen de historische racers van het Delta Lloyd Xclusief NK voor historische toerwagens en GT’s het seizoen met een non-championship race op de Grand Prix Strecke van Hockenheim. Terwijl wij Hollanders eind april toe zijn aan het voorjaar, is het in de Duitse heuvels meestal nog fris. Zo ook dit jaar, het kwik steeg maar moeizaam naar dubbele cijfers. Gelukkig zorgden een kleine 40 NK-coureurs voor hartverwarmende races tijdens de Jim Clark Memorial. Nog niet iedereen had de auto klaar zo aan het begin van het jaar, maar daar staat tegenover dat er in Duitsland altijd een legertje gastrijders paraat staat om de opengevallen plekken te vullen. Daaronder waren bijvoorbeeld Wolfgang Schachinger en Helmut Angleitner met een Ford Falcon, Walter Schneider met een Austin Healey 3000 mk 1 en een Engelsman genaamd Jim Clark met een Lotus Cortina, die zich wel gevleid moet hebben gevoeld met een heel evenement dat te zijner nagedachtenis. Een voor NK HTGT-begrippen zwaar bejaarde auto werd aan de start gebracht door Marco Ottens en Anja Maier, hun MG Magnette ZB toerwagen is van 1956 en valt in klasse CT03. Jasper Izaks reed in de Abarth van vader Henk, die er weer fris bijstond. Na de koprol op Zandvoort is de auto voorzien van een nieuw dak en een vers achterscherm. Diverse teams waren nieuwe of gereviseerde motoren aan het inrijden en uiteraard moesten er nieuwe sponsorstickers geplakt worden Kwalificatie
De kwalificatie vond plaats op vrijdag, wat voor een aantal deelnemers betekende dat ze deze moesten laten schieten wegens werkgerelateerde verplichtingen. Georg Stummeyer had maar vier rondjes nodig om een tijd van 2 minuut 2 op de klokken te zetten, ruim voldoende voor de pole. Michiel Campagne volgde op dik twee seconden. De derde tijd werd gezet door gastrijder Rainer Vorköper met een fraaie Jaguar E-Type low drag coupé. Het was goed om Urs Müller weer terug te zien na zijn onfortuinlijke excursie van vorig jaar. Met 2:06 was hij de snelste Lotus Elan, maar ook deze keer eindigde de Zwitser zijn sessie in de grindbak. Alexander Schlüchter volgde op plaats vijf met zijn bekende babyblauwe Lotus. De zesde tijd werd gezet door nog een Zwitser, Michael Erlich met een schitterende rode Bizzarini. Hij leidde een rijtje V8’en, want Matthijs Bakker (Corvette), Dick en Jur van Amsterdam (Shelby Daytona), Bijleveld/van der Ende (Falcon) en Frits Campagne maakten de top-10 vol.
Opvallend afwezig waren kampioenen Gross en Perry, die een tik in hun vers gebouwde 289 Ford motor hoorden. Jos Stevens had last van spontaan in brand vliegende bougiekabels, geen aanrader in een plastic auto, en Ebdon en Watson hadden weliswaar een verse motor gemonteerd, maar konden toch ook weer aan de slag met het gebruikelijke ritueel: kop eraf.Race 1
Het was nog wel erg vroeg op zaterdag, half 10, toen het NK HTGT veld zich klaarmaakte voor de eerste race. Dat was vooral jammer voor het nog niet aanwezige publiek, want het NK HTGT is één van de smaakmakers als het gaat om actie op de baan. Bij de start pakte Michiel Campagne de leiding in zijn Chevrolet Corvette Grand Sport. Polesitter Georg Stummeyer had het nakijken, maar de Ford GT40 is uiteindelijk de snellere auto en na drie ronden stelde de Duitser orde op zaken. Om de derde plaats werd gestreden door Rainer Vorköper met de E-Type low drag en Michael Erlich met de Bizzarini. Aanvankelijk bevond ook de Zwitser Urs Müller zich in dit gezelschap, maar hij crashte zijn Lotus Elan wederom. Hoewel Ehlich de snellere tijden liet noteren, moest hij in de strijd op de baan uiteindelijk zijn meerdere erkennen in Vorköper. Ook Alexander Schlüchter met zijn kleine Lotus Elan wist hem op de valreep nog te verschalken. Op de zesde plaats eindigde na een knappe inhaalrace oude rot Dick Waaijenberg met zijn Shelby Mustang. Hij had niet getraind en was achteraan gestart. Op de zevende plaats eindigde Mathijs Bakker in de gele Tachyon-Corvette. Het toerwagenklassement werd gewonnen door Jaap van der Ende na een racelange strijd met collega-Ford Falcon-piloot Frits Campagne. Bert du Toy van Hees maakte de top-10 vol, na een moeizame start waarbij hij terugviel naar plaats 18. Hij reed nog niet in zijn nieuwe Lotus Elite, maar in de van Jos Stevens geleende Elan. Constant stuivertje wisselen was het tussen Nico Zonneveld (Morgan +4SS), Bo Warmenius (Lotus Cortina) en Bas Jansen (Austin Healey). Uiteindelijk was Jansen de snelste, terwijl Zonneveld nipt voor Warmenius eindigde. Zonneveld (GTS11) en Warmenius (CT08) wonnen allebei hun klasse, dus er waren tevreden gezichten bij alle drie de heren. Een ander strijdend trio bestond uit Jac Meeuwissen (Austin Healey), Leo Landman (Lotus Coritna) en Dick van Amsterdam (Shelby Cobra). Van Amsterdam wist zich uiteindelijk los te rijden, terwijl Landman op de streep 1/10e voor Meeuwissen finishte.
Onder de vijf gestarte Lotus Elans waren er drie die last hadden van “Lotus of trouble, usually serious”: Müller bezocht als gezegd de grindbak, Thomas Kargus kreeg een kapotte aandrijfas en Jos Stevens had weer last van vuurwerk onder de kap. Ook in het Mini-kamp vond een slachting plaats: Klaas Span maakte slechts vier rondjes vol, voor Ebdon/ Watson viel na vijf doorkomsten het doek. Rob Rappange had last van een transmissie die regelmatig uit de versnelling schoot, maar dat weerhield hem er niet van om de klasse te winnen, op ruime voorsprong voor FrankRomo. Eiso Bergsma werd door de officials beschuldigd van een jumpstart, Dat bericht bereikte hem pas achteraf en hij reed dan ook lekker door. Dat resulteerde dan weer in diskwalificatie, maar Eiso lachte het laatst, want direct na de race verkocht hij zijn Mustang. Race 2
Ook op zondag was er geen gelegenheid tot uitslapen, want om 11 uur was het tijd voor race twee. Op zich niet vervelend, want op tijd naar huis is ook fijn. Nieuw op de grid waren Bart Jan Deenik (Ford Falcon), die zijn in de kwalificatie doorboorde radiateur provisorisch gerepareerd had en Michel Lombard (Alpine A110). Opnieuw was Michiel Campagne als snelste weg, maar deze keer konde GT40 hem niet bedreigen. Een afgelopen V-snaar maakte dat de Ford V8 warmliep en Stummeyer de auto aan de kant moest zetten. Campagne kon zodoende een flinke voorsprong opbouwen op Vorköper. Die had het op zijn beurt zwaar, want Ehrlich was vastberaden om zijn snelheid deze keer te benutten. Na enkele ronden wist hij de E-type inderdaad te passeren. Vorköper kreeg daarna Dick Waaijenberg achter zich aan en ook die ging er voorbij. De mooiste inhaalrace kwam deze keer van Urs Müller, die met zijn opgelapte Lotus Elan achteraan gestart was. Hij wist in de laatste ronde Mathijs Bakker te passeren en eindigde zodoende op een sterke vijfde plaats. Jur van Amsterdam stuurde de Shelby Cobra naar plaats zeven, op ruime afstand voor Schlüchter.
In CT10 was Frits Campagne deze keer de afgetekende winnaar met een negende plaats overall. Deenik’s koelsysteem hield het maar vijf ronden vol en Martin Bijleveld had last van een stotterende motor. Zo bleef alleen Angleitner nog over, maar die eindigde in de achterhoede. Bo Warmenius was de tweede toerwagen aan de finish en won wederom CT08, terwijl Frans van Maarschalkerwaart (BMW 1800) en Rob Rappange (Mini Cooper) de plaatsen drie en vier in het “tin top”-klassement claimden. Nico Zonneveld maakte de top-10 vol en won wederom GTS11. Jac Meeuwissen was deze keer de snelste Healey-rijder, hij finishte een krappe seconde voor Nykle Meijer. Jasper Izaks, Bert du Toy van Hees en Egbert Kolvoort (MGB) haalden de finish niet.

NK HTGT season finale at Dijon-Prenois

(Voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Dutch NK HTGT drivers made the trek to France in search of some pleasant late-summer weather for their championship finals. On saturday they were rewarded with a dry track for qualifying and the first race. Pole-sitter Georg Stummeyer pulled away from the field as usual in his Ford GT40, but Alex van der Lof kept pushing his Bizzarini 5300 in second and was gifted the win when Stummeyer was handed a time penalty for ignoring yellows. Roman Caresani came third in his Porsche 904/6. The most entertaining scrap of the race was between the three Ford Falcons of Norbert Gross, Bart Jan Deenik and Martin Bijleveld, who were drifting around the corners in close company for the entire 13 laps. Another ding-dong battle went on between local hero José Beltramelli and old hand Bo Warmenius, both in Lotus Cortina’s. Paintwork was exchanged on several occasions until wild man Beltramelli had to retire with a broken driveshaft.
Autumn arrived on Sunday, although the track was mainly dry. Stummeyer did not appear, so Van der Lof took the lead and was never threatened. Stephen Perry moved up to second at the start, powering the Falcon he shares with Gross past Caresani’s Porsche and Michiel Campagne’s Chevrolet Corvette Stingray. It took Campagne five laps to take second from Gross. The remaining 8 laps saw a tremendously close battle between Gross, Deenik in another Falcon, Caresani and local wine-merchant Nicolas Reitz in an Austin Healey 3000. Perry managed to hang on to third, which also gave him and co-driver Norbert Gross the provisional overall championship honours for 2012. 

NK HTGT finale op Dijon-Prenois
Het Delta Lloyd Xclusief NK HTGT maakte na een pauze van een jaar weer zijn opwachting bij de Trophees Historiques de Bourgogne op het circuit van Dijon-Prenois, dat dit jaar zijn 40-jarig jubileum viert. Ondanks de verre reis was het startveld weer goed gevuld. Dit was onder andere te danken aan een drietal Franse gastrijders, maar ook aan Harmen van Putten die zijn NK HTGT debuut maakte met een Shelby Mustang GT en Bart Uiterwaal die zijn Ford Mustang had meegenomen.
Trainingen
Tijdens het begin van het weekeinde deed de Franse Cote d’Or haar naam eer aan, want het was heerlijk nazomerweer. De sfeer in de paddock was dan ook goed. Helaas maakte de vrije training op de vroege vrijdagmorgen meteen een slachtoffer. Bob Stevens had net een verse motor in zijn Triumph TR4, nadat de vorige was overleden. Helaas bleek de nieuwe krachtbron iets te “vers”. Heel vervelend voor Bob, want zodoende moest hij voor de derde keer op rij vanaf de kant toekijken.
De zaterdagmorgen begon stralend en om vijf over negen meldden zich 40 toerwagens en GT’s voor de kwalificatie. Georg Stummeyer liet er geen gras over groeien en zette al snel een 1:32 op de klokken. De vraag was of Roman Caresani met de zilveren Porsche 904/6 hem zou kunnen bedreigen. Dat bleek niet het geval, want nadat de Lotus Cortina van Fritz en Warmenius zijn olie over de baan had gegooid zaten snelle tijden er voorlopig niet in. De Porsche kwam zodoende niet verder dan een 1:38. De verrassing van de sessie was Alexander van der Lof, die er ondanks de gladheid een tijd van 1:35,2 wist uit te persen, waarmee hij de Bizzarini 5300 op de tweede startplaats zette. Michiel Campagne noteerde de vierde tijd in de “tamme” GTS12 Corvette. Daarna volgde een treintje Ford Falcons: Steve Perry, Boudewijn Bijleveld en Bart Jan Deenik. De top-10 werd volgemaakt door drie Franse gastrijders: José Beltramelli (Lotus Cortina), Didier Gruau (Ford Falcon) en Nicolas Reitz (Austin
Healey 3000).
Race 1: Van der Lof verrassende winnaar

Bij de start was Alex van der Lof als snelste weg, maar er was geen kruid gewassen tegen Stummeyer en zijn GT40, die al snel een voorsprong nam. Caresani startte voorzichtig, waardoor Michiel Campagne, Boudewijn Bijleveld en Norbert Gross hem voorbij kwamen. Zoals altijd was er volop actie in de “Gauche de la Bretelle”, de listige linkse die bergaf gaat. Joep Westerveld verremde zich met zijnMarcos, Leo Landman profiteerde en ging binnendoor met zijn Lotus Cortina.
Bij de tweede doorkomst had Caresani de twee Falcons ingehaald. Gross reed nu voor Bijleveld en Deenik was aangehaakt. Daarachter volgde Beltramelli in de Lotus Cortina, maar die spinde spectaculair. Eiso Bergsma kon hem nog net ontwijken door zijn Ford Mustang buitenom te sturen. De eerste uitvallers waren intussen een feit, Karen Campagne (Ford Mustang) en Didier Gruau meldden zich in de pits.
In de derde ronde had Caresani aansluiting gevonden bij Michiel Campagne en begon hij te zoeken naar een passeermogelijkheid. Het zou een aantal ronden duren, maar uiteindelijk wist hij in de Bretelle op slinkse wijze buitenom naast de Corvette te sturen. Campagne moest daardoor voorzichtig gas geven en dat gaf Caresani bij het uitaccelereren de kans om de derde plaats over te nemen. Bergsma had intussen de Lotus Cortina van Bo Warmenius op zijn bumper, met direct daarachter Westerveld en de spectaculair sturende Beltramelli.
Verderop in het veld hadden de TR4’s van Christoff Forell en Rainer Sinemus de Mini’s van Timo Span en Frank Romo in de tang, terwijl om de 39-ste plaats gestreden werd door Horst Kukemüller in zijn Alfa Giulietta Sprint en Ad Vermeulen in de Alpine Renault.
Het mooiste spektakel van de race was het dweilorkest van drie Ford Falcons, die volkomen aan elkaar gewaagd waren. De dirigent was gedurende de gehele race Norbert Gross, die de vijfde plaats in handen had. Aanvankelijk was het Martin Bijleveld die de aanval leidde. Gross maakte zich echter op de juiste plaatsen breed en de deur bleef dicht. Bart Jan Deenik wist in de vierde ronde slim te profiteren van Bijleveld’s passeerpogingen door hem voorbij te gaan. Maar het lukte ook hem niet Gross te passeren. Wel wist hij gedurende de rest van de race Bijleveld voor te blijven. Het publiek genoot en ook de rijders stapten na afloop uit met een brede grijns op hun gezichten.
De Parabolique met zijn verval van 11% is altijd goed voor spektakel. Harmen van Putten was hier “the last of the late brakers”, hij stuurde zijn Shelby Mustang ronde na ronde met rokende banden de bocht in. Harmen leidde een trits auto’s die verder bestond uit Frits Campagne (Ford Falcon), Leo Landman (Lotus Cortina), Nico Zonneveld (Morgan +4) en Roland Zoomers (Jaguar E-type). Ook daarachter waren er diverse strijdende treintjes te zien. Zo reed Thomas Kargus met zijn Lotus Elan voor Huib Mars in de Austin Healey, Mark Schmidt in de Morgan en Alex Korle (Lotus Elan), met iets verderop Cees Vis (Ford Cortina GT), Egbert Kolvoort (MGB) en Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina).
Na zes ronden werden de eerste achterblijvers ingehaald. Dit leverde Caresani een spannend moment op toen de Porsche naar buiten gleed bij het inhalen van Kukemüller’s Alfa. Het scheelde een haar of hij was gespind, maar hij wist de neus te goede richting op te houden. Michiel Campagne moest wat afhaken en besloot dan maar het publiek (en zichzelf) te vermaken met een potje powersliden.
Dennis Bron had het naar zijn zin in zijn MGA Twin Cam, langzaam maar zeker hengelde hij de BMW van Frans van Maarschalkerwaart binnen. Frans werd gered toen ze op een ronde gezet werden en Dennis even ruimte moest geven, waarna hij opnieuw kon beginnen en de tijd tot de finishvlag te kort bleek. In CT07,de Cooper-klasse, was Rob Rappange weer ongenaakbaar, voor Timo Span. Span passeerde Frank Romo en ging vervolgens op jacht naar Roger Ebdon. Hij had bijna aansluiting toen de oranje Mini de pits moest opzoeken met een slecht lopende motor, en kreeg zodoende plek 2 cadeau. Joep Westerveld was aanvankelijk druk in gevecht met diverse Fords. Nadat hij zich daaruit had weten los te maken, kon hij naar de Porsche van Michiel van Duijvendijk toerijden. In de negende ronde nam hij de leiding in de GTS11-klasse over om hem niet meer af te geven. Jos Stevens maakte een pitstop vanwege een oplopende olietemperatuur van zijn Lotus-motor en gaf daarmee de winst in GTS10 aan collega Lotus Elan-rijder Kargus, voor Korle.
Wellicht had de rijdersbriefing ook in het Frans en het Zweeds moeten worden vertaald, want Beltramelli en Warmenius waren in een “full contact” gevecht gewikkeld. Geen van beide heren was bereid om ook maar een centimeter toe te geven. De strijd werd beslist toen Beltramelli zijn Cortina met een gebroken steekas moest parkeren in de Courbe des Gorgeolles. Achteraf bleek dit een beslissend moment in de wedstrijd te zijn, want Stummeyer haalde op dit punt ondanks een gele vlag een achterblijver in, een actie waarvoor hij een straf van 25 seconden kreeg. Van der Lof zag de GT40 weliswaar weglopen en werd van achteren niet bedreigd, maar bleef toch gasgeven. Een goed idee, zo bleek, want zijn achterstand van 13 seconden werd omgezet in een voorspong van 12 tellen, en de beker voor de overwinning. Stummeyer werd als tweede geklasseerd, voor Michiel Campage, de Gross/Deenik/Bijleveld-trein, Westerveld en van Duijvendijk. Warmenius was tiende en de winnaar in CT08.

Race 2: opnieuw Van der Lof

In de nacht van zaterdag op zondag begon ook in Frankrijk de herfst. Gelukkig werd het ruim op tijd voor de race weer droog, op een klein stukje van de baan na. Voor Stummeyer was dit, na een eerdere negatieve ervaring op Dijon, reden om niet te starten. Karen Campagne, Didier Gruau en José Beltramelli waren er gelukkig wel weer bij en stonden achteraan. Alexander Van der Lof voerde het veld aan bij de rollende start. Roman Caresani was opnieuw wat minder vlot weg. Steve Perry profiteerde door zijn Falcon naar de tweede plaats te katapulteren, terwijl Deenik aansloot op plek drie en Michiel Campagne op vier. Beltramelli en Gruau hadden op de startlijn al vier auto’s ingehaald, niet geheel conform de regels maar ze hadden natuurlijk haast. Het hele veld dook de heuvel af de Bretelle in, altijd een spannend moment met zoveel auto’s. Afgezien van hier en daar een blokkerend wiel ging het goed. Alleen Huib Mars spinde en raakte zachtjes de bandenstapel. Iedereen kon hem gelukkig ontwijken en hij kon weer verder.
Na één ronde had Van der Lof een kleine voorsprong. Daarachter volgden heel kort op elkaar Perrry, Campagne en Deenik, terwijl Caresani op de huid gezeten werd door Nicolas Reitz, die Joep Westerveld voorbij was gegaan. Lokale wijnhandelaar Reitz stuurde bijzonder strak in zijn Healey 3-liter. Dat gold niet voor zijn twee landgenoten. Beltramelli was inmiddels opgerukt naar plaats 13 en reed weer even wild als de dag ervoor. Zijn rechterkoplamp was al afgeplakt, nu beschadigde hij ook de linker voorkant toen hij Frans van Maarschalkerwaart’s BMW een duw verkocht. Gruau was iets voorzichtiger in het verkeer maar trakteerde het publiek wel op een enorme “tankslapper” waarbij zijn Falcon eerst rechts buiten de baan kwam en vervolgens haaks links overstak waar hij op een haar na de vangrail miste.
Jos Stevens nam de leiding in de GTS-10 (Lotus Elan)-klasse over toen hij Alex Korle inhaalde. Thomas Kargus reed daar aanvankelijk nog voor, maar hij maakte een fout die hem veel plaatsen kostte. Leuke strijd was er tussen Rainer Sinemus met de Triumph TR4 en Frank Romo in de Mini Cooper, die meerdere malen stuivertje wisselden. Het publiek genoot ook van Dennis “driewieler” Bron, die zijn MGA twincam elke keer zo hard de Bretelle in smeet dat het linkervoorwiel van de grond kwam.
Na vijf ronden wist Michiel Campagne voorbij Steve Perry te komen. Deenik zat daar vlak achter terwijl Caresani hem volgde als een schaduw. Reitz miste net de snelheid om aan te vallen maar zat klaar om van het kleinste foutje te profiteren. Beltramelli’s opmars stokte nu enigszins. Hij moest er al voor werken om Frits Campagne, Bo Warmenius en Michiel van Duijvendijk voorbij te gaan, maar Harmen van Putten kon hij niet passeren, ondanks verwoede pogingen daartoe. Pas toen Van Putten iets te laat remde bij het op een ronde zetten van Frank Romo, wist de Fransman te profiteren en er voorbij te gaan.
Nu was het de beurt aan Jochem Kentgens voor een “hairy moment” in de Bretelle: de Morgan gleed alle kanten op, maar hij wist de zwieper tot een goed einde te brengen. Het bracht hem wel binnen het bereik van Huib Mars, die zijn Healey na een leuke onderlinge strijd voorbij de Morgan stuurde.
De volgorde vooraan bleef ondertussen ongewijzigd, maar dat maakte het gevecht om de laatste twee podiumplaatsen niet minder spannend. Perry schaduwde Campagne en werd tegelijkertijd opgejaagd door Deenik, die op zijn beurt iedere ronde weer in de Parabolique de neus van Caresani’s Porsche 904 aan de binnenkant zag veschijnen. Gelukkig voor Deenik komt er daarna een steile helling, waar de pk’s van de Ford V8 hem weer wat voorsprong gaven.
Frits Campagne had zijn handen vol. Nadat hij Michiel van Duijvendijk’s Porsche was gepasseerd zaten afwisselend Didier Gruau en Bo Warmenius op de bumper van zijn Ford Falcon. Gelukkig waren die het onderling ook niet eens over wie er nu voor mocht rijden. Frits hield het hoofd koel en ze kwamen er niet voorbij. Cees Vis (Ford Cortina GT) had 10 ronden lang Gerrit Jan van Leenen’s Lotus Cortina in zijn spiegel. Het was een beetje ongelijke strijd op dit power-circuit en uiteindelijk wist Van Leenen het Lotus-vermogen in zijn voordeel aan te wenden.
De race kende maar één echte uitvaller: Nico Zonneveld moest opgeven met een lullig defect aan de gaskabel. Jaap van de Ende moest ook opgaven, om een andere reden. De Ford Falcon had last van een klapperend voorspatbord. Hij reed er niet langzamer door, Jaap lag op de zevende plaats, maar de wedstrijdleiding vond het gevaarlijk en toonde hem de “meatball”. Hij besloot lekker door te karren, maar uiteindelijk hing men de zwarte vlag uit en stuurde Van de Ende de Falcon toch maar de pits in.
Na 13 ronden kreeg Van der Lof als eerste de vlag, op 3 seconden gevolgd door Michiel Campagne. Deenik perste er een fantastische laatste ronde uit in een ultieme poging om plaats drie van Perry af te pakken. De tijdwaarneming klokte beide Falcons op exact dezelfde eindtijd van 22 minuten 2,568 seconden, maar oordeelde dat Perry toch als eerste over de streep was gegaan. Caresani werd vijfde, voor Reitz. Joep Westerveld reed een foutloze race en werd zevende en winnaar in GTS11, voor Beltramelli die de beste in CT08 was. Harmen van Putten werd negende en Eiso Bergsma stuurde zijn bulderende Ford Mustang naar plaats 10. Rob Rappange won wederom in CT07, voor Klaas Span en Frank Romo.

Packed grandstands for NK HTGT during Historic Grand Prix Zandvoort 2012

(voor Nederlands even scrollen)

The historic Zandvoort circuit hosted a well supported “Grand Prix Classic” on the first weekend of September. Holland’s main race series for historics, the Delta Lloyd Xclusief NK for saloon cars and GT’s featured extensively, with two races. The entry was oversubscribed, even though special dispensation was granted so that no less than 55 cars could compete on the 4.307 kilometre long track.
The first race was dominated by Georg Stummeyer in his Ford GT40, who kept Michiel Campagne’s Chevrolet Corvette Grand Sport at arms’ length. It was an eventful race with many retirements, the most serious being Henk Izaks’. He rolled his Fiat Abarth 1000, luckily without personal injury. As a result, yellow flags abounded, which influenced the race result. Stummeyer was handed a time penalty for overtaking under yellow. This gifted the win to Campagne. The saloon car class was dominated by Ford Falcons. Jaap van de Ende led initially, until he was overtaken by Bart-Jan Deenik. Deenik then had to retire his Falcon, which handed the class lead to Norbert Gross.
The second race was initially led by former Le Mans winner Jan Lammers, who had taken over Campagne’s Corvette Grand Sport. Even his talent couldn’t compensate for the superior roadholding of the GT40 though, Stummeyer drawing past on the second lap. Lammers then relaxed a bit, letting Graham Wilson (Lotus Elan) and Alexander van der Lof (Bizzarini 5300) close up. This turned out to be his undoing. When Stummeyer retired, Lammers took the lead, only to drop back to third behind Wilson and Van der Lof when another yellow flag penalty was applied after the race. The German Ford Falcon again dominated the saloon car class, this time driven by Stephen Perry.

Veelbewogen races NK HTGT tijdens Historic Grand Prix
Een ongekend groot veld NK HTGT deelnemers trad op voor een groot publiek tijdens de drukbezochte Historic Grand Prix op Zandvoort. Er was speciale dispensatie verleend om met maar liefst 55 auto’s te mogen starten op het 4307 meter lange duincircuit. Dat gaf een aantal oude bekenden de gelegenheid om weer eens mee te racen. Onder hen was Cees van Haver met zijn trouwe blauwe Alfa Sprint GT. Ook de in RTH-kleuren uitgevoerde ex Jos Koster Porsche 904 was een welkome gast. Hij werd bestuurd door Michiel van Duijvendijk. De Porsche 904/6 van rijders Roman Caresani en Kees Kooij was net niet op tijd klaar en debuteert nu in het Spa Six Hours evenement eind september.
Voor de kwalificatie waren slechts 20 minuten beschikbaar, wat zorgde voor topdrukte op de baan. Halverwege werd de sessie ook nog eens onderbroken door een rode vlag. Max Boodie nam in een overmoedige remactie met zijn Chevrolet Corvette de Lotus Elan van Jos Stevens mee de grindbak van de Tarzanbocht in. Boodie moest voor straf achteraan starten, de Lotus was voor de rest van het weekend uitgeschakeld. Georg Stummeyer pakte de pole met de Ford GT40, voor de Corvette Grand Sport die Michiel Campagne dit weekend deelde met Jan Lammers. Han in ’t Veld had Peter Gerhards als co-piloot geëngageerd en deze equipe claimde de derde startpositie met de TVR Griffith 200. Op de allerlaatste plaats eindigden Roger Ebdon en Tim Watson. Zij brachten de gehele sessie in de pits door, op zoek naar een storing in hun Austin Cooper S.

Race 2: mooie finale van groots weekend
Race 2 vormt de afsluiter van het meer dan geslaagde Historic Grand Prix weekend. Om iets over half vijf gaan de rode lichten uit en is het Jan Lammers die de leiding neemt met de Corvette Grand Sport. Stummeyer laat zich deze keer echter de kaas niet van het brood eten, hij neemt al snel het initiatief over en bouwt een flinke voorsprong op.
Bert du Toy van Hees heeft wederom pech, deze keer spint hij in de tweede ronde in de Gerlachbocht. Hij kan dus opnieuw van achteraf beginnen. Even later laat ook Dennis Bron een mooie pirouette zien, hij roteert zijn MGA bij het uitkomen van de Hugenholtzbocht. Jasper Izaks pakt in de eerste ronde 10 plaatsen, maar zijn vreugde is van korte duur, de Fiat Abarth geeft even later de pijp aan Maarten. Ook Leo Landman is achteraan gestart. Met een verse versnellingsbak is hij gespitst op een overwinning in de CT08 klasse. De Alfa concurrentie bestaat alleen uit Cees van Haver, want Michael Koel en Jurriaan Schouwenburg zijn er niet bij. Achtereenvolgens verschalkt hij van Haver en Vis. Gerrit Jan van Leenen verspert hem nog enige tijd de weg, maar Landman remt hem uiteindelijk uit bij het aansnijden van de Tarzanbocht en zal zijn leidende positie niet meer afstaan.
Bij de kleine toerwagens rijdt Ron Verzijlbergen geruime tijd voorop in zijn Fiat Abarth. Uiteindelijk moet hij toch zijn meerdere erkennen in Rob Rappange, die in zijn Mini Cooper over 300 cc meer beschikt. De grote slagschepen worden gedomineerd door Stephen Perry in zijn “NASCAR”-Falcon. Martin Bijleveld trapt de hele race voor wat hij waard is en weet nog in het kielzog van de Amerikaan te komen. Hij komt aan het eind van de race nog 5 seconden tekort.
Na 10 ronden stuurt Stummeyer de Ford GT40 plotseling de pits in, er is iets mis met het linkerachterwiel. Lammers neemt de kop over. Hij is ondertussen bijgehaald door Wilson in zijn Lotus Elan en Van der Lof in de Bizzarini. Duidelijk is wel dat Lammers dit duo scherp in de gaten houdt, want hij laat ze nooit zo dichtbij komen dat ze kunnen aanvallen. Joep Westerveld heeft weer de leiding in de GTS11-klasse in handen, totdat de Marcos slecht gaat lopen en hij een bezoek aan de pits moet brengen. Patrick Koel neemt het stokje over, maar zijn Porsche 911 valt stil bij het uitkomen van de S-bocht. Vervolgens meldt Nico Zonneveld zich als klasse-leider in zijn Morgan +4. Hij valt echter ten prooi aan de buitenspelval en krijgt na de race een tijdstraf voor inhalen onder geel. Dat geeft de overwinning in GTS11 uiteindelijk aan Shirley van der Lof in de Porsche 911. Vader Alexander profiteert op gelijke wijze, want Jan Lammers krijgt ook straf. Hoewel hij als eerste over de streep komt, gaat de overwinning naar Graham Wilson en promoveert Van der Lof naar plaats 2. Dat gebeurt echter allemaal achteraf en is van minder belang. Iedereen, zowel publiek als rijders, heeft namelijk volop genoten van de race.

GT40 rules Dutch historics at Assen

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

A 42-strong field of pre-’65 GT’s and saloons descended on the Assen TT-circuit during the “40 years of Morgan Club Holland” celebrations, for rounds 5 and 6 of the NK HTGT Dutch historic championship. Bert du Toy van Hees qualified his Lotus Elan fastest on the drying track, with Antony van den Oetelaar (Jaguar E-type), Alexander Schlüchter (Lotus Elan) and Jaap Sinke (Austin Healey) within a second.
The Elans were quickest away at the start, but horsepower mattered in the dry and soon Van den Oetelaar took the lead, with Michiel Campagne in his thundering Chevrolet Corvette Grand Sport in hot pursuit. Stummeyer meanwhile had overcome his mechanical difficulties and climbed rapidly through the field, taking the lead on lap 6 and staying there until the finish. The saloon car clas was dominated by Ford Falcons, Frits Campagne turning out the surprising winner when Norbert Gross was penalised for a jumpstart and Jaap van de Ende lost ground after a contretemps with Roland Zoomers’ E-type in the GT-chicane.
Race 2 was a lights-to-flag victory for Stummeyer, with Michiel Campagne in second and Schlüchter in third all the way. The battle for fourth was intense, Joep Westerveld (Marcos 1800) drawing first blood before being overtaken by Martin Bijleveld in the Ford Falcon. Next, Bijleveld had to give way to Max Boodie in his Chevrolet Corvette and Steve Perry, in another Falcon, also got involved. Boodie dropped back due to a spin in the Haarbocht and Bijleveld lost time when he made contact with a Mini Cooper he was attempting to lap, handing fourth place to Perry.

Ouderwetse knokpartijen op Assen
Het Morgan jubileumevenement op het TT-circuit van Assen vormde het strijdtoneel voor de vijfde en zesde ronde om het Delta Lloyd Xclusief NK HTGT. De Morgans +4 van Nico Zonneveld, Jochem Kentgens en Ad van der Kroft mochten zich vanwege het jubileum in extra belangstelling verheugen. Nieuwe gezichten waren Lars Bondesson, die 1000 kilometer uit Zweden was komen rijden om zijn Lotus Elan aan de start te brengen en onze Oosterbuur Wolfgang Schachinger, die een weekend om te vergeten meemaakte, zijn Ford Falcon Sprint hield het elke keer maar enkele ronden vol. Het Austin Healey kamp werd dit weekend versterkt door Jaap Sinke en Huib Mars. Dat bracht het totaal aantal bolides op 42, wederom een record voor het NK. Met zijn snelle stukken afgewisseld door langzame en soms erg krappe bochten zorgde het TT-circuit voor aantrekkelijke races met volop strijd en helaas af en toe ook wat plaatschade.
Na een wolkbreuk op zaterdagochtend was Bert du Toy van Hees met zijn Lotus Elan de snelste man in de kwalificatie, die plaatsvond op een opdrogende baan. Antony van den Oetelaar (Jaguar E-type), Alexander Schlüchter (Lotus Elan) en Jaap Sinke volgden binnen een seconde. Favoriet Georg Stummeyer werd wederom geplaagd door problemen en maakte slechts drie ronden vol met de Ford GT40, wat hem de 37-ste startplaats opleverde. Jasper Izaks, rijdend in de Abarth van Frans van Maarschalkerwaart omdat zijn eigen auto op transport was naar Silverstone, raakte de achterzijde van Gerrit Jan van Leenen’s Lotus Cortina. De ontstane schade bleek helaas niet zo snel te repareren, zodat er nog slechts één Abarth overbleef.

Race 1
Bij de start van de eerste race was Schlüchter als eerste weg, gevolgd door Bert du Toy van Hees. De pk’s begonnen echter al snel te tellen en even later lag van den Oetelaar aan de leiding, op de huid gezeten door Michiel Campagne in de Corvette Grand Sport, terwijl ook Stummeyer met rasse schreden naderde. Jaap Sinke spinde bijna in de Haarbocht. Ook de daarna volgende bochtencombinatie Witterdiep-Ossebroeken-Madijk en de krappe Strubben zorgde voor veel spektakel, waarbij wegligging, remmen en de durf van de coureur op de proef werden gesteld. De eerste acties kwamen op naam van Henk Izaks (Fiat Abarth), Jochem Kentgens en Bob Stevens (Triumph TR4) die er een mooi gezelschapsspel van maakten.
Bert du Toy van Hees wist zich in de top-6 te handhaven door een mooie uitremactie op Norbert Gross (Ford Falcon) in de Haarbocht. Iets daarachter reed een peloton bestaande uit Lars Bondesson, Jac Meeuwissen (Austin Healey), Ad van der Kroft, Edwin Dijkman (MGB), Frans van Maarschalkerwaart (BMW 1800) en de Porsches van Michiel van Duijvendijk, Patrick Koel en Theo van Gammeren. Deze groep zou eigenlijk de gehele race in close company doorbrengen, in steeds wisselende volgorde, met af en toe een demarrage of aansluiting. De Tour de France is er niks bij! Leo Landman (Lotus Cortina) was bij de start al gedemarreerd door Meeuwissen, van Duijvendijk en Koel te verschalken en profiteerde van de onderlinge gevechten door langzaam weg te lopen.
Michiel Campagne had intussen de leiding gepakt, maar remde iets te laat voor de Haarbocht waardoor de rode E-type binnendoor voorbij kon steken. Ook Gross had opnieuw moeite zijn slagschip op tijd af te remmen, deze keer moest hij Sinke voor laten gaan. Roger Ebdon leidde vanaf de start de CT07 klasse, maar na drie ronden kwam Rob Rappange, die in de training geen tijd had kunnen zetten, hem voorbij. Even later begaf de koppakking van Ebdon’s oranje Mini Cooper het. De derde Mini-piloot, Klaas Span, moest na zeven ronden opgeven met een technisch probleem en ook voor de Healey van Meeuwissen ging in die ronde het licht uit, nadat hij ons getrakteerd had op een mooie spin.
In de tweede helft van het veld leidde van Leenen een treintje bestaande uit Dennis Bron (MGA), Egbert Kolvoort (MGB) en Bob Stevens (Triumph TR4). Deze mannen wisselden constant stuivertje en pas toen Bron’s linkervoorwiel afbrak, wist Kolvoort te ontsnappen. Ook achteraan het veld werd er geknokt: Ad Vermeulen (Alpine A110) had het aan de stok met Horst Kukemüller (Alfa Giulietta Sprint). Stummeyer was inmiddels aan de leiding gekomen en vergrootte zijn voorsprong op van den Oetelaar, die op zijn beurt een veilige afstand had tot Campagne. Daarachter volgden Schlüchter, du Toy van Hees en Sinke.
In de eindfase van de race werd zwaar gestreden om de zevende plaats tussen Norbert Gross, Jaap van de Ende (Ford Falcon), Roland Zoomers (Jaguar E-type) en Max Boodie (Chevrolet Corvette). Dat leverde wat kleerscheuren op want Zoomers ging achterwaarts de grindbak van de GT-bocht in, van de Ende viel bij dezelfde actie flink terug en Frank Romo werd ongewild slachtoffer toen duw van Boodie hem een fikse deuk in zijn Mini Cooper opleverde. Hoewel Gross als zevende over de streep kwam, had hij nog 10 seconden straf voor een jumpstart aan zijn broek hangen. Jammer genoeg reed hij vooraan een treintje. Zodoende werd Boodie zevende, Frits Campagne (Ford Falcon) achtste en verrassend winnaar in CT10, Nico Zonneveld was negende en versloeg Joep Westerveld (Marcos 1800) met 0,4 seconde in GTS11. Daarna pas volgde Gross, voor v/d Ende en Landman, die het peloton onder leiding van Ad van der Kroft nipt voor wist te blijven.

 

 

 

 

 

Race 2
Zoals gebruikelijk werd er op diverse auto’s van rijder gewisseld. Steve Perry verving Gross, Martin Bijleveld nam het stuur over van v/d Ende, Onno Vlaanderen piloteerde de E-type van v/d Oetelaar, Mark Schmidt de Morgan van Kentgens, Jasper Izaks stapte in de Abarth van zijn vader en ook Tim Watson sloot nog net op tijd aan, met een verse koppakking in de oranje Mini.
Bij de start werd Stummeyer even bedreigd door Schlüchter en Michiel Campagne, maar hij reed al snel weg, terwijl Campagne zich nestelde op plek 2. Joep Westerveld had een wereldstart en ging als vierde de Haarbocht in en ook Jasper Izaks maakte flink wat posities goed.
Bij de eerste doorkomst lag Bijleveld vierde, voor Westerveld, Boodie en de snel gestarte Bondesson, terwijl Du Toy van Hees door een spin de top-10 verliet. Om de tweede plaats in CT07 werd gestreden door een Mini-treintje van Tim Watson, Frank Romo en Klaas Span. Rappange was voor hen niet te pakken. De rode Mini-piloot had het bit tussen zijn tanden en kruiste rondenlang op spectaculaire wijze de degens (soms letterlijk) met diverse tegenstanders, waaronder Huib Mars (Austin Healey), Karen Campagne (Ford Mustang), Edwin Dijkman, Frank van Maarschalkerwaart en Jasper Izaks.
Ook in deze race was er weer een peloton en deze keer wist Leo Landman niet te ontsnappen: hij zat er middenin. Gedurende de gehele race werd er gestreden in een groep die onder andere Bondesson, Jos Stevens (Lotus Elan), Meeuwissen, Koel, van Duijvendijk, van der Kroft en Zoomers omvatte.
Rookie Bob Stevens gaat steeds beter. De TR4-piloot haalde onder andere Schmidt, Kolvoort, van Leenen en Romo in, maar helaas wisten ze hem op Romo na ook weer terug te pakken. Romo’s race eindigde na 10 ronden als gevolg van een confrontatie met de Falcon van Bijleveld: Amerikaans plaatwerk is steviger dan Brits. Bijleveld was in gevecht om de vierde plaats met Boodie en Perry. Aanvankelijk had Boodie de plek in handen, maar hij reed zichtbaar op de grens en het was dan ook een kwestie van rijd voordat hij spinde in de Haarbocht. Daarna was Bijleveld weer vierde maar uiteindelijk was het Perry die aan het kortste eind trok. Bijleveld wist nog de vijfde plek te behouden, voor Sinke en Onno Vlaanderen die hoger had kunnen eindigen als hij niet een spectaculaire schuiver zou hebben gemaakt. Westerveld, Boodie en Frits Campagne maakten de top-10 vol.
Zo was het Georg Stummeyer die zijn tweede dominante overwinning pakte, een beetje saai misschien maar iedereen gunde het hem van harte na de vele pech die hij de voorgaande races heeft gehad.

 

Spa Summer Classic

 

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)
The Dutch championship for pre-’65 Touring Cars and GT’s made its annual pilgrimage to Spa-Francorchamps at the Spa Summer Classic.

The first race was won by local expert Antoine van Riet in his Lotus Elan after polesitter Graham Wilson, also in an Elan, caused chaos by spinning at La Source hairpin. This eliminated Stummeyer’s Ford GT40 and delayed numerous others. Second place qualifier Michiel Campagne had to run wide and didn’t feature in the race, having chosen and old set of tires for his Corvette Grand Sport. Rob Bergmans came from 11th at the start to lead initially, but the treacherous conditions did not favour the heavy Iso Rivolta. Van Riet thus took the lead, although he was challenged all the way by former stockcar racer Antony an den Oetelaar in an E-type Jaguar. The Porsche 911s went well in the rain, Jochem Gratama finishing third, as did the Mini’s, with Roger Ebdon winning the touring car class and coming a giant-killing 11th overall in the 54-car field.

Sunday’s race was dry. It started without polesitter van Riet, a driveshaft of his Lotus having broken in an earlier race. Bergmans again took off in the lead. This time he was challenged by Andy Wolfe, in Wilson’s Lotus Elan. Wolfe was extremely quick before retiring on lap 5 with an oil leak. Bergmans retook the lead, but he had to relinquish it on the final lap, giving the win to Armand Adriaans in a Shelby AC Cobra. V8 power ruled, Han in ’t Veld coming third in his TVR Griffith, while Dirk Janssen moved up to 5th from 26th in Campagne’s thundering Corvette Grand Sport. Steve Perry won the saloon car class with a Ford Falcon.

Regen en zonneschijn op Spa-Francorchamps
Het 7 kilometer lange circuit van Spa-Francorchamps vormde het strijdtoneel voor de derde en vierde ronde om het Delta Lloyd Xclusief Nederlands Kampioenschap voor historische toerwagens en GT’s. Er is altijd veel belangstelling voor de race op Spa, de inschrijflijst telde een kleine 60 namen. Dat worden er in de praktijk altijd een paar minder, zo arriveerde Dennis Bron zonder auto vanwege een kapot motorblok in zijn MGA.
De kwalificatie werd gedomineerd door de Brit Andy Wolfe, die door Graham Wilson was aangezocht als tweede rijder op zijn Lotus Elan. Wolfe was met met 2:58,8 een tiende seconde sneller dan Michiel Campagne, die de Corvette Grand Sport dit weekend deelde met Dirk Janssen. Georg Stummeyer volgde op een halve seconde met een niet helemaal vlekkeloos lopende GT40. Alexander Schlüchter was vierde met zijn Lotus Elan, voor Antony van de Oetelaar/Onno Vlaanderen met de E-type. Daarachter volgde lokale man Christophe van Riet met opnieuw een Elan. De top-10 werd volgemaakt door een rijtje V8’s, te beginnen met de Corvette van Max Boodie, dan de Shelby AC Cobra van Armand Adriaans en de Ford Falcon van Norbert Gross/Steve Perry, op 1/10e gevolgd door die van Martin Bijleveld/Jaap van de Ende. Dat had anders kunnen zijn als Bijleveld niet halverwege de sessie zou zijn stilgevallen. Hij kreeg de auto wel weer aan de praat, maar kon niet meer wegkomen uit het natte gras. Andere pechvogels waren Karen Campagne, die in Les Combes strandde met een kapotte shifter van de Ford Mustang en Jochem Kentgens die koelwater problemen had met zijn Morgan +4. Het spectaculairste moment van de kwalificatie kwam op het conto van Ad Vermeulen, die spinde bij het opgaan van de Raidillon en bijna werd ge-T-boned door een Mustang.

Race 1: bandenkeuze en lokale kennis cruciaal
Waar het op donderdag en vrijdag in de middag opklaarde, bleef het op zaterdag nat. Ruim voor half 5 ging de pitlane open en reed iedereen naar de start. Norbert Gross en Norman Davidson Kelly (Jaguar E-type) waren iets later dan de rest. De officials kenden geen genade, ze moesten uit de pits starten. Tijdens de opwarmronde hadden Martin Bijleveld (Ford Falcon) en Leo Landman (Ford Cortina) moeite om weg te komen. De startvolgorde voor de rollende start werd zodoende flink door elkaar gehusseld. De wedstrijdleiding stoorde zich hier echter niet aan en zette het licht gewoon op groen.
Graham Wilson mocht vertrekken van de eerste plek, maar spinde door zijn onervarenheid in La Source. Chaos was het gevolg. Stummeyer en Schlüchter konden elkaar niet ontwijken en de GT40 toucheerde de blauwe Elan. Daarachter was het dringen. Michiel Campagne en Antony van den Oetelaar wisten de drukte te ontwijken door wijd te gaan bij het uitkomen van de bocht, maar dat kostte wel het nodige terrein. Rob Bergmans manoeuvreerde het slimste en stuurde zodoende zijn Iso Rivolta als eerste tegen de Raidillon omhoog, gevolgd door Van Riet, Adriaans, Boodie en Roland Zoomers die met de E-type ook flink wat plaatsen gepakt had. Stummeyer strompelde intussen de pits in met terminale schade aan de GT40 en ook Martin Bijleveld meldde zich daar.
Bij de eerste doorkomst had de Belg Antoine van Riet de leiding plaats van Bergmans overgenomen. Han in ’t Veld reed met de TVR Griffith een ijzersterke eerste ronde, hij haalde vijf concurrenten in en kwam als 5e door. Graham Wilson vocht zich terug, hij kwam naast de Healey van Meijer/Jansen door Eau Rouge , maar spinde even verderop opnieuw. Daarmee verkeerde hij in goed gezelschap, want bijna iedereen spinde op de verraderlijke gladde baan wel een keer en velen aanzienlijk vaker.
Michiel Campagne kende een moeilijke race, hij had oude banden onder de Corvette Grand Sport laten zetten. Die genereerden nauwelijks grip en dus moest hij heel voorzichtig rijden. Aan het einde van de eerste ronde werd hij bij het aanremmen van de chicane links en rechts gepasseerd, aan de ene kant kwam Patrick Koel voorbij met de Porsche 911, aan de andere kant de Healey van Meijer/Jansen. Jochem Kentgens zat intussen alweer in de problemen, grote stoomwolken stroomden onder de motorkap van de Morgan vandaan.
In de regen waren de Porsche rijders in hun element, Theo van Gammeren leidde de dans na een mooie inhaalmanoeuvre op Jochem Gratama. Ook de Mini’s gingen als een speer, voorwielaandrijving en verse banden deden hun werk. Rob Rappange passeerde Bert du Toy van Hees (Lotus Elan) bij het opgaan van de steile helling alsof hij stilstond en Roger Ebdon reed daar zelfs nog voor, net buiten de top-10. Van den Oetelaar zette intussen snelle tijden op de klok, hij hengelde Bergmans langzaam maar zeker binnen en ging er in ronde 4 voorbij.
Ook in de minder snelle helft van het veld waren er mooie acties te zien. Rhea Sautter (Jaguar E-type) werd achtervolgd door Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina) Peter Späth (Triumph TR4) en Norman Kelly Davidson (E-type), terwijl ook Christoff Forell (Triumph TR4), Ad Vermeulen en Matthijs de Heus (MGB) in in close company streden.
Lotus Elan rijders Wilson, Schlüchter en Jos Stevens knokten met elkaar en met Joep Westerveld in de Marcos, maar de volgorde wijzigde steeds als er weer iemand spinde en een aantal plaatsen terugviel. Michiel Campagne zat intussen in een treintje met broer Frits (Ford Falcon), Sjoerd Peereboom (MGB) en Nico Zonneveld (Morgan +4) die hem één voor één en voorbij gingen. Ook debutant Jac Meeuwissen reed hiertussen met zijn Austin Healey. Niet bepaald de gemakkelijkste vuurdoop gezien de verraderlijke omstandigheden, maar hij bracht het er goed vanaf.
Van Riet liet intussen zien dat hij de grenzen van de grip van zijn Lotus goed kende, elke ronde ging hij gecontroleerd driftend de Raidillon op. Toch was van den Oetelaar sneller, hij reed naar de Belg toe en nam in de zevende ronde voor de oude pits zelfs de leiding over.
Ondanks de vele spins en uitstapjes in de grindbak bleef de het aantal uitvallers beperkt. Max Boodie kraakte weliswaar de achterkant van zijn Corvette, maar ook hij kon zijn race vervolgen. Alleen Cees Vis strandde met een kapotte koppeling van de Ford Cortina GT en dat was jammer voor hem, want in de drie rondjes die hij reed, zette hij met afstand de snelste ronde in de CT08 klasse.
In de eindfase van de wedstrijd waren Jochem Gratama en Norbert Gross snel onderweg. Gratama ontworstelde zich aan Van Gammeren en ging ook Bergmans voorbij. Gross was begonnen op plaats 50 en reed na zes ronden de top-20 binnen en Frits Campagne voorbij, goed voor de eerste plaats in de CT10 klasse. Van den Oetelaar werd intussen geschaduwd door Van Riet, die zijn lokale kennis benutte en met de finishvlag in zicht in de chicane een beslissende uitremactie pleegde. Gratama was derde, maar Bergmans wist de andere 911’s van Theo van Gammeren en Patrick Koel wel achter zich te houden.
Roger Ebdon was de snelste bij de toerwagens op plaats 11, voor Rob Rappange en Frans van Maarschalkerwaart in zijn BMW 1800. Daarna volgden Gross en Frits Campagne, terwijl Jasper Izaks met zijn Fiat Abarth de zesde “tin top” en 25e overall was.

Race 2: Bergmans weer nèt niet
Op zondag was het droog en zonnig. Dat was goed nieuws voor Dennis Bron, want hij mocht de dikke Ford Mustang van Karen Campagne lenen, en natuurlijk ook voor alle andere V8-coureurs. Slecht nieuws was er daarentegen voor Antoine van Riet: zijn aandrijfas brak in een andere race en hij moest zich afmelden.
Rob Bergmans liet opnieuw zien dat hij snapt hoe je rollend moet starten, weer was hij als eerste weg. Voor Onno Vlaanderen was het nog even wennen aan de E-type, maar hij sloot toch aan op plek twee. Hans de Back reed nu in de witte Porsche en beklom als derde de Raidillon, voor Adriaans, van Gammeren en Koel. Bergmans maakte goed gebruik van de voorzichtig startende concurrentie en bouwde in de openingsronde een voorsprong van bijna 6 seconden op. Maar er was nog iemand snel onderweg, de Brit Andy Wolfe wilde laten zien dat de Lotus Elan die hij voor Graham Wilson gebouwd had een winnaar was. Gestart vanaf plaats 19 lag hij na één ronde al derde en hij nam aan het eind van ronde twee de kop over. Het feestje duurde echter niet lang, want de Lotus rookte behoorlijk. Liever dan de motor te beschadigen parkeerde Wolfe de auto na vijf ronden in de pits. Ook Jochem Kentgens’ Morgan produceerde weer rook, of beter gezegd waterdamp. Hij parkeerde bij zijn vaste baanpost, waarvan hij de bemanning inmiddels tot zijn intieme vrienden kan rekenen. Een andere uitvaller was Klaas Span, die het strijdtoneel voortijdig verliet met een zieke Mini.
Nu van Riet ontbrak was het aan Guy Fawe, een andere snelle Belg met een Lotus Elan, om de nationale eer hoog te houden. Fawe had zijn zinnen op een podiumplaats gezet en lag kortstondig vierde, maar helaas liet ook bij hem de Lotus-techniek het afweten.
Ook deze keer waren er volop gevechten, de krachtige auto’s knokten zich naar voren, terwijl degenen die in de regen goed hadden gepresteerd uit alle macht probeerden om voor te blijven. Zo zagen we Joep Westerveld met de Marcos die de hete adem van Pieter Boel (Iso A3C) en Max Boodie in zijn nek voelde.
Bergmans reed nu dus weer vooraan met de grote Iso Rivolta, met op enige afstand Adriaans in de lichtere AC Cobra. Daarachter volgden In ’t Veld en Schlüchter, terwijl Vlaanderen wat terrein had moeten prijsgeven. Steve Perry reed onbedaarlijk hard met de Ford Falcon en wist zelfs Schlüchter enige tijd voor te blijven, na een foutje van de Duitser. Jos Stevens deed het omgekeerde: hij remde zijn Lotus Elan in de chicane voorbij de Ford Falcon van Frits Campagne. Verderop zagen we gastrijders Norman Davidson (E-type) Kelly en Jørn Rasmussen (MGB) opgejaagd worden door de Cortina van Cees Vis en de MGB van Egbert Kolvoort. Henk en Jasper Izaks kwamen op het droge pk’s te kort en maakten er daarom een onderling feestje van. De Abarthjes waren constant aan het stuivertje wisselen, totdat Jasper’s motor er mee ophield.
Alexander Schlüchter remde Han in ’t Veld uit in de chicane, maar zijn vreugde was van korte duur, want de TVR-piloot pakte de plek onmiddellijk weer terug. Naarmate de race vorderde nam bij velen het zelfvertrouwen toe en gingen de rondetijden omlaag. Dirk Janssen ging steeds harder in de Corvette Grand Sport en liet zelfs een bescheiden powerslide zien in de Raidillon, maar de race was te kort voor hem, zijn opmars vanaf positie 15 strandde net buiten het podium. Rappange maakte korte metten met collega-Mini-rijder Tim Watson en ook hem zagen we mooi driftend de helling opgaan.
Bergmans zag ondertussen Adriaans en In ’t Veld steeds dichterbij komen en in de laatste ronde kwam het onvermijdelijke moment dat de AC Cobra voorbij ging aan de Iso Rivolta. In ’t Veld kwam op de streep 4/10e tekort, maar kon toch tevreden zijn met de derde podiumplaats. Perry lag geruime tijd vierde, maar viel aan het eind nog twee plaatsen terug achter Janssen en Schlüchter. Daarna volgden Onno Vlaanderen en Bert du Toy van Hees. GTS11 werd gewonnen door Hans de Back, voor Joep Westerveld en Patrick Koel. Edwin Dijkman was de snelste van de maar liefst 5 MGB’s in deze goed bezette klasse.
Bij de toerwagens won Perry, op enige afstand gevolgd door Frits Campagne. De derde plaats en de winst in CT08 was voor Leo Landman die zijn Lotus Cortina nipt voorbij de BMW van Van Maarschalkerwaart en de Mini van Rappange stuurde. Hij was gestart op plaats 48 en had dus 26 plaatsen goedgemaakt. Dat was echter nog niet de sterkste inhaalrace, want die was van Georg Nolte: onopvallend maar strak sturend reed hij zijn Jaguar E-type van plaats 51 naar 16.
Voor Rob Bergmans was er uiteindelijk toch een overwinningsbeker, want in het gecombineerde klassement van de beide races stond hij wel degelijk bovenaan, voor het duo Van den Oetelaar/Vlaanderen.

Historic racing among the sand dunes

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)                                                                                                                                                                                  The Dutch historic motorsport season kicked off with the traditional Historic Zandvoort Trophy at the former Grand Prix track among the sand dunes. The main point of interest was the NK HTGT for pre-’65 GT’s and saloons which was oversubscribed and saw a record number of 47 cars in action.
David Hart had been fastest in qualifying in his AC Cobra, but he could not hold back Georg Stummeyer’s Ford GT40. Next, Hart came under attack from Michiel Campagne in his fishtailing Chevrolet Corvette Grand Sport. They were very close and contact was inevitable. Hart came off worst, he had to retire with a bent exhaust. Unable to catch the GT40, Campagne relaxed and saw Hans Hugenholtz’ Shelby Mustang nearing, although he was never a threat. At about three quarters of the race, the GT40 started smoking ominously and on the final lap its transmission locked, leaving Stummeyer stranded. This gifted the win to Campagne, followed by Hugenholtz and Antony van den Oetelaar’s E-type. The saloon division was dominated by Ford Falcons, with Michiel Campagne’s brother Frits seeing off Germany’s Norbert Gross.

Sunday’s field was down to 43 cars, with both the Cobra and GT40 out of action. The Corvette Grand Sport was there, but started in last place piloted by Jeroen van den Heuvel. Hugenholtz led from the start, pulling away from van den Oetelaar. Third place was contested by Alexander van der Lof (Bizzarini), Han in ’t Veld (TVR Griffith) and Bert du Toy van Hees (Lotus Elan). After the Bizzarini retired with technical problems, the TVR and Lotus had a great scrap that lasted for most of the race, until Du Toy van Hees lost it after slight contact in the fast Scheivlak corner. In’ t Veld eventually moved up to second after some jump-start penalties were applied. Van den Heuvel managed to move the thundering Corvette up to fourth in the course of the 11-lap race. Gross’ co-pilot Steven Perry beat Frits Campagne to win the saloon classification.

Volle bak tijdens HZT
Met het maximaal toegestane aantal van 48 inschrjivingen op de startlijst beloofde de Historische Zandvoort Trofee volop spektakel. Naast alle vaste rijders en vele gasten waren er ook diverse oude bekenden, zoals vader en dochter Van der Lof, Michael en Patrick Koel en Hans Hugenholtz.
In de kwalificatie was David Hart het snelste met de AC Cobra, voor Georg Stummeyer met de Ford GT40, Hugenholtz met de Shelby Mustang en Antony van den Oetelaar met de Jaguar E-type. Michiel Campagne zette de vijfde tijd met de Corvette Grand Sport. Minder goed verliep de kwalificatie voor Harmen van Putten wiens Mustang een achterwiel compleet met steekas verloor. Michael Koel (Porsche 911) en Norbert Gross/Steven Perry (Ford Falcon) waren rap onderweg geweest maar zagen dit niet beloond met een goede startplaats vanwege een verkeerd gemonteerde transponder, terwijl een vijftal deelnemers naar de mening van de wedstrijdleiding te laat had gereageerd op een rode vlag en daarom vijf plaatsen werd teruggezet.

Race 1: winst voor Michiel Campagne na uitval Hart en Stummeyer
Op zaterdagmiddag gingen om iets voor half drie de rode lichten uit. David Hart was er vlug vandoor, terwijl Michiel Campagne in de Hugenholtzbocht probeerde binnendoor te steken bij Stummeyer. De GT40-piloot hield het gaatje echter dicht en wist al gauw een klein stukje weg te lopen. In de tweede ronde stelde hij vervolgens orde op zaken en verwees Hart naar de tweede plaats. Hart kwam onmiddellijk onder druk te staan van Campagne. Er ontstond een felle strijd waarbij de auto’s elkaar enkele keren raakten. Het plastic van de Corvette bleek sterker dan het aluminium van de Cobra en David Hart moest de pits opzoeken. Daar werd het al snel drukker, want ook Alexander Schlüchter (Lotus Elan), Dennis Bron (MGA) en Jeroen Ruska (Mini) moesten de race staken, terwijl de Ford Falcon van de equipe Bijleveld/van de Ende in totaal drie maal aan de pits kwam in een vruchteloze poging de benzinedruk te herstellen.
Achter de kop werd er gestreden tussen Hugenholtz, van den Oetelaar, Du Toy van Hees (Lotus Elan) en Alexander van der Lof (Bizzarini 5300). Kort daarachter reed Han in ’t Veld (TVR Griffith) die constant de hete adem van Rob Bergmans (Iso Rivolta) in zijn nek voelde. De GTS11 klasse, die met 12 deelnemers zeer sterk bezet was, werd soeverein aangevoerd door Joep Westerveld (Marcos), maar ook die kon geen moment ontspannen want Nico Zonneveld schaduwde hem permanent in zijn Morgan +4.
Leuke gevechten waren er tussen Frans van Maarschalkerwaart (Abarth), Christof Forell (Triumph TR4) en Klaas Span (Mini), terwijl Frits Campagne (Ford Falcon) lange tijd Pieter Boel (ISO A3C) en Jos Stevens (Lotus Elan) achter zich wist te houden.
Op driekwart van de race kwam er ineens een rookwolk uit de GT40. Het tempo ging iets omlaag, maar Stummeyer reed door. Campagne was iets van het gas af gegaan en de voorsprong van Stummeyer leek groot genoeg. Na 13 ronden echter sloeg de aandrijving vast en kwam Stummeyer stil te staan. De Ford GT40, vier maal winnaar van de 24 uur van Le Mans, hield het nu slechts iets meer dan 24 minuten vol. Zo kon Michiel Campagne alsnog de winst naar zich toe trekken, op korte afstand gevolgd door veteraan Hans Hugenholtz. Antony v/d Oetelaar finishte als derde, voor Alexander van der Lof, Bert du Toy van Hees en Han in ’t Veld.
Norbert Gross reed een mooie inhaalrace waarin hij oprukte van de 42-ste naar de 13e plaats. Onderweg passeerde hij Bijleveld, Karen Campagne en Eiso Bergsma en dus was de tweede plaats in CT08 zijn deel, achter Frits Campagne. Ook Michael Koel reed een mooie inhaalrace, van de 44e naar de 17e plaats.
De Mini-klasse werd gewonnen door Tim Watson, voor Klaas Span en Frank Romo. Bij de kleinste toerwagens was Ron Verzijlbergen niet te kloppen, hij gaf Japer Izaks en Frans van Maarschalkerwaart het nakijken. Henk Izaks viel uit. Een welkome gast in deze klasse was Rolf Hemmersbach met zijn tweetakt DKW Junior.

Race 2: Hugenholtz domineert
Op zondagmiddag waren er nog 43 starters over. De GT40 en de AC Cobra ontbraken, terwijl Jeroen van den Heuvel de Corvette Grand Sport zou besturen en van plek 43 zou vertrekken. Op de pole stond zodoende Hugenholtz, die er geen gras over liet groeien en meteen aan een voorsprong begon te bouwen. Van den Oetelaar moest per ronde enkele tienden op hem toegeven. Intussen was de wedstrijdleiding weer op oorlogspad, deze keer ging het om te snelle starters. Van den Oetelaar, Stevens, du Toy van Hees en Frits Campagne kregen allemaal tien seconden aan de broek. Jos Stevens maakte dat niet zoveel uit, want hij parkeerde zijn Lotus Elan na één ronde in de pits met een technisch probleem, maar de andere drie zouden daar nog last van krijgen.
De derde plaats was aanvankelijk in handen van Alexander van der Lof, maar hij kreeg technische problemen met zijn Bizzarini. Van de tweede tot en met de negende ronde vochten Bert du Toy van Hees en Han in ’t Veld om de laatste podiumplaats, totdat er een lichte touché tussen hen was in het Scheivlak, net genoeg om de oranje Elan in een spin te brengen. In ’t Veld kon ongehinderd zijn weg vervolgen.
Nico Zonneveld zette voor deze race nog een tandje bij en wist in de tweede ronde Joep Westerveld te verschalken en vervolgens langzaam weg te lopen, daarmee de winst in de GTS11 klasse naar zich toe trekkend.
De drie Porsches 911 van Shirley van der Lof en Patrick en Michael Koel reden de gehele race in een treintje, waarbij Shirley de snelste rondetijd liet noteren, maar Michael als eerste van het drietal aan de finish kwam. Steve Perry was het snelste in CT08, voor Frits Campagne. Eiso Bergsma lag lange tijd derde in deze klasse, hij wist vele ronden lang de aandringende collega-Mustang rijders Jip van Putten en Karen Campagne achter zich te houden, maar moest aan het eind van de race terrein prijsgeven. Uiteindelijk won van Putten dit gevecht.
Verzijlbergen jr. was ongenaakbaar in CT06, de Abarth-klasse. David vermaakte zich door steeds stuivertje te wisselen met “Goliath” Jaap van de Ende in de oranje Ford Falcon. Op de eindstreep kwam hij slechts 0,049 seconde tekort op de dikke V8!
Jeroen van den Heuvel had slechts twintig minuten de tijd om de bulderende Corvette Grand Sport met zijn overvloedige pk’s door het veld naar voren te sturen. Het bleek niet genoeg, want hij eindigde als vierde, achter Hugenholtz, van den Oetelaar en in ’t Veld. Voor de TVR-coureur was er nog een cadeautje, want na verwerking van de jumpstart straffen mocht hij zelfs de tweede trede van het podium beklimmen. Een beloning voor het feit dat hij de hele race hard was blijven trappen, wetend dat hij van den Heuvel voor moest zien te blijven.
De uitsmijter van de race kwam op naam van Dennis Bron die zijn MGA twin cam bijzonder diep wist in te graven in de grindbak van het Scheivlak, gelukkig zonder schade.

Hockenheim Historic veelbelovende seizoenstart voor NK HTGT

Ondanks dat het pas half april was en de races niet meetelden voor het kampioenschap, stonden de deelnemers in de rij voor de start van het Delta Lloyd Xclusief NK HTGT. Zozeer zelfs dat een aantal gastrijders teleurgesteld moest worden. De meest bijzondere gasten waren deze keer Klaus Lehr met zijn unieke Mercedes 300SLS Porter en oudgediende Plinio Haas met een zeer zeldzame Ferrari 250 Tour de France. Behalve veel Duitse deelnemers was er ook uit eigen land het nodige nieuws. Martin Bijleveld is terug met de Ford Falcon, gesecondeerd door Jaap van de Ende. Leo Landman heeft een nieuwe Lotus Cortina gebouwd en de pas 18-jarige Bob Stevens is de “rookie” van het veld met een mintgroene Triumph TR4.
Na een vrije training was het tijd voor de kwalificatie. Michiel Campagne stuurde de Corvette Grand Sport naar de pole, voor de Lotus Elans van de Zwitser Urs Müller, Bert du Toy van Hees en Alexander Schlüchter. Daarna kwam er weer V8 geweld: Han in ’t Veld met de TVR Griffith, de groene Ford Falcon van Norbert Gross/Steve Perry, Pieter Boel met de ISO A3C, Max Boodie in de Chevolet Corvette en Bijleveld/van de Ende. Georg Nolte completeerde de top-10 met zijn Jaguar E-type. De eerste meters van 2012 leverden voor diverse deelnemers problemen op. De Ford GT40 van Georg Stummeyer had eerst alle olie verloren en kreeg vervolgens een stuk metaal in de linkerachterband. Bij de Lotus Elan van Elan Afschin Fatemi was er een vriesplug uit de motor gevallen. De E-type van Rhea Sautter had een verse versnellingsbak nodig, bij Dennis Bron’s MGA liep de v-snaar eraf, Klaas Span’s Mini had een kapotte koppelingspomp en Jasper Izaks’ Abarth ontstekingsproblemen. Er moest dus stevig gesleuteld worden, terwijl de andere deelnemers vooral druk waren met het plakken van de nieuwe Gamma voorruitstreamers.

Race 1: spektakel voor volle tribunes
Op zaterdagmiddag waren alle bolides weer gerepareerd, behalve die van Alexander Schlüchter, die moest afhaken vanwege een scheur in het motorblok. De sfeer in het Motodrom zat er goed in toen het NK veld aan de opwarmronde begon, de speaker maakte het Duitse publiek warm voor een inhaalrace van Stummeyer met de GT40, die van de laatste rij zou starten. Vlak voor de start moest Dennis Bron (MGA twin-cam) nog even de pits in voor wat last-minute gesleutel. Met een halve ronde achterstand kon hij alsnog op pad. Ondertussen was Campagne ervandoor, terwijl Müller een slechte start had. Du Toy van Hees, in ’t Veld en Gross profiteerden hiervan. Stummeyer rukte in de eerste ronde op naar plaats 18, maar ook Jasper Izaks deed het goed, hij was 27-ste en zijn inhaalactie in de Sachskurve leverde hem een applaus vanaf de volle tribunes op. Voor Michiel Campagne waren er eveneens enthousiaste reacties van het publiek, vanwege zijn fraaie powerslides. Stummeyer was inmiddels opgerukt naar plaats 10, terwijl Ad van der Kroft met zijn Morgan +4 een foutje maakte en 8 concurrenten voorbij zag gaan voor hij weer verder kon. Müller was zich aan het revancheren voor zijn slechte start en stuurde zijn rode Elan voorbij de oranje versie van Du Toy van Hees. Hij kon echter niet lang genieten van de tweede plaats, want de volgende ronde kwam Stummeyer in de Ford GT40 voorbij. Intussen waren er gele vlaggen in het Motodrom omdat de E-type van Georg Nolte vlam had gevat na een olielek. Het vuur ging gelukkig vanzelf uit. Achterin het veld zagen de wederopstanding van het merk Triumph. Na een aantal seizoenen zonder deze Britse bolides reden er nu maar liefst drie TR4’s. Christof Forell en Reiner Sinemus werden op steeds kortere afstand gevolgd door Bob Stevens, die sneller werd naarmate hij zijn auto beter onder de knie kreeg.
In de zesde ronde maakte Han in ’t Veld een foutje en verloor flink terrein. Müller kwam helemaal niet meer door, hij had in de Parabolika met hoge snelheid de baan verlaten. Het publiek verveelde zich geen moment en genoot van mooie uitremacties. Max Boodie stak binnendoor bij In ’t Veld, Ad van de Kroft haalde de Porsche 911 van Chris Mulder in en Jasper Izaks verschalkte Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina). De ronde erop stuiterde Jasper op volle snelheid door de grindbak. Hij oogstte behalve stenen ook applaus omdat hij zijn voet op het gas hield, de enige manier om ook weer uit het “Kiesbett” te komen. Intussen waren de marshals aan het werk om Müller uit zijn benarde positie te bevrijden, iets wat niet onmiddellijk lukte. Dat was voor de wedstrijdleiding reden om de race stil te leggen met de rode vlag, zodat de Zwitser naar het ziekenhuis overgebracht kon worden. De race zou niet herstart worden en de uitslag werd opgemaakt na 8 ronden. Campagne was de winnaar, op 15 seconden gevolgd door Stummeyer, die als de race de volle 25 minuten geduurd had zeker in de buurt zou zijn gekomen. Du Toy van Hees werd derde, gevolgd door de Ford Falcons van Gross en Bijleveld. Peter Boel was zesde en Han in ’t Veld maakte zijn verlies goed en finishte als zevende. Max Boodie, Frits Campagne (Ford Falcon) en Joep Westerveld (Marcos) maakten de top-10 vol. Leo Landman won de CT08-klasse overtuigend in zijn fonkelnieuwe Lotus Cortina, terwijl Rob Rappange de snelste Mini was.

Race 2: glijden en dwarsgaan in de regen
De zondag begon met het goede nieuws dat Urs Müller succesvol geopereerd was in het ziekenhuis te Ludwigshafen. Het slechte nieuws, althans voor sommigen, was dat het regende. Weliswaar niet heel hard, maar wel precies zo dat alle olie en andere gladdigheid uit het asfalt omhoog kwam. Een enkeling besloot om die reden niet te starten. Achteraan de grid debuteerde een verrassende nieuwe rijder in het NK HTGT. Niemand minder dan Jan Lammers nam het stuur van de Ford Mustang over van Karen Campagne.
Na twee opwarmronden achter de safety car werd het veld losgelaten. Michiel Campagne was als snelste weg, voor de Falcons van Steve Perry en Jaap van de Ende en de TVR van Han in ’t Veld. Aan het einde van de eerste ronde kwamen Reiner Sinemus met zijn rode TR4 en Klaas Span met de grijze Mini de pits in. Klaas had zich verheugd op een regenrace, maar het tussenlager liet hem in de steek. Al snel viel het veld uiteen in twee groepen: regenrijders en regenhaters. Dit uitte zich in een opvallend verschil in rondetijden: de eerste groep reed 2:54 of sneller, de tweede groep 3:00 of langzamer. In de tweede ronde gleed Steve Perry van de baan. Thijs van Gammeren met de Porsche 911 lag toen al vierde en dat werd de ronde erop P3 toen Bert du Toy van Hees spinde in de Nordkurve en de oranje Elan enige tijd vast kwam te zitten op de kerbstones. Van de Kroft was intussen opgerukt naar plaats 7, pal voor Lammers, maar maakte een fout in de Parabolika en kon opnieuw aan zijn inhaalrace beginnen.
Het publiek genoot van close racing tussen In ’t Veld, van de Ende, van Gammeren en Roland Zoomers met de Jaguar E-type. Van Gammeren wist in de Spitzkehre van de Ende te passeren en deed even later in de Mercedes Arena hetzelfde kunstje bij In ’t Veld. Daarachter drong Chris Mulder (Porsche 911) aan bij Frits Campagne, maar diens Ford Falcon was te breed en gleed alle kanten op.
Michiel Campagne had, net als alle V8-rijders, grote problemen om het vermogen op het asfalt te krijgen. In ronde 6 spinde hij bij het binnenkomen van het Motodrom. Hij kwam snel weer weg, maar Thijs van Gammeren had hem nu in het zicht. Lammers ging ondertussen voorbij aan Zoomers en lag nu op de vijfde plaats. Nico Zonneveld, nu met voorruit op zijn Morgan +4ss, was naar de bulderende Corvette van Max Bodie toegereden. In de bochten was hij sneller, maar was de Corvette te breed. Zonneveld wachtte dus op een foutje, maar dat kwam niet. Verder naar achteren in het veld reed Bob Stevens een prima race. Achtereenvolgens haalde hij Rhea Sautter, Christoph Forell, Gerrit Jan van Leenen en Eiso Bergsma in. Dennis Bron was deze keer de publiekslieveling met een spin in de Mobil-1 Kurve en enkele ronden later nogmaals in de Sachskurve; het leverde de MGA-piloot tweemaal een luid applaus op.
Met nog twee ronden te gaan probeerde Jaap van de Ende het buitenom bij Han in ’t Veld in de Spitzkehre, echter zonder succes. Ad van de Kroft remde Joep Westerveld uit in de Sachs Kurve, maar Joep pakte hem meteen weer terug. Rhea Sautter spinde haar E-type bij het aanremmen van de Spitzkehre. Ze kwam weer weg, maar de motor liep niet goed meer en ze reed langzaam naar de finish. In de laatste ronde werden de regenhaters gelapt door de regenrijders en was er veel verkeer. Thijs van Gammeren verloor daardoor wat terrein en kon niet meer aanhaken bij Michiel Campagne, die met een voorsprong van ruim 3 seconden de race op zijn naam schreef. Jan Lammers maakte slim gebruik van de drukte en pakte op de valreep de derde plaats. Han in ’t Veld werd vierde na een foutloze race waarin hij constant de hete adem van Jaap van de Ende in zijn nek had gevoeld. Roland Zoomers was zesde, gevolgd door van der Kroft en Westerveld, terwijl Boodie op 0,7 seconde voor Zonneveld over de meet kwam. Het rijtje regenrijders werd volgemaakt door Chris Mulder, Frits Campagne, Alex Korle (Lotus Elan), Klaus Lehr en Cees Vis, die met zijn Ford Cortina GT de Lotus twin-cam concurrentie in de CT08 klasse op grote achterstand had gereden.

Espiritu de Montjuïc

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

Dutch historic racers conquer Spain

The NK HTGT powered by Gamma had chosen the Circuito de Catalunya for its season opener, hooking up with the Masters Series. No less than 41 competitors made the trip, showing that the Dutch pre-’66 championship is in rude health. With its long straight, the Barcelona GP track  was expected to favour the V8 powered cars, but things turned out differently. Qualifying was dominated by the Lotus Elan quartet of Bob Stevens, Sander van Gils, Alexander Schlüchter and Jos Stevens.

In the first race, Schlüchter and van Gils swapped places for a couple of laps until the German dropped back to third. Michiel Campagne managed fourth in his Grand Sport Corvette, having been hampered by a sticking throttle in practice. Bas Jansen drove his TVR Griffith to sixth, first in GTS12. Mark Dols was fastest in GTS11 in his Marcos, but dropped out leaving the class win to Robert Hamilton in another Marcos, while the big touring carclass was won by Jaap van der Ende (Ford Falcon), but only after Carlo Hamilton had to park his Falcon with an empty tank. Rob Rappange won the small touring car class in his Morris Cooper S.

At the start of the second race, Campagne powered his Corvette to the front. Sander van Gils challenged him, only for the brakes of his Lotus to lock solid. Stevens and Schlüchter then started looking for a way past. They found it on lap 5, cleverly working together to block Campagne on the next straight. Andy Newall looked to be heading to the front in Rhea Sautter’s E-type until the fuel pump stopped working. That left the win in GTS12 to Niek van Gils in his TVR Griffith. GTS11 was agein won by Robert Hamilton, while the other Hamilton, Carlo, made it stick this time to win the touwing car class. Rappange was again fastest of the Minis.

Race 1 result click here / klik hier

Race 2 result click here / klik hier

Full results/alle uitslagen: http://circuitcat.alkamelsystems.com/

Espíritu de Montjuïc – NK HTGT in Spanje
Het was een dapper besluit : de openingsrace van het seizoen plaats laten vinden op een circuit dat 1500 kilometer ver weg ligt. Heeft iedereen zijn auto dan al klaar – hebben mensen überhaupt zin om zo’n eind te reizen voor een uur racen? Het bleek een gouden greep van de NK HTGT-organisatie. Dankzij een arrangement van MichielCampagne konden de auto’s tegen een aantrekkelijk tarief vervoerd worden. Het hield bovendien de handen van de coureurs vrij en gaf ze de gelegenheid om met hun aanhang om te genieten van de stad Barcelona en het lekkere Spaanse voorjaarsweer. Kortom, de paddock was gevuld met blije gezichten. Op een enkele uitzondering na, want Rob Bergmans en Nico Zonneveld werden tijdens de vrije training op vrijdag allebei geconfronteerd met onoplosbare motorische problemen. Voor hen zat er niets anders op dan te genieten van de zon, tapas en wijn….
Met een recht stuk van 1,1 kilometer zou je denken dat de V8 brigade het hier voor het zeggen had. Niet dus, de strijd om de startposities voor de eerste race ging tussen vier Lotus Elan rijders. Alexander Schlüchter zette meteen een snelle tijd op de klokken. Na een korte onderbreking met de rode vlag vanwege de gestrande TVR van Niek van Gils waren het Bob Stevens en uiteindelijk Sander van Gils die nog sneller waren. Jos Stevens maakte de Lotus top-4 vol. De V8 concurrentie kon geen vuist maken, Michiel Campagne kampte met een kapotte gaskabel van de Corvette Grand Sport en Bas Jansen bleef steken op de vijfde plaats toen ook zijn TVR er de brui aan gaf. Mark Dols was de snelste man in GTS11 in zijn Marcos en bij de toerwagens was het Martin Bijleveld in de Ford Falcon die met een tijd van 2:16,8 bijna 3 seconden sneller was dan de concurrentie onder aanvoering van Roel Korsten (Ford Mustang). Het was goed om een flinke Porsche-afvaardiging te zien, met de 911’s van Erwin van Lieshout en Theo van Gammeren, 356’s voor het duo Köhnen/Vos en de Brit Jeff Moyes en de rentree van Onno Vlaanderen in de Apal. Nieuwe gezichten waren de gebroeders Regis en Mathias Devis in een Ford Falcon en het echtpaar Barbara en Brian Lambert met een MGB, terwijl Dennis Bron ook weer van de partij was met zijn good-old MGA twincam. Op de zondagmorgen was het Circuito de Catalunya opnieuw zonovergoten. De NK HTGT rijders bereiddden zich voor op hun eerste race, die samen met de toerwagenrijders van de Masters werd afgewerkt. Dat betekende volle bak met 56 auto’s op de startgrid! Na de rollende start was het dringen in de eerste bocht. Alexander Schlüchter pakte de leiding, maar polesitter van Gils wist de eerste plaats snel weer terug te pakken. Bob Stevens wist Schlüchter ook te passeren en deed zijn uiterste best om van Gils te achterhalen, echter zonder succes.
Daarachter ging de strijd tussen Bas Jansen, Tom Kuiper en Jos Stevens. Bij dit gevecht sloot Michiel Campagne, die als 24-ste gestart was, zich vanaf de achtste ronde aan. Hij pakte uiteindelijk de vierde plaats algemeen, voor Stevens, Jansen en Kuiper. In GTS11 was het Mark Dols die de leiding nam voor Robert Hamilton. De blauw-witteMarcos had echter al het gehele weekend last van fluctuerende oliedruk. Zo ook nu weer en dus dook hij de pits in voor een snelle check. Zodoende kwam de oranje Marcos op koers te liggen voor de winst. Om de tweede plaats in de klasse werd gedurende de gehele race zwaar gevochten tussen Theo van Gammeren en Erwin van Lieshout en het was Van Lieshout die uiteindelijk een gaatje wist te slaan.
Bij de grote toerwagens hat Jaap van der Ende aanvankelijk de leiding, op afstand gevolgd door Carlo Hamilton en Bart Deenik. Hamilton kreeg echter de smaak te pakken en begon rondjes van 2:15 te rijden, 3 seconden sneller dan zijn Ford Falcon-concurrenten. In de vierde ronde gaf hij van der Ende het nakijken. Helaas had hij te weinig benzine meegenomen voor twee opwarmronden en 35 minuten racen en dus kwam oude rot van der Ende hem weer voorbij en pakte de winst. Een gelukje was dat alle andere deelnemers in de klasse gelapt waren, zodat Hamilton toch nog als tweede geklasseerd werd, voor Roel Korsten op P3. Rob Rappange reed zijn nieuwe, witte Mini naar de winst in CT07, voor Bert Mets.Later op de middag was het tijd voor het hoogtepunt, race 2 om het NK HTGT. Bij de rollende start speerde Michiel Campagne naar de leiding in de Chevrolet Corvette Grand Sport. Hij werd echter direct aangevallen door Sander van Gils en Bob Stevens. Van Gils strandde even later met vastgeslagen remmen, waarna Alexander Schlüchter zich in de top-3 meldde. Verderop was het Theo van Gammeren die verrast werd door een vroeg remmende Nykle Meijer (Jaguar E-type) en zijn toevlucht moest nemen tot een grindbak. De snelste man op het Grand Prix circuit was Andy Newall die door het veld stormde in Rhea Sautter’s Jaguar E-type. Het leek een kwestie van tijd tot hij zich vooraan zou melden. Helaas werd zijn opmars gestuit door een weigerende benzinepomp, waardoor hij de pits in moest.
Het kostte de twee Lotus Elan rijders enkele ronden voor ze Campagnes krachtige Corvette wisten te passeren.Schlüchter was de eerste die erlangs glipte, gevolgd door Bob Stevens. Door slim samen te werken wisten ze daarna te voorkomen dat Campagne er op het rechte stuk achterop weer langs kon. Uiteindelijk sloeg Bob Stevens een gaatje en vochten Schlüchter en Campagne tot aan de vlag om de tweede plaats, waar de Duitser 0,8 seconde voorsprong had.
De strijd om de vierde plaats werd gevoerd tussen dezelfde hoofdrolspelers als in de eerste race, maar Bas Jansen en Tom Kuiper vielen allebei uit met technische problemen. Dat gaf Niek van Gils in de dikke TVR de gelegenheid om bij Jos Stevens aan te halen en hem te passeren. De twee hadden het rondenlang met elkaar aan de stok, maar oude vos van Gils liet nergens een gaatje open. De zesde plaats was voor Jip van Putten in de Shelby Mustang, loon naar werken na 14 rondjes voluit trappen vanaf plaats 36.
Bij de toerwagens had Martin Bijleveld de beste start, met Robert Hamillton in zijn Marcos als prettige buffer naar die andere Hamilton. Helaas gingen ze hem uiteindelijk allebei voorbij. Carlo Hamilton had deze keer voldoende brandstof meegenomen en won zodoende CT10, voor Bijleveld en Roel Korsten, de enige Mustang rijder tussen het Ford V8 geweld. De kleine toerwagenklasse was weer voor Rappange. In GTS11 was Robert Hamilton ongenaakbaar, hij werd op afstand gevolgd door Erwin van Lieshout, met Egbert Kolvoort in de MGB op plaats 3, opgejaagd door merkgenoot Brian Lambert.
Na afloop was het lekker napraten in de Spaanse avondzon, een koud biertje onder handbereik. Het NK HTGT gaf een mooi visitekaartje af met twee fantastische races zonder noemenswaardige incidenten, terwijl de Spaanse organisatie op haar beurt soepel en efficiënt was en prettig terughoudend gebruik maakte van de Safety Car.