Archief van jaar: 2017

(voor Nederlands helemaal naar beneden scrollen)
Qualifying
With a very full programme the Gamma Racing Day (that’s its official name, it is actually a 3-day event) started on Friday not with the usual free practice session but straight in with qualifying, albeit a long 40-minute session. Although in the midst of the summer holidays, a quality field of 40-odd pre-’66 racers lined up. The V8 Falcons were unusually subdued, Norbert Gross’ example spending a lot of time in the pits with the bonnet up. “Mr. Gamma” Jos Stevens lost no time in putting his orange Elan on pole. Bob Stevens was hampered by an oil leak and couldn’t touch his father’s time but did enough to secure second, making it an all-Lotus front row. In GTS11 RobertHamilton of Silvertonhill was in a class of his own in his orange Marcos 1800, immaculately prepared as ever. He secured third on the grid. Fourth was yet another orange car, the pairing of Martin Bijleveld and Jaap van der Ende in the fastest of the Detroit iron brigade. Norbert Gross and Frits Campagne followed in two more Ford Falcons. Second fastest in GTS11 was Nico Zonneveld, his Morgan repaired after his Spa mishap. More Detroit iron followed with Jip van Putten in the Shelby Mustang, fastest in GTS12, ahead of Stephen Perry in another Falcon, while Bas Jansen in the TVR Griffith rounded out the top-10. Mark Dols was 11th in the second of the Marcoses, while Richard Evans languished back in 22nd, having all sorts of problems, as usual. More Detroit Iron followed with Frans van Maarschalkerwaart, Roel Korsten, Maarten Fokke and Marcel van Laarhoven in various Mustang varieties. Fastest of the Minis were René de Vries and Jonathan Lewis in a freshly built example (it appears that a new car is wheeled out of the CSI Racing workshop for every meeting this year). Klaas and Timo Span were second fastest in the CT07 class ahead of Bert Mets, Roger Ebdon and Alexandru Ciolan. Bert du Toy van Hees posted some quick times in the Lotus Cortina, but then proceeded to have a tankslapper at the one spot where the guardrail is close to the track, resulting in a seriously dented left front corner. Alex Korle was still trying to fix his Lotus Elan, therefore he brought along his Alfa Giulietta Spider once more, qualifying it on the last row of the grid next to his friend Horst Kukemüller’s coupé version. It’s good to have these two gents around, since they are the only representatives of the proud Milanese marque, and of Italy in general, in the NK HTGT!
Race 1
The efficient organisers were bang on time with Saturdays programme, which was unfortunate for Nykle Meijer, as Xaviera’s rear axle had been stripped for repair and was not yet back in place. This meant the MGB driver had to sit out the race, despite frantic work by the LB Racing mechanics.
Jos Stevens had a great start, while Bob Stevens did not, Martin Bijleveld slotting into second with Gross third. Stevens jr. followed but had trouble keeping Hamilton behind. Horsepower matters on the long Veenslang straight and Gross had a good exit from the tight Strubben hairpin to pass Bijleveld, while Van Putten was also making great strides. Bijleveld fought back and this allowed Jos Stevens to pull away slightly at the front. Evans’ Marcos was smoking again, but it showed better speed than in practice, while in CT07 it was all change as René de Vries had made one of his customary slow starts, while Ebdon made a demon getaway to power past Klaas Span, Bert Mets and de Vries to take the class lead. As usual there were battles throughout the field right through to the trio of Ciolan, Korle and Dierk Adoms (MGB) who were trying to decide who should hold last place. Roel Korsten had a brake balance problem and clouted the rear of Erwin van Lieshout’s Porsche 911. They both stopped in the pits, Korsten apologized and helped pull the bodywork from the Porsche’s tire, then they both got back in their cars and re-joined. True gentlemen’s racing!
Bob Stevens was under threat from Hamilton and van Putten, while a great scrap was going on for seventh between Frits Campagne, Bas Jansen, Frans van Maarschalkerwaart and Nico Zonneveld. Cees Lubbers had trouble keeping his Ford Falcon on track at the exit of the very fast Ramshoek corner, going very wide and then slotting back in justahead of Mark Dols in the Marcos. Not far behind Thomas Augustin (Ford Mustang) was being harried by an on-form Egbert Kolvoort in the MGB. Bob Stevens was dropping back with a down on power engine, while René de Vries made up for his poor start by wrestling the class lead from Ebdon. Lubbers was still under pressure from Dols while Lars Bondesson (Lotus Elan) had a tussle with Jac Meeuwissen in the Austin Healey.
Bijleveld made another attempt for second, this time trying to go around the outside of Gross, but it didn’t work. Bob Stevens retired his poorly Elan which meant that Bas Jansen was now leading the battle for sixth ahead of Campagne, van Maarschalkerwaart and Zonneveld. Bondesson and Meeuwissen were now joined by de Vries who was going very well in his new Mini, while Michel Lombard in his little Alpine A110 was having a good scrap with Michel Oprey and Rhea Sautter in their Shelby Mustangs. Egbert Kolvoort was closing up on Klaas Span’s Mini while Adoms and Ciolan had managed to shake off Korle who was being distracted by his passenger door flying open on left hand corners.
A yellow flag at Strubben and the first of the backmarkers being lapped enabled Gross and Bijleveld to close up on the leader. Next, Bijleveld managed to outbrake Gross for second at Ruskenhoek, but Gross returned the favour half a lap later at the Haarbocht. This helped Stevens pull away again, while Hamilton closed in on Bijleveld, hoping to cash in on the fact that the light-footed Marcos is easier on tires than the heavy Fords. Jansen in the TVR had pulled clear a little, while van Maarschalkerwaart was now ahead of Campagne, with Perry close behind, having passed Zonneveld.
By now we had lost Paul Lejeune in the Triumph TR4 with a cracked cylinder liner, while Meeuwissen’s Healey had blown its head gasket. De Vries was still harrying Bondesson while Bert Mets was now second in class, having passed Ebdon. Perry was on a roll, passing Campagne for third in CT10. Hamilton had bided his time, prepared his move in the long Ossenbroeken right-hander and passed Bijleveld in the tight Strubben corner, only for the Falcon to power back past him on the Veenslang straight. With mere minutes to go things started to get frantic. Bert Mets had an off in the gravel trap and Bondesson a spin which allowed de Vries past, while Jip van Putten made a pit stop, handing the class lead to Bas Jansen. This wasn’t to last though, the TVR having a mysterious problem cutting out after a while. This time the hammer fell after 10 laps, two short of the race distance.
Jos Stevens celebrated his birthday in style by winning, 3,2 seconds ahead of Gross. Bijleveld had tried everything possible to wrest first in CT10 from Gross and in doing so asked a lot from his tires. Robert Hamilton had wisely not interfered with the battle for second and was there to take the final podium spot when it mattered, as well as winning GTS11. Perry took 5th and 3rd in CT10 ahead of Frans van Maarschalkerwaart who was the surprise winner of GTS12 in his Shelby. Frits Campagne was 7th with Nico Zonneveld 8th. Maarten Fokke took second inGTS12 while Richard Evans rounded out the top-10 and was third in GTS11. Jip van Putten salvaged 11th and third in class after his pit stop. Mark Dols finally managed to pass Lubbers and nearly caught van Laarhoven for 13th. De Vries won CT07 from Ebdon and Klaas Span. Sautter won the battle with Lombard and Egbert Kolvoort kept up his pace, also managing to pas Michel Oprey.
Race 2
There was a lot going on in the paddock on saturday night and Sunday morning. The Span family was busy performing an engine change, Roger Ebdon having offered the use of his spare motor. Roel Korsten and Appie Maassen got busy straightening the Lotus Cortina so that car owner Gerrit Jan van Leenen could take the start. Xaviera had her back axle in place and Meeuwissen’s Healey had a new gasket. Thomas Ardelt and Alexandra Auer had arrived with the Volvo Amazon and the Tachyon mechanics were busy fettling the Corvette Grand Sport, Michiel Campagne having arrived back from holiday ready to start from the back.
As the field lined up, the starter seemed to be in a hurry – the lights went out the moment they had come on. Jos Stevens wasn’t quite ready, perhaps as a result of his birthday celebrations. Gross took the lead and vanMaarschalkerwaart had a brilliant start, jumping from sixth to second. Nico Zonneveld was eyeing the GTS11 lead, being right behind Hamilton, but the Marcos driver made amends by passing the Falcons of Frits Campagne and Jaap van der Ende. From the back, Michiel Campagne, Bob Stevens and Thomas Ardelt made great getaways, gaining a lot of places. Gerrit Jan van Leenen was less lucky, after all the hard graft he had to retire the Lotus Cortina with a loose flywheel. By that time we had also lost Timo Span, who had broken a driveshaft on the Mini. And the retirements kept coming, Augustin’s Mustang expiring in front of the main grandstand in a big cloud of steam, while we also lost Evans in his Marcos.
After two laps Gross was ahead, Van Maarschalkerwaart was being reeled in by Jos Stevens and Stephen Perry was fourth ahead of Hamilton, van der Ende, Campagne F. and Zonneveld, with Campagne M. already in 9th, having justovertaken the Shelby-train of van Putten, Fokke and van Laarhoven. Bob Stevens was not far behind planning to do the same after a great move round the outside of Lubbbers at the GT chicane. Lewis was heading the Minis with a healthy lead over Ebdon and Mets, who were battling with Kolvoort. At the back, Ciolan, Adoms and Korle had picked up where they had left off in the previous race.
Michiel Campagne kept going great guns, using the power of the Grand Sport Corvette to slingshot past all and sundry, although he nearly overcooked it, coming perilously close to clouting the back of Hamilton’s Marcos under braking. Ardelt had moved up to 24th, not bad in the heavy Volvo, rounding the fast Ramshoek corner in a succession of hairy looking four wheel slides, only to retire shortly afterwards with a lack of fuel. Jos Stevens tooksecond from van Maarschalkerwaart, while Michiel Campagne was up to fourth, having succesfully passed Hamilton. Perry, van der Ende and Frits Campagne had their own private battle of the Falcons, with Bob Stevens and Jip van Putten trying to get past this trio. Cees Lubbers was shadowed by Dols again, as well as Bas Jansen and Roel Korsten. Also closing in was Jac Meeuwissen, again battling with the fastest of the Minis, Lewis at the wheel. Meanwhile Bert Mets surprised Roger Ebdon by passing him and Egbert Kolvoort was now challenging Michel Lombard.
Jos Stevens outbraked Gross, but the German outaccelerated him to hang on to the lead. Michiel Campagne was ready to take third from van Maarschalkerwaart and Bob Stevens was lining up Hamilton to take fifth. Van Putten dealt with van der Ende and also managed to pass Perry, but the American was having none of it and retook the place a lap later. Bondesson had a good scrap with Sautter and Oprey while Meeuwissen was chased by van Lieshout and Lewis. Further back Kolvoort, Lombard, Mets and Ebdon had joined forces in a four-way battle.
Jos Stevens had now taken the lead and moments later Michiel Campagne overtook Gross for second, but instead of powering past the orange Elan he backed off slightly and chose to do some spectacular powersliding to entertain the crowds. Meanwhile Bob Stevens caught up with the leading trio. Maarten Fokke set about passing the Falcons of Frits Campagne and Jaap van der Ende, while the Falcon of Lubbers was still proving difficult to pass, this time it was Bas Jansen who was looking for an opportunity, Dols having dropped back a place. Sautter was now ahead of Oprey and Bondesson while van Lieshout had dealt with Meeuwissen, but only temporarily.
With the race coming into its final stages, the Geert Timmer chicane as usual was a good spot to watch some great (and sometimes not so great) outbraking attempts. Jos Stevens retook the lead from Michiel Campagne with Bob Stevens now third. Bas Jansen made another unsuccessful attempt to outbrake Lubbers. Van Lieshout showed how it’s done, cleanly outbraking Meeuwissen. Meanwhile, Michiel Campagne had powered ahead and Stevens sr. moved over for Stevens jr. to give him a chance to try and get the better of the Corvette Grand Sport. He very nearly pulled it off but braked too late and half spun, allowing not just his father but also Gross past and thereby missing out on the podium. Hamilton tried to outbrake van Maarschalkerwaart for fifth but that didn’t work either, he had to do a bit of off-roading. But he did hang on to sixth for another maximum score in GTS11, extending his lead in the championship standings. Perry had 0,6 of a second in hand over van Putten, while Fokke was ninth overall and third in GTS12. Then it was Jaap van der Ende, followed by Frits Campagne and Nico Zonneveld who scored another solid second place in GTS11. Cees Lubbers had managed to pass van Laarhoven and next up was Jansen, no doubt pleased that the TVR had lasted the distance. Meeuwissen retook van Lieshout’s Porsche in the sprint to the line. Lewis won CT07 but he was only 4,3seconds ahead of Mets who had shown Ebdon a clean pair of heels.
With half of the points scoring rounds completed, Robert Hamilton tops the leader board on 47 points with Gross just behind on 45,4. Nico Zonneveld is third, some way behind on 39, followed by Frans van Maarschalkerwaart on 37 and Roger Ebdon on 36. However, with 4 points scoring races still to come, nothing has been decided yet. Roll on Zandvoort!

Succes voor Stevens op Gamma Racing Day
Voor de vierde keer op rij verzorgde het NK HTGT een historisch intermezzo tijdens de druk bezochte Gamma Racing Day op het TT Circuit in Assen. Lotus-coureur Jos Stevens vierde op zaterdag zijn verjaardag in stijl door in de eerste race onbedreigd de winst te pakken. Om de tweede plaats werd fel gestreden door Norbert Gross en Martin Bijleveld in Ford Falcons, op korte afstand gevolgd door Robert Hamilton met zijn Marcos. Gross en Hamilton mochten uiteindelijk na een mooie strijd naar het podium. De kleine toerwagenklasse werd gewonnen door René de Vries in zijn Mini Cooper.
Op zondag moesten de 180 pk’s van Stevens’ kleine Lotus het afleggen tegen de 650 pk sterke Chevrolet Corvette Grand Sport van Michiel Campagne, die achteraan moest starten. Dat is geen schande en Stevens was dan ook zeer tevreden met zijn tweede podiumplaats van het weekend. Aanvankelijk waren Norbert Gross en Frans van Maarschalkerwaart de gangmakers in deze race, totdat Jos Stevens in de zesde ronde de leiding nam. Michiel Campagne lag op dat moment al derde en ook Bob Stevens, gestart als 31-ste, was goed naar voren gekomen in zijn Lotus Elan. Stevens junior nam de tweede plaats van zijn vader over in een poging de Corvette te achterhalen, maar hij spinde in de laatste bocht en viel terug naar de vierde plaats. Ook Hamilton vergaloppeerde zich in de laatste bocht. Hij werd zodoende zesde. Dat was voldoende voor de winst in zijn klasse en daarmee behield hij de leiding in de tussenstand om het Nederlands kampioenschap. Jonathan Lewis won deze keer de Mini Cooper klasse.

 

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Dutch championship for pre-’66 touring cars and GT’s joined the Masters Festival at Brands Hatch for he third year in succession. Contrary to earlier years, the two races on the GP track were combined with the Masters classes, making for wo huge fields. For starters, 19 Dutch GT drivers joined 24 regulars for he Masters 3 Hours. Michiel Campagne had no trouble keeping up with the local hotshoes in his Chevrolet Corvette Grand Sport, he was soon in fourth overall behind three Ford GT40’s. Roeland Voerman was the second best NK driver until the differential of his Corvette Stingray packed up. That left Rhea Sautter in her Jaguar E-type in second, chased by Robert Hamilton (Marcos 1800) and Harmen van Putten (Shelby Mustang). However it was Tom Kuiper in another Chevrolet Corvette who had taken second when the NK competitors were flagged off after 90 minutes. Andy Newall spectacularly drove Sautter’s E-type back into contention, taking the final podium spot. This didn’t bother Hamilton very much, as he was happy with the win in GTS11.
The Dutch touring car pilots joined the Masters Pre-’66 field on sunday for an hour of frantic action. Bert “Burt” Mets had the best starting position by far of all the Dutch competitors, Nick Swift having qualified their Mini Cooper S an outstanding 9th overall. Unfortunately the three Mini-drivers Lewis, Swift and Maydon all thought they could win the race on the first lap. The result was that Swift and Maydon were out with substantial damage and Lewis was disqualified for his antics. Mets didn’t get to drive and the lead in the Dutch camp passed to Bas Jansen in a Ford Mustang, with Frits Campagne in a Ford Falcon on his bumper. Shortly afterwards Jaap van der Ende in another Falcon joined this fight, as did Roel Korsten in another Mustang. After the pitstops, Campagne looked to be safe, until he had a spin and lost two places. This handed the win to Roel Korsten. The other classes were won by Du Toy van Hees/van Leenen (Lotus Cortina) and Ebdon/Kolvoort (Mini Cooper S).
On Monday, it was NK HTGT only on the Indy Circuit. The first race was very exciting at the front, featuring a battle that lasted for 27 laps between Michiel Campagne in the big Corvette, Richard Evans in a Marcos 1800 and Bob Stevens in a Lotus Elan 26R. This trio switched positions all the time and they were all over each other in the corners. Campagne used his prodigious power to take the win over Evans. Bas Jansen took the lead of the touring car class, until his Mustang cut out. Roel Korsten was once again ready to pounce and passed Van der Ende for his second win of the weekend. Van Leenen and Roger Ebdon (Mini Cooper S) won the other touring car classes.
In the second on the Indy circuit race it was Nico Zonneveld who took the lead in his Morgan, but he was soon passed by Evans in the Marcos. Meanwhile Bob Stevens had on off-track excursion and dropped to 12th. Evans built up a big lead, but Stevens was fired up, while the Marcos developed a small misfire. This allowed Stevens to close up to and finally pass Evans. Mark Dols (Marcos) had taken third from Zonneveld, while Martin Bijleveld led the touring cars in his Ford Falcon. He needed all his skills to stay ahead of Georg Nolte in the Ford GT40, eventually having to give in when his tires were shot. Zaterdag: oil stops play
Het Nederlands kampioenschap voor pre-’66 historische toerwagens en GT’s bezocht voor het derde jaar in successie het circuit van Brands Hatch. In tegenstelling tot eerdere jaren zouden de races op het lange Grand Prix circuit samen met de Engelsen worden gereden, gesplitst in toerwagens en GT’s, terwijl de maandagse races op de korte “Indy” baan samen zouden worden gereden zonder Britse inbreng. Als eerste Nederlanders waren om 9:00 de 19 GT-deelnemers aan de beurt, die het circuit deelden met 24 Britse concurrenten. Een schitterend veld! Tussen de Britse semi-pro’s was het voor de Hollanders wel even wennen en zoeken naar een ritme. Surtees, de off-camber bocht waar het Indy-circuit overgaat in de GP baan is daarbij één van de lastige punten. We zagen Mark Dols al gelijk wijd gaan met de Marcos. Op zo’n onbekende baan is het ook een kwestie van een sleepje zien te vinden en dus zagen we Bob Stevens on de groene Lotus Elan achtervolgd worden door de gele van Sander van Gils terwijl ook Mark Dols en Nico Zonneveld met de Morgan probeerden aan te pikken. Michiel Campagne had in de Corvette Grand Sport problemen met blokkerende voorwielen, maar was evengoed de snelste NK deelnemer, net buiten de top-10. Dat wil zeggen, totdat Andy Newall het stuur overnam van Rhea Sautter en 1:46,1 zette in de E-type, 0,3 seconden sneller dan Campagne. Dat was uiteindelijk goed voor de plaatsen 11 en 12 in het Masters geweld. Roeland Voerman was de derde snelste HTGT deelnemer in de Corvette. Daarna volgde Bob Stevens, terwijl Sander van Gils verwoede pogingen deed om zijn tempo te volgen. Helaas nam hij daarbij teveel risico en toucheerde de vangrail bij het uitkomen van Druids Bend. De kwalificatie werd stilgelegd met code rood. Nadat de takelwagen zijn werk had gedaan, kon de Lotus Elan gewoon rijdend naar de paddock, maar helaas was de ophanging krom en zouden we hem niet meer in actie zien. Een tweede code rood werd veroorzaakt door een bezoek van de Aston Martin DP214 aan de grindbak, gelukkig zonder serieuze schade aan de aluminium bolide. De klok werd elke keer keurig stilgezet en dat betekende dat er veel gereden kon worden, Edwin Dijkman (MGB) en Marcel van Laarhoven (Shelby Mustang) reden allebei 20 ronden. Georg Nolte reed zelfs 23 ronden en plantte zijn Ford GT40 op de valreep net voor Bob Stevens op p.19, vierde van de Gamma NK-rijders. Niet iedereen maakte de training vol, zo begon Evans’ Marcos weer vertrouwd te roken. Deze keer was het koelvloeistof en hij stopte in de pits met een lege radiateur. Nico Zonneveld pakte uiteindelijk p. 6 van de NK’ers, voor Harmen van Putten in de Shelby Mustang en ruim een seconde voor de Marcossen van Hamilton en Dols. Daarna kwam Jos Stevens, deze keer in de blauwe Lotus Elan. Dit met het oog op de 90 minuten race, een grote tank is dan wel zo handig. Van Laarhoven had een goed ritme gevonden en was sneller geweest dan Tom Kuiper in de Corvette en Erwin van Lieshout in de Porsche 911. Evans landde uiteindelijk op p.34 overall en had dus een hoop te doen in zijn thuisrace. Alex Korle had als altijd zijn eigen tempo, hij reed deze keer in zijn Lotus Elan. Het NK-veld werd volgemaakt door de MGB’s van Edwin Dijkman, Niek van Gils en het duo Nykle Meijer/Mark Schmidt in good old Xaviera.
Om 11:00 stonden 36 toerwagens klaar voor een kwalificatie van 30 minuten. De Masters Pre-’66 klasse is altijd goed voor spektakel. Dat blijkt al uit de regels: in elk andere klasse mag je maximaal met één wiel over de witte lijn, maar bij de toerwagens krijg je pas een reprimande als je met meer dan 3 wielen buiten de baan rijdt! Onder de NK rijders zagen we enkele nieuwe combinaties zoals Bas Jansen in een Ford Mustang, Bert Du Toy van Hees als tweede rijder in Gerrit Jan van Leenen’s Lotus Cortina en Egbert Kolvoort in een Mini Cooper S, als co-piloot van Roger Ebdon. De training was nog maar net begonnen of Klaas Span kwam binnen met klachten over een benzinelucht in de auto. Na een haastige reparatie aan een remklauw was men vergeten de tankdop goed af te sluiten. Dat was gelukkig snel verholpen. Net toen iedereen een beetje op gang kwam was het alweer tijd voor een code rood: er stond een Lotus Cortina in de grindbak. Die was vlot verwijderd en het veld werd weer losgelaten. Ondertussen was het licht gaan regenen, maar dat was niet alles want even later stonden er maar liefst 5 auto’s in de grindbak. Opnieuw ging de rode vlag uit. Van de NL deelnemers was Nick Swift in de auto van Bert Mets op dat moment het snelste op p. 9, terwijl Frits Campagne tweede stond, maar wel op positie 22. Bas Jansen was derde. De rest hing achteraan zonder een serieuze tijd te hebben gezet. Roel Korsten toerde wat rond om zijn laptimer te programmeren en Du Toy van Hees en Kolvoort hadden nog niet gereden. Allemaal niet belangrijk, want er waren nog 17 minuten te gaan. De marshals gingen aan de gang om het oliespoor, gelegd door de Mustang van de familie Beighton, op te ruimen en daarna zou het erom gaan spannen. Een grote gele JCB trekker reed voorbij met een tank met paarse vloeistof voorop. Even later kwam hij langs om nog een tank te halen. Daarna 20 minuten niets, afgezien van de Safety Car bestuurder die binnenkwam met een nogal bleek gezicht. Wat was het geval? Circuitexploitant MSVR had zich door een enthousiaste vertegenwoordiger een nieuw chemisch middeltje voor oliebestrijding aan laten praten. Puntje van aandacht daarbij bleek te zijn dat asfalt ook een soort olie is…. De baan werd er alleen maar gladder van, de mannen met de bezems gingen onderuit en de Safety Car vloog bijna uit de bocht. Er zat niets anders op dan het goedje met veel water weg te spoelen en daarna met ouderwets oliepoeder aan de gang te gaan. Ondertussen stonden de coureurs in de pits te wachten tot de baan weer zou worden vrijgegeven voor een kwalificatie die geen 17 maar nog slechts 10 minuten zou duren. Dat wachten duurde bijna anderhalf uur, toen besloot de wedstrijdleiding dat de training niet hervat zou worden. Aan de ene kant begrijpelijk, want de achterstand op het tijdschema was al enorm, maar tegelijk zeer frustrerend voor de rijders, vooral degenen die nog niet of nauwelijks gereden hadden.Het verdere programma van de zaterdag werd ingekort, zo zou de GT race geen 3 uur, maar slechts 2 uur en 19 minuten gaan duren. Dat was voor de Nederlanders dan weer een gelukje, want zij zouden 90 minuten rijden en dat kon gewoon zo blijven. Iedereen had er zin in, bij Michiel Campagne was er gewerkt aan de remmen, Mark Dols had zijn krukaspoelie weer vastgezet, Bob Stevens een verse ontsteking, Evans dacht alles ook weer voor elkaar te hebben en Sander van Gils had onderdak gevonden in de MGB van zijn vader. Op het programma stond een race van anderhalf uur, ruim 3 keer de gebruikelijke lengte. Daarbij moest een verplichte pitstop plaatsvinden, te maken op een moment naar keuze. Maar wel naar de start natuurlijk, iets dat Bob Stevens en Richard Evans misschien hadden gemist?! Zij doken namelijk nog voor de rollende start de pits in. Nee ze hadden wel opgelet, Evans moet nog wat laatste improvisaties aan zijn auto verrichten en Stevens ontdekte dat hij geen vol gas kon geven.
Na de rollende start was het Campagne die zich mengde in de strijd met de Cobra’s en TVR’s. Voerman was snel gestart en lag tweede in het NK-klassement terwijl Sautter wat terrein prijs moet geven, zij werd opgejaagd door Hamilton, die de leiding in GTS11 had genomen, en Van Putten. Daarna volgden Mark Dols, Jos Stevens en de voorzichtig gestarte Nico Zonneveld. Als 40-ste en laatste kwam Evans voorbij, bijna een volle ronde achter na zijn bezoek aan de pits.
Michiel Campagne had in de eerste ronde een kleine touché met een traag startende Cobra gehad, maar nu begonnen de Engelsen wel te begrijpen wat de Grand Sport in zijn mars heeft: de TVR van Spiers en de Cobra van Monteverde hadden het nakijken. Hamilton en van Putten waren Sautter gepasseerd, terwijl Tom Kuiper de gang erin begon te krijgen en Dols en Stevens voorbij ging. De MGB strijd werd aangevoerd door Edwin Dijkman, voor Niek van Gils en Nykle Meijer.
Drie ronden later had Campagne ook de TVR’s van Whitaker en Allison achter zich gelaten en lag hij vierde, met alleen nog de drie Ford GT40’s voor zich, die inmiddels al de eerste auto’s op een ronde aan het zetten waren. Voerman lag zo’n 30 seconden en 3 posities achter, terwijl Kuiper binnendoor stak bij Van Putten in de Druids haarspeld, waarmee we in het NK 3 Corvettes op de eerste drie plaatsen hadden. Sautter en Dols werden opgejaagd door Nolte met achter hem Zonneveld. Van Lieshout moest wat lossen, hij werd van dit groepje gescheiden door een paar Engelsen en werd gevolgd door Korle, terwijl Van Gils in de slag was met Meijer, wat Dijkman wat lucht gaf.
Hamilton had gezien hoe Kuiper het deed en stak eveneens binnendoor bij Van Putten, terwijl Kuiper op zijn beurt de Aston DP214 van Friederichs het nakijken gaf. In het middenveld was het een drukte van belang met Nolte nu voor van Laarhoven, Dols, Sautter, Zonneveld en van Lieshout, die het gat weer aan het dichten was. Van Laarhoven begon echter steeds meer te glijden, wat er in Paddock Hill Bend toch een beetje eng uitzag, een gevolg van een koelvloeistoflek op de voorband. Dit in tegenstelling tot Campagne, die deze bocht met het gas erop en een voorwieltje in de lucht rondde. Ook Voerman en Kuiper kregen de smaak steeds meer te pakken, terwijl Van Gils in de aanval ging bij Dijkman. Inmiddels vonden ook de eerste pitstops plaats, wat het wedstrijdverloop er voor ons toeschouwers niet helderder op maakte. Jos Stevens wist zich terug langs Nolte te vechten, terwijl Dijkman een schuivertje maakte in Paddock Hill Bend. Hij hield de MGB op de baan, maar het momentum was zoek en Van Gils glipte er in de erop volgende bocht langs. De pitstop van Voerman gaf de tweede plaats aan Kuiper. Helaas zou de gele Corvette de pits niet meer verlaten: het diff was kapot. Hamilton schoof zodoende door naar de derde plaats in de NK-stand. Andy Newall had bij de pitstop het stuur van de E-type van Rhea Sautter overgenomen en begon weer op te rukken. Na een uur sturen lag hij vierde in het NKHTGT-klassement. Voor Van Putten, Nolte, Dols, Stevens en de gestaag oprukkende Evans, wiens Marcos het verrassend goed volhield. Dat gold helaas niet voor de Morgan van Nico Zonneveld, die achterop het circuit was gestrand met een elektrisch probleem. Ook Korle waren we kwijt, die had het na de gebruikelijke raceduur van 25 minuten voor gezien gehouden. Daartegenover stond dat Bob Stevens na 3 kwartier sleutelen in de paddock weer vol gas kon geven en alsnog van start ging!
Van Laarhoven’s wegligging werd steeds moeizamer en uiteindelijk raakte hij van de baan in Paddock Hill Bend. Na een kort bezoek aan de grindbak spinde hij terug het asfalt op en Andy Newall kon hem in een reflex nog net ontwijken. Gehuld in een grote stofwolk rolde de Shelby vervolgens langzaam naar achteren waar Martin Stretton net op volle snelheid aankwam in de Ford GT40 – ook hij kon er maar net omheen sturen. Van Laarhoven probeerde het nog een rondje maar besloot na nog een klein uitstapje dat het mooi was geweest en reed naar de pits om het probleem te onderzoeken. Ondertussen genoot het publiek van Andy Newall die de E-type in weergaloze stijl door de bochten gooide. Richard Evans was Mark Dols voorbij, maar zijn rondetijden leken niet snel genoeg om Hamilton nog te kunnen bijhalen. Bij de MGB’s maakte Sander van Gis korte metten met Edwin Dijkman. De 90 minuten zaten er nu bijna op. Met nog 6 minuten te gaan spinde Mark Dols. Helaas, de Marcos zat vast in de grindbak en kon geen kant meer op.
De NK deelnemers kregen na 90 minuten een bord te zien dat hun race erop zat – de bedoeling was dat ze op racesnelheid naar de pits reden om de nog strijdende Masters rijders niet te hinderen. Michiel Campagne deed dat met één arm uit het raam, al zwaaiend naar publiek en marshals. Georg Nolte had zoals altijd zijn eigen visie op de procedures en reed voor de zekerheid nog een paar extra rondjes. Campagne had als enige NK-er in 90 minuten 50 ronden gereden. Kuiper werd tweede op 1 ronde. Hij reed de paddock in met een rammelend diff – de race had voor hem niet langer moeten duren. Sautter en Newall pakten de derde plaats, voor Robert Hamilton, die overtuigend won in GTS11. Georg Nolte was vijfde voor Jos Stevens, eerste en enige geklasseerde in GTS10, hoewel zoon Bob nog wel 15 rondjes lekker had kunnen boenderen. Daarna volgde van Putten, voor de nummers 2 en 3 in GTS11, Evans en van Lieshout. Van Gils/van Gils en Dijkman waren de laatsten die rijdend aan de finish kwamen, want Mark Schmidt had Xaviera na 31 ronden aan de kant moeten zetten.

Zondag: alleen maar toerwagens
De zondag was een beetje een rare dag, want de enige NK activiteit op het programma was de uursrace voor toerwagens tussen 11:00 en 12:00. Een race met een verplichte pitstop tussen de 25-ste en 35-ste minuut. NK-polesitter Bert “Burt” Mets had er zin in: zijn rijtijd tot op dat moment was welgeteld één minuut geweest. Dat was altijd nog meer dan Egbert Kolvoort en Bert Du Toy van Hees, die in een vreemde auto op een vreemde baan tussen allemaal snelle Engelsen zouden moeten rijden.
Met 36 toerwagens en een rollende start was het dringen, maar de eerste bochten ging het allemaal redelijk netjes. Bert Du Toy van Hees had een goede start en verraste Frans van Maarschalkerwaart, die de BMW 1800 weer eens van stal had gehaald, door hem op Hawthorns Hill voorbij te gaan. Een kleine touché was het gevolg. Bij de eerste binnenkomst van het veld in het Stadium barstte alsnog de hel los. De drie Britse Mini-matadoren Lewis, Swift en Maydon dachten de race in de eerste ronde te kunnen winnen. Lewis deed in Clearways iets wat niet kon, Maydon kwam dwars te staan en Swift probeerde buitenom te gaan maar dat paste niet. Het gevolg was dat Swift en Maydon eruit lagen met een pak schade en Lewis gediskwalificeerd werd voor zijn overmoedige actie. Het was een wonder dat er verder niemand bij betrokken raakte. De Safety Car kwam in actie totdat de beide Minis’s waren weggetakeld. Bert Mets kon onverrichter zake naar huis en de leiding in het Nederlandse kamp ging over naar Bas Jansen in de Ford Mustang, die Frits Campagne in zijn Ford Falcon op zijn bumper had. Na een Britse buffer volgde Jaap van der Ende en dan Roel Korsten, Roger Ebdon, Bert du Toy van Hees en Frans van Maarschalkerwaart, terwijl de Mini van Span de hekkensluiter was.
Jaap van der Ende vocht zich met moeite langs de Lotus Cortina van Haddon, een akkefietje waarvoor hij later nog even langs mocht komen bij de wedstrijdleiding en kreeg aansluiting bij het leidende NK-duo. Ook Roel Korsten reed ernaartoe, hem leek het wat makkelijker af te gaan. Campagne nam in de zesde ronde de NK-leiding terug over en even later rukte van der Ende op naar p. 2. Frans van Maarschalkerwaart was intussen in een gevecht gewikkeld met de BMW’s van James en Kingsnorth, die hem uiteindelijk toch voorbij wisten te gaan. Na 25 minuten ging het pit window open en werd de volgorde door elkaar gehusseld. Frits Campagne, Bas Jansen en Roger Ebdon kwamen direct binnen, de rest wachtte nog één of meer rondjes. Tanken was verboden maar de familie Span nam geen risico, zij tankten niet maar vulden voor de zekerheid wel wat benzine bij. De pitstops moesten een minuut duren, dus er was geen grote haast bij de rijderswissels, terwijl de solorijders even hun Facebook konden checken. Na 35 minuten de pitstraat dicht, waarna langzaam duidelijk werd hoe de zaken ervoor stonden. Frits Campagne bleek de beste pitstop te hebben gemaakt, er zaten nu drie auto’s tussen hem en Bas Jansen. Even later nog meer toen Jansen werd gepasseerd door de Falcon van Smithies. Daardoor kwam Roel Korsten vlak achter hem te rijden. Helaas spinde Frits in de 21-ste ronde. Hij verloor 20 seconden voor hij weer verder kon, en in die tijd waren Jansen en Korsten hem gepasseerd. De strijd ging nu dus tussen de twee Mustangs, want de Falcon van Jaap van der Ende en Martin Bijleveld had zo’n 40 seconden te lang in de pits gestaan en kwam niet meer in het verhaal voor. Het werd een mooi gevecht. Bas Jansen heeft zijn onlangs aangeschafte Mustang nog niet helemaal door en het was Roel Korsten die hem in Surtees gedecideerd binnendoor voorbijstak en de overwinning pakte. Frits Campagne deed wat hij kon, maar het lukte niet om het gaatje dicht te rijden. Bijlveld werd vierde, voor van Leenen en van Maarschalkerwaar die Kolvoort passeerde voor p 6. De équipe Ebdon/Kolvoort won wel de Mini-klasse, voor Klaas en Timo Span.

Maandag: hectiek op het korte baantje
Voor de maandag stonden een kwalificatie en twee races op het programma. Het veld was helaas wat uitgedund, voor sommigen was het gewoon een werkdag terwijl er ook wat auto’s overleden waren, maar met een baantje van nog geen 2 kilometer lang heb je niet veel auto’s nodig voor een onderhoudende race. Bovendien was er een nieuwe deelnemer bijgekomen: Stephen Perry was gearriveerd met zijn lichtblauwe Ford Falcon. Verrassend genoeg waren er enkele deelnemers die op zaterdag aan de geluidseisen voldeden, maar nu ineens niet. Waarschijnlijk had Roeland Voerman bij de meting gewoon wat minder gas gegeven dan Frans van Maarschalkerwaart nu in dezelfde auto deed. Ook de Van Laarhoven-Mustang werd te luid bevonden. Een pijpje, wat pannensponzen en een fluwelen rechtervoet later mocht iedereen gelukkig gewoon meedoen.
Het is altijd even wennen op het Indy circuit, de eerste ronden wil je linksaf bij Surtees, maar in plaats daarvan kun je snoeihard rechtdoor want McLaren is een flauwe rechter, pas bij Clearways moet je echt vaart minderen. In 35 minuten kwalificatie kun je ook 35 rondjes rijden en het was leuk om te zien hoe sommigen hier steeds harder vol doorheen gingen, Timo Span en Bob Stevens voorop. Michiel Campagne ging meteen als de brandweer en zette na zes ronden een 56,6. Toen het een beetje begon te miezeren leek de grid vast te liggen, maar Bob Stevens kreeg het baantje steeds beter door en zette in zijn 32-ste ronde een 56,5. Jos Stevens eindigde als derde snelste, nu in de oranje Elan, voor Georg Nolte in de GT40. De derde rij was voor de Marcossen van Evans en Dols, daarna kwam Nico Zonneveld in de Morgan die nog een klein uitstapje maakte in Paddock Hill Bend. Bas Jansen was de snelste toerwagen op p. 8. Frans van Maarschalkerwaart, nu in de gele Corvette, en Rhea Sautter maakten de top-10 vol. Roel Korsten was tweede snelste toerwagen op p.11 en Roger Ebdon verrassend derde voor de drie dikke Ford Falcons.
Race time, nu met een staande start. Stephen Perry kwam na de opwarmronde de pits in met een losgeraakt stuurhuis. Nadat de lichten uitgingen was het verrassend Jos Stevens die de leiding had genomen, voor Michiel Campagne en Richard Evans. Daarachter volgden Bob Stevens (die even moest liften na contact met Evans), Georg Nolte en Mark Dols. De Corvette Grand Sport ging erg dwars maar wist op Cooper Straight toch genoeg snelheid te maken om naast de oranje Elan door Surtees te gaan. Op het rechte stuk nam hij de leiding, terwijl Evans in Paddock Hill Bend binnendoor ging bij de oranje Elan. Jansen had de leiding bij de toerwagens, met Zonneveld en Van Maarschalkerwaart als buffer naar Korsten en van der Ende. Van der Ende ging wijd in Paddock Hill Bend, maar hij wist de schade beperkt te houden en ging Korsten even later zelfs voorbij.
Bob Stevens passeerde nu zijn vader Jos, terwijl Richard Evans zijn Marcos in Paddock Hill Bend binnendoor stak bij Michiel Campagne. Dat was echter van korte duur, op start/finish zat de bulderende Corvette er weer 0,09 seconde voor. Bob en Jos Stevens haakten aan, Dols en Nolte moesten iets lossen. Jansen leidde nog steeds bij de toerwagens, maar Korsten was weer langs van der Ende.
Evans herhaalde zijn binnendoor truc en werd nu geschaduwd door Bob Stevens. Dols raakte zijn vijfde plaats kwijt door een uitstapje bij het uitkomen van Druids. Evans wist nu wel voor te blijven en leidde de race op start-finish terwijl het nu Bob Stevens was die zijn Lotus Elan in Paddock Hill Bend binnendoor naast Michiel Campagne positioneerde.
Verderop was Sautter in gevecht met Ebdon, zat Timo Span te jagen op Marcel van Laarhoven en waren Gerrit Jan van Leenen en Mark Schmidt in gevecht om de laatste plaats. Terwijl het leidende drietal voortdurend van positie wisselde en twee of drie dik de bochten door veegde, spinde Timo Span in Druids Bend op zijn eigen olie. De versnellingsbak van de Mini had het begeven en de auto stond op een gevaarlijke plek. Dat werd gelukkig efficiënt opgelost door de marshals. Terwijl het leidende drietal doorging met hun capriolen, werd Jos Stevens aangevallen door Georg Nolte. Pk’s heeft de GT40 in overvloed, maar de rechte stukken zijn maar kort. Kwestie van ernaast blijven en in de bocht weer toeslaan. Dat probeerde Jos Stevens, maar hij verloor in Surtees de controle, kwam op net bras terecht en besloot op te geven. Nolte kon nu het gat naar het vechtende drietal gaan dichten. De Mustang van Bas Jansen viel stil vlak na start-finish en het was weer Roel Korsten die profiteerde en de leiding overnam. Van der Ende zag het gat langzaam groter worden en werd uiteindelijk nog ingepakt door Rhea Sautter. Met nog één ronde te gaan gaf Michiel Campagne voldoende gas om Evans op 3/10 te houden en de winst te pakken. Bob Stevens liet zich verrassen door Georg Nolte, die hij de ronde erop weer terug dacht te pakken. Helaas voor hem maakte de man met de vlag een einde aan dat plan. De vierde plaats dus voor Bob. Daarna was er een gat van 30 seconden voordat Nico Zonneveld, Frans van Maarschalkerwaart en Mark Dols over de finish denderden. Sautter promoveerde naar p. 8 omdat Korsten en van der Ende bonusseconden kregen voor het overschrijden van de witte lijn – dat mocht nu immers maar met één wiel.
De afsluitende race kende een nog kleiner veld, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Nico Zonneveld nam bij de start verrassend de leiding in zijn Morgan. Ook Bijleveld en van Laarhoven startten goed, zij kwamen als 6e en9e door de eerste bocht. Zonder Corvette-concurrentie rook Richard Evans zijn kans om eindelijk een keer de winst te pakken op zijn thuiscircuit. Hij leidde bij de eerste doorkomst, voor Zonneveld en Dols, een volledige GTS11 top-3. Daarachter zaten Georg Nolte, die poogde Dols te passeren, Bob Stevens en Martin Bijleveld, plus de rest van het veld nog binnen 10 seconden. Evans’ kansen kregen een boost toen Bob Stevens wijd ging in Clearways en terugviel naar de 12e plaats. De blauwe Marcos had een gaatje van 2,3 seconden naar Zonneveld en Dols, terwijl Bijleveld na een uitstapje van de Duitser vierde lag voor Nolte. Hij werd gevolgd door Roel Korsten, die Rhea Sautter was gepasseerd. Van Laarhoven trok een V8 trein bestaande uit Frits Camopagne, Bas Jansen en Stephen Perry, daarna volgden Stevens jr. en sr. in hun Lotus Elans en de MGB’s van Dijkman en Meijer.
Evans begon te bouwen aan een voorsprong, geholpen door het feit dat Zonneveld verdedigend moest rijden naar Dols. Van Laarhoven, Campagne, Jansen en Perry doken als één kluwen Druids in, maar Bob Stevens had even later weinig moeite om dit viertal te passeren. Enkele ronden later moesten ook Sautter en Korsten eraan geloven.
Jos Stevens was intussen ook bezig het V8-viertal te passeren en na hem slaagde ook Frits Campagne erin om Marcel van Laarhoven te passeren met een mooie binnendoor actie in Druids. Jansen en Perry deden enkele ronden later hetzelfde. Georg Nolte had weer één van zijn momentjes, wat Bob Stevens in de gelegenheid stelde de vijfde plaats te pakken. Evans had intussen een voorsprong van 10 seconden op Dols en Bijleveld, die langs Zonneveld waren geglipt. Maar daarachter kwam Bob Stevens al opzetten – in ronde 8, 9 en 10 passeerde hij achtereenvolgens de Morgan, de Ford en de Marcos. De voorsprong van Evans bedroeg nu ruim 13 seconden, maar zijn rondetijden begonnen wat in te zakken, waardoor Bob Stevens het gat kon dichten. Na 19 ronden was het zover, de aanval volgde meteen en Evans kon niet terugvechten omdat hij zich zorgen maakte over zijn motor.
De drie Ford-rijders Campagne, Jansen en Perry waren nog steeds met elkaar in de slag. Perry passeerde de Mustang maar Frits Campagne was een lastiger obstakel, hij wist de doorgang vele ronden lang met succes te blokkeren. Xaviera had het intussen weer begeven, deze vierde race van het weekend was voor de oude dame echt teveel. Bijlveld probeerde aan te vallen bij Dols, maar werd zelf even later onder vuur genomen door Nolte waardoor hij moest gaan verdedigen. Jos Stevens vond binnendoor een weg langs Rhea Sautter en ging even later ook langs Nico Zonneveld. Bijleveld remde te laat voor Paddock Hill Bend en ging wijd, waardoor Nolte er binnendoor langs kon.
Na 27 ronden was het Bob Stevens die loon naar werken kreeg: hij behaalde zijn eerste overwinning, zonder meer verdiend komend vanaf de twaalfde plaats. De andere podiumplaatsen gingen naar Marcos-coureurs Richard Evans en Mark Dols. Daarna volgden Georg Nolte, Martin Bijleveld en Jos Stevens, terwijl Nico Zonneveld nipt Rhea Sautter voor wist te blijven. Daarna kwam Korsten, gevolgd door Perry die toch Cappagne te grazen had weten te nemen. Van Laarhoven kreeg de volgende plek kado omdat Bas Jansen van de lijnrechter wat strafseconden kreeg en Edwin Dijkman was de man die het licht uitdeed.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

During a rainy weekend at the Dijon-Prenois track in France, Frits Campagne secured this year’s title in the Delta Lloyd Xclusief Dutch national championship. The number of title contenders diminished from three to two when points leader Theo van Gammeren scratched his entry. This left Campagne in his 1964 Ford Falcon Sprint with the best chance, while Shirley van der Lof, driving a Porsche 911, had to secure two maximum scores in order to stand any chance at all. Van der Lof showed her motivation by registering some impressive laptimes in the treacherous practice sessions, helped by the Porsche’s good traction. Campagne took things relatively easy in the big American V8, languishing in midfield.
At the start of the first race it was Alexander van der Lof, Shirley’s father, who catapulted his Bizzarini 5300 into the lead from sixth on the grid, ahead of his daughter. Next up were Roman Caresani (Porsche 904/6) and Michiel van Duijvendijk (Porsche 911). After three laps Caresani took the lead in the nimble 904/6, closely followed by Shirley van der Lof, who was protected from any attacks by her father. Apart from one hairy moment when she slid wide in the “Bretelle”, she drove a faultless race to take a maximum class score. Initially it was van Duijvendijk who held fourth, but later in the race he had to give best to the Chevy V8’s of Rob Bergmans and Michiel Campagne. The touring car classes were led by Roger Ebdon in his giant killing Mini Cooper S, who was chased by Martin Bijleveld in the Ford Falcon. The Mini was right at home on the wet track, whereas Bijleveld needed all his skills and the full width of the track to keep up. He did manage to pass Ebdon once, but it was short lived, as moments later he spun and lost a number of places. Ebdon thus took the spoils, just ahead of Rob Rappange in another Cooper S. Third saloon car home and first in class thanks to Bijleveld’s spin was Frits Campagne who drove a conservative race with the championship in mind.
The second race took place on a near enough dry track. This enabled Alexander van der Lof and Michiel Campagne to take full advantage of their powerful engines and take the fight to Caresani. These three had a magnificent scrap for the first half of the race. Eventually, Caresani had to let go and Campagne managed to eke out a small lead over Van der Lof. The touring car class was won by Jaap van der Ende in Bijleveld’s Ford Falcon, ahead of Frits Campagne who was duly confirmed as the new champion. Leo Landman was third saloon car home in his Lotus Cortina. Shirley van der Lof again won the GTS11 class, but is wasn’t enough, she had to be content with second in the overall standings.

Frits Campagne kampioen 2013
Tijdens een vochtig raceweekeinde op het circuit van Dijon-Prenois in Frankrijk behaalde Frits Campagne de titel in het Delta Lloyd Xclusief NK HTGT 2013. Op het beroemde Grand Prix circuit, waar Gilles Villeneuve met de Ferrari en René Arnoux met de Renault in 1979 een legendarische titanenstrijd uitvochten, vonden waarschijnlijk voor de laatste keer de Trophees Historiques de Bourgogne plaats. Het NK HTGT was met een vol startveld weer een graag geziene gast.
Voorafgaand aan het weekeinde was Theo van Gammeren met de Porsche 911 de leider in de tussenstand. Hij had een enkel puntje voorsprong op Frits Campagne met de Ford Falcon Sprint. Shirley van der Lof bezette de derde plaats, op 5,6 punten achter Campagne. Van Gammeren gaf echter de voorkeur aan een vakantie in Italië. Gezien het slechte weer dat de Côte d’Or het gehele weekeinde teisterde had hij geen ongelijk, maar voor de spanning op de baan was het natuurlijk wel jammer dat hij ontbrak. Wie ook ontbrak was Sjoerd Peerebom: hij arriveerde per vliegtuig maar voelde zich dermate beroerd dat hij Dijon direct per TGV weer verliet. Jasper Izaks nam het stuur van de MGB voor de eerste race over. Meestal heeft het NK tijdens dit weekend wel een aantal (Franse) gastrijders, maar deze keer was de enige bezoeker Victor Fischer uit Bern, in zijn ex-Uiterwaal Lotus Cortina.
De strategie was duidelijk: Shirley van der Lof moest met haar Porsche 911 twee klasse-overwinningen pakken om nog een kans te hebben, Frits Campagne moest op aankomen rijden en juist geen risico’s nemen. Shirley toonde zich zeer gemotiveerd om de kleine kans die ze nog had op de titel maximaal te benutten. In de oefenritten op de verraderlijk natte baan zette ze snelle tijden op de klok, geholpen door de goede tractie van haar Porsche. Campagne deed het in zijn zware Amerikaan rustiger aan.
Na afloop van de kwalificatie bleek alleen Roman Caresani in de Porsche 904/6 sneller te zijn geweest dan Shirley van de Lof. De derde startplaats was voor Rob Bergmans in de Iso Rivolta, gevolgd door Michiel van Duijvendijk in alweer een Porsche 911. De top-6 werd volgemaakt door Michiel Campagne in de Corvette Grand Sport en Alexander van der Lof in de Bizzarini 5300. Nat of niet, Dijon heeft een lang recht stuk en Martin Bijleveld was de snelste toerwagen op plaats zeven. Daarachter volgde echter een rijtje Mini’s onder aanvoering van regenspecialist René de Vries, voor het duo Roger Ebdon / Tim Watson en Rob Rappange.

Race 1: Caresani domineert
Bij de voorstart valt een eerste slachtoffer: Leo Landman kan zijn snelste trainingsplaats in CT08 niet verzilveren omdat de koppeling dienst weigert. De rest van het veld begint aan ene glibberige verkenningsronde en stelt zich op. Bert Mets (Mini Cooper S) blijft staan als het rode licht uitspringt, Wolfgang Schachinger (Ford Mustang) maakt daarentegen een grote sprong naar voren door vanaf de laatste startplaats buiten de baan een hele rits auto’s in te halen.
Na het startsein is het voor het publiek achterop de paddock een kwestie van wachten wie er uit de wolk van spray bovenop de heuvel tevoorschijn zal komen. Verrassenderwijs is het Alexander van der Lof, de vader van Shirley, die vanaf de zesde startplaats is de leiding heeft genomen, voor zijn dochter. Daarachter volgen Roman Caresani en Michiel van Duijvendijk. Bij de toerwagens is het Ebdon die de leiding heeft genomen voor Bijleveld en Frits Campagne. Op de tiende plaats ligt Onno Vlaanderen, want ook de Apal heeft goede tractie op de natte baan. Helaas vinden de Franse schoolmeesters dat hij buiten de lijntjes kleurt, en krijgt hij even later een drive through penalty wegens het met vier wielen overschrijden van de witte lijnen die de baan markeren. Daarachter strijdt een groep kleintjes om de laatste plek in de top-10. Rappange leidt de dans, vóór De Vries en een kluwen bestaande uit Ron Verzijlbergen (Fiat Abarth), Frank Romo (Morris Cooper S) en Klaas Span (Morris Cooper S).
Na drie ronden is het Caresani die de leiding overneemt in de lichtvoetige 904/6. Hij wordt gevolgd door Shirley van der Lof, die nu door haar vader tegen aanvallen van achteren beschermd wordt.
Bij het ingaan van de vierde ronde heeft Caresani een kleine voorsprong opgebouwd. Rob Bergmans en Michiel Campagne hebben nog steeds zichtbaar moeite om bun auto’s in het rechte spoor te houden. Frits Campagne is zelfs gespind en een stuk teruggevallen, terwijl Romo intussen Verzijlbergen te pakken neemt en Span daar weer bovenop zit. Verderop is het Schachinger die een Lotus-treintje bestaande uit Bert du Toy van Hees (Elite), Victor Fischer (Cortina) en Jos Stevens (Elan) ophoudt.
Ronde zes en de baan lijkt iets droger te worden. Van Duijvendijk’s vierde plaats wordt nu bedreigd door de krachtige Chevy V8’s van Michiel Campagne en Rob Bergmans. Bijleveld dringt aan bij Ebdon en een vergelijkbare Falcon-Mini strijd is gaande tussen Frits Campagne en René de Vries. Verzijlbergen voert het strijdende groepje kleine toerwagens aan, met Jasper Izaks in de MGB als vreemde eend in de bijt, voor de Mini’s van Span, Romo en Mets. Du Toy van Hees en Fischer zijn Schachinger’s dweilende Mustang voorbij, Stevens en Michel Lombard (Alpine A110) zitten in de wachtkamer.
Ronde zeven en de dapperen beginnen langzaam uit te vinden waar er grip is en waar niet. Shirley van der Lof gaat even wijd in de “Bretelle”, haar enige spannende moment in een verder foutloze race. Ook Frans van Maarschalkerwaart zien we nu driften in zijn nieuwe Shelby Mustang. Van Jasper Izaks zijn we niet anders gewend, ook al rijdt hij in een geleende MGB, maar het is Edwin Dijkman die, na enig sleutelwerk op de vroege ochtend om de achteras in het gareel te krijgen, de mooiste powerslides weggeeft. En als we het dan toch over MGB’s hebben, Egbert Kolvoort gaat nog een stapje verder: hij maakt een mooie pirouette. Daarin is hij zeker niet de enige, bijna iedereen gaat wel één of meerdere keren achterstevoren, maar de meesten niet op een plek waar de NK HTGT supportersschare het kan zien.
Bijleveld is eindelijk Ebdon voorbij, maar de vreugde is van korte duur, want ook hij spint even later en valt terug. Verzijlbergen wordt nu achtervolgd door Span en Romo, Terwijl Stevens niet alleen Schachinger maar ook Fischer voorbij is.
Van Duijvendijk moet Bergmans voorbij laten, maar weet Michiel Campagne vooralsnog achter zich te houden. De groep in het middenveld is inmiddels groter geworden en wordt aangevoerd door Bob Stevens in de Triumph TR4, voor Steve Perry, die voor de gelegenheid de Tachyon-Mustang bestuurt. Hij wordt gevolgd door Verzijlbergen, Span, Romo, Mets en Izaks.
Rappange heeft nu vrij zicht op Ebdon en probeert het gat te dichten. René de Vries doet een ultieme poging om Frits Campagne te passeren, maar spint daarbij in de S des Sabelieres en komt spectaculair achterwaarts de heuvel over schuiven. Bob Stevens zoekt de pits op, nadat hij twee keer bijna van de baan is geraakt door een gaspedaal dat licht blijft hangen. Perry zit voor Span, Verzijlbergen, Romo en Mets. Lombard is eindelijk Schachinger voorbij, maar Fischer valt op zijn beurt weer terug achter de Oostenrijker.
De race nadert nu zijn eindfase. Caresani heeft tien seconden op de familie van der Lof. Vijftien tellen daarachter volgt Bergmans, die gewiekst genoeg is om zich niet daar Michiel Campagne te laten verschalken. Van Duijvendijk is zesde. Op een sterke zevende plaats finisht Ebdon in de oranje Mini, die nog 0,8 seconde overheeft op Rob Rappange. Frits Campagne wordt achtste en scoort maximaal in CT10, daarmee zijn titel zo goed als veilig stellend. René de Vries en Martin Bijleveld maken de top-10 vol. En Ron Verzijlbergen weet Klaas Span toch weer voorbij te gaan.
Race 2: mooie driestrijd
Voorafgaand aan de tweede race is Martin Bijleveld druk op zoek naar een lapmiddeltje om de koppakking van zijn Ford Falcon te dichten, zodat Jaap van der Ende de laatste race van het seizoen kan rijden. Bij Leo Landman helpt een heel aantal concurrenten met sleutelen, want naast de koppeling is er ook een elektrisch probleem. Het lukt allemaal en iedereen is bijtijds klaar voor de start van wat zowaar een droge race wordt.
Alexander van der Lof is als snelste weg, voor Caresani, Michiel Campagne en Rob Bergmans. Op de droge baan kunnen de Bizzarini en de Corvette GS hun pk’s beter benutten om Caresani partij te bieden. Bergmans kan net niet aanpikken, terwijl de Posches van Shirley van der Lof en Michiel van Duijvendijk terugvallen in de klauwen van de V8 brigade onder aanvoering van Frits Campagne en Jaap van der Ende. Rappange is deze keer vastbesloten de snelste Mini te zijn en pakt meteen bij de start al Ebdon’s teammaat Tim Watson in. Snelle starters van achteraf zijn Leo Landman, Bob Stevens en Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina).
In de tweede ronde is het Michiel Campagne die de leiding heeft, voor Alexander van der Lof en Caresani. Van der Ende is Frits Campagne voorbij gegaan en van Duijvendijk rijdt nu voor Frans van Maarschalkerwaart en Shirley van der Lof. Watson poogt weerwoord te bieden aan Rappange, maar dat eindigt in een spin en veel tijdverlies.
Het driemanschap vooraan maakt er een mooie strijd van. Op enige afstand volgen Bergmans en van der Ende, terwijl Frits Campagne knokt met de oprukkende van Maarschalkerwaart. De beide Porsche 911’s worden nu bedreigd door de rap naar voren gekomen Jos Stevens in de Lotus Elan.
Onno Vlaanderen is in de slag met Thomas Kargus in de andere Lotus Elan, terwijl zij onderwijl de strijdende René de Vries en Jasper Izaks, die nu in de Fiat Abarth rijdt, achter zich laten. Gerrit Jan van Leenen wordt opgejaagd door Bert du Toy van Hees en Bob Stevens, terwijl Tim Watson Bert Mets en Frank Romo alweer voorbij is.
Ronde vier en Caresani probeert het buitenom bij Van der Lof, maar zonder succes. Jos Stevens is de Porsches van van Duijvendijk en van der Lof voorbij gegaan. Bij Bert Mets slaat de pechduivel toe, hij moet de pits opzoeken. De trein achter van Leenen is intussen aangevuld met Edwin Dijkman in de MGB.
De ronde erop is het Michiel Campagne die het op weg naar de Parabolique buitenom probeert bij Alexander van der Lof, maar ook die actie lukt niet. Jos Stevens spint bijna in de Bretelle en van Duijvendijk en van der Lof sluiten weer bij de Lotus aan. Bob Stevens is van Leenen voorbij, maar die weet nog steeds du Toy van Hees, Dijkman, Span en Watson achter zich te houden.
Na zeven ronden beginnen de leiders de eerste achterblijvers te lappen. Caresani moet nu iets lossen van het leidende tweetal. Leo Landman is vanaf zijn de laatste startplaats aangeland bij Huib Mars in de Austin Healey en Rob Rappange in de Mini en neemt de derde plek bij de toerwagens over. Jasper Izaks levert een leuke strijd met Onno Vlaanderen en René de Vries. En Bert du Toy van Hees is eindelijk langs van Leenen, maar Watson, Dijkman en Span nog niet.
In de achtste ronde is het van der Lof die als eerste doorkomt, met Campagne op zijn bumper. Caresani volgt op een seconde. Bergmans rijdt een eenzame race op plek vier en vermaakt zich met mooie powerslides.
De koplopers komen nu in druk verkeer terecht bij het inhalen van meer achterblijvers. Alexander van der Lof profiteert en slaat een gaatje. Verderop is ook Shirley van der Lof goed bezig, zij begint steeds meer aan te dringen bij van Duijvendijk. In het middenveld ontstaat er een nieuw gevecht doordat Bob Stevens en Bert du Toy van Hees voorbij gaan aan het fraai driftende tweetal René de Vries en Jasper Izaks en aansluiting vinden bij het duo Huib Mars – Rob Rappange. Gerrit Jan van Leenen moet ondertussen zijn race staken omdat de radiateurdop eraf is geschoten, tot opluchting van zijn achtervolgers die er eindelijk langs kunnen.
Met nog enkele minuten te gaan heeft Michiel Campagne zijn achterstand op van der Lof weer goedgemaakt en zoekt een gaatje aan de binnenkant in de Parabolique. Op dat moment lukt het nog niet, maar de ronde erop heeft hij het voor elkaar en is hij erlangs. Van Maarschalkerwaart heeft eindelijk aansluiting bij Van der Ende op plaats vijf, maar wordt door Fischer geblokt en moet afhaken.
In de laatste ronde waagt Alexander van der Lof nog een ultieme poging, maar Michiel Campagne laat zich niet verrassen. Caresani, Bergmans, van Maarschalkerwaart en Bijleveld maken de top 6 vol. Frits Campagne is zevende, tweede in CT10, en kampioen! Jos Stevens eindigt als achtste, voor Shirley van de Lof die van Duijvendijk aftroeft voor de winst in GTS11. Zij is daarmee de nieuwe vice-kampioen. Leo Landman wordt derde bij toerwagens, eerste in CT08. Daarachter wordt in de laatste ronde nog een felle strijd gestreden door een hele groep. Uiteindelijk weten Stephen Perry en Bert du Toy van Hees aan Huib Mars voorbij te gaan. Rappange redt het net niet, hij komt 0,07 seconde tekort, maar wint wel klasse CT07. Hij wordt op een dikke halve seconde gevolgd door Bob Stevens (derde in GTS11. Jasper Izaks zit daar weer zes tiende achter en René de Vries is de laatste van deze groep die de streep passeert.
Zo komt een succesvol seizoen 2013 ten einde. Na de prijsuitreiking in de Tachyon tent, waar Egbert zoals altijd als spreekstalmeester optreedt, laadt eenieder zijn bolide in voor de lange rit naar huis. Tot ziens in 2014!

 

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

After a short 3-week break the Delta Lloyd Xclusief NK HTGT returned to the Assen TT-circuit for the Gamma Racing Day(s), providing spectacular racing in front of packed grandstands.
At the start of the first race it was Georg Nolte with his Ford GT40 who delivered the excitement. Edging forward before the lights changed, he then stopped just when everyone else got going, then took off like a rocket in pursuit of the leaders. He was too fast as it turned out, spinning in the first corner in front of just about the entire field. Luckily everyone managed to avoid him. Polesitter Alexander van der Lof (Bizzarini 5300) took the lead, but only as far as the Veenslang straight, where Michiel Campagne pulled alongside in his Corvette Grand Sport. The fight between these two would last for the entire race. Roland Zoomers in the Jaguar could only watch them draw away in third. Ford Falcon-mounted Frits Campagne, Lars Esselius and Boudewijn Bijleveld fought for fourth. Campagne let the other two draw ahead, a wise move as things got very fraught at times. After several laps Bijleveld spun when his seatbelt had worked loose. Esselius then hit a tyre barrier and had to let Jos Stevens (Lotus Elan) past, but he managed to stay ahead of Frits Campagne. The Geert Timmer chicane was the scene of many a spectacular outbraking manoeuvre. Leo Landman deserves particular mention for late braking, passing Harmen van Putten in his Corvette Stingray on just about every lap, only to watch in frustration as the big V8 would pull past his Lotus Cortina on the following straight.
In the second race, Michiel Campagne and Alexander van der Lof resumed their battle. Van der Lof managed to stay ahead for the first four laps, but then had to slow down. Georg Nolte cautiously moved up through the field. The 40.000+ spectators would undoubtedly have preferred him to be more aggressive. They were denied a battle for the lead, since he only came as far as third. Roland Zoomers was shadowed by Jos Stevens for many laps, but the Lotus driver just couldn’t find a way past. Esselius once again won the touring car battle, Frits Campagne being content with second, which was enough for him to retain the championship lead.

 

 

 

Race 2: Von Oeynhausen onverwachte winnaar

Zonder Stummeyer was Michiel Campagne de gedoodverfde favoriet voor de winst in de race op zondag. De gretige graaf von Oeynhausen had echter andere plannen. Hij nam direct na de start de leiding en wist een kleine voorsprong op te bouwen.
Voordat het zover was hadden we al twee opwarmronden achter de rug, omdat Timo Span niet wegkwam van de dummy grid. Zijn remmen zaten muurvast, dus even wegduwen was er niet bij, de afsleepwagen moest eraan te pas komen. De enige die blij werd van de extra opwarmronde was Michel Oprey in zijn Shelby Mustang, die bij de eerste gelegenheid niet was weggekomen en nu zijn startplek stilletjes weer innam.
Er was door diverse mensen flink gesleuteld om weer mee te kunnen doen, en zodoende startten er enkele snelle rakkers achteraan. Rob Bergmans was hiervan het beste voorbeeld, hij maakte in de eerste ronde meteen twintig plaatsen goed. Aan het eind van die eerste ronde had Von Oeynhausen enkele tientallen meters voorsprong op de witte Corvette. Van der Lof was dicht in de buurt, maar Van de Oetelaar zat al op 8 seconden, voor Adriaans, Steve Perry in de Ford Falcon en Roland Zoomers in de E-type. Daarachter zaten Frits Campagne en Richard Evans die zijn Marcos met blokkerende wielen de chicane in gooide. Er werd hier en daar zwaar gevochten om positie en dat liep niet overal goed af. In een poging om bij te blijven bij Leo Landman remde Thomas Fritz te laat en parkeerde de neus van zijn Lotus Cortina in de deur van Chris Mulder’s Porsche 911, waarna Mulder de race met een vrolijk zwaaiend portier moest vervolgen.

Frits Campagne probeerde aan te pikken bij Perry, maar het lukte net niet, het gaatje werd langzaam groter.
Jos Stevens zat in een sandwich tussen de Healeys van Jac Meeuwissen en Nykle Meijer, terwijl Rob Rappange eindelijk kon trappen in zijn gerepareerde Mini en samen met Ron Verzijlbergen (Fiat Abarth) achter de oranje Mini van Tim Watson aanzat.
Dirk Janssen had het stuur van de gele Corvette overgenomen van Max Boodie en werd achtervolgd door Dirk Waaijenberg, Richard Evans en Harmen van Putten (Shelby Mustang). Mark Dols was de snelste MGB-rijder op de baan en reed naar John Sandilands toe, maar hij moet na een spin de pits opzoeken, hetgeen hem een ronde kostte. De achterhoede werd gevormd door een strijdend groepje bestaande uit Bert du Toy van Hees, Gerrit Jan van Leenen, Frank Romo en Mike van Thiel, terwijl Onno Vlaanderen’s Apal-Porsche weer begon te sputteren en hij dus de pits moest opzoeken.

Aan het einde van de vierde ronde bereikte Bergmans de top 10 door Janssen en de Georg Nolte (E-type) te passeren. Daarachter kwam Jurriaan van Amsterdam, die ineens de snelheid gevonden leek te hebben, opzetten in de Cobra Daytona Coupé. Ook de lichtblauwe Ford Falcon van Niek van Gils begon op te rukken. Minder goed verging het Angleitner in de Falcon van Schachinger, die na een gemene slinger in de snelle dubbele linkse hard in de banden terechtkwam en een koprol maakte. Ook Zoomers moest opgeven, evenals Mini-piloten Romo en Van Thiel. Voor Timo Span begon de race nu pas, nadat hij netjes bij zijn pit was afgeleverd waren de remmen weer gangbaar gemaakt.

Michiel Campagne lag inmiddels onder vuur van Van der Lof, die in ronde vijf de tweede plaats van hem overnam. Campagne vocht echter terug, en twee ronden later reed de witte Corvette weer voor de gele Bizzarini. Richard Evans had vanaf de start de leiding in de GTS11 klasse in handen, maar hij reed een incidentvolle race. Na een touché met Span verloor hij een aantal plaatsen en was het Shirley van der Lof, die in een groepje met Meeuwissen, Meijer, Stevens en Landman reed, die met haar Porsche 911 de eerste plek in de klasse overnam. Even verderop streed een treintje bestaande uit Bob Stevens, Michel Lombard, Rob Rappange, Tim Watson en John Sandilands, terwijl daarachter Thomas Augustin (Ford Mustang) werd opgejaagd door de MGB’s van Egbert Kolvoort en Sjoerd Peereboom plus het Abarthje van Verzijlbergen.

De race naderde nu zijn eindfase met Von Oeynhausen in een veilige leidende positie op zo’n 20 seconden voor Campagne. Van der Lof zat daar een halve seconde achter, maar hij wist inmiddels waar hij het voordeel kon pakken en sloeg in de laatste ronde toe. De vierde plek was voor Van den Oetelaar, die op drie seconden werd gevolgd door Rainer Vorköper in de low-drag E-type. Daarna volgde Adriaans, terwijl Perry de grote toerwagenklasse won voor Frits Campagne. Van Amsterdam wist in de eindfase de zowel Nolte als Bergmans te pakken en werd negende. Leo Landman was wederom niet te kloppen in CT08 en Rob Rappange won bij de Mini’s. De eerste plek in GTS11 was voor Shirley van der Lof, voor Richard Evans en Theo van Gammeren (Porsche 911).