Archief van jaar: 2017

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The 38th Historic Zandvoort Trophy kicked off the 2014 series for the competitors in the Dutch Championship for historic touring cars and GT’s. A healthy 40 cars on the grid bodes well for the oncoming season. David Hart was fastest on the track during the entire weekend in his AC Cobra, but only managed to win one out of two races.
On saturday afternoon Hart resolutely took the lead at the wheel of his roaring V8 powered snake. Roman Caresani tried to hang on in the sleek Porsche 904, but had to relinquish several seconds per lap. Next up was Alexander Schlüchter in the Lotus who was also just unable to stay in touch. A race-long battle went on for fourth place between Martin Bijleveld, Norbert Gross, Armand Adriaans and Jos Stevens. Adriaans finally took fourth in his Shelby Mustang, helped by the furious battle between Bijleveld and Gross in their Ford Falcons. Jos Stevens’ tiny Lotus Elan was nearly crushed between the big Fords, but he managed to get ahead of them both. Bijleveld finally won the big touring car class, not entirely without battle scars though. In GTS11, Richard Evans beat the Porsches in his Marcos 1800, while Bert du Toy van Hees (Lotus Elite) was victorious in the small GT class. In touring cars, Leo Landman (Lotus Cortina) won CT08 while René de Vries (Mini Cooper S) conquered the small class.
Sunday’s race started out a reprise of the previous one, until Hart received a flag signal for excessive noise. He slowed down a bit, but didn’t pull into the pits. This left the clerk of the course no other option than to black flag him. Caresani was thus handed the win, ahead of a hard charging Schlüchter, who was 7 seconds behind at the finish. Old hand Hans Hugenholtz had been forced to sit out the first race due to a technical infringement on his Shelby Mustang that couldn’t be corrected in time. He had his revenge on sunday, charging into third place from the back of the grid on the circuit designed by his late father. Next up were Adriaans and Stevens, while Norbert Gross was best of the Falcons on this occasion. Theo van Gammeren was victorious in GTS11 in his Porsche 911, after Evans had damaged his Marcos in a collision. Landman and Du Toy van Hees won their classes again, but the battle of the Mini’s fell to Roger Ebdon this time. Volle bak bij openingsraces NK HTGT
De Historische Zandvoort Trofee opende het seizoen van het Nederlands kampioenschap voor historische toerwagens en GT’s. De eerste race komt voor een aantal deelnemers altijd te vroeg, zelfs al is hij pas in mei. Desondanks stonden er 44 auto’s op de startlijst en verschenen er 40 daadwerkelijk op het asfalt, een prima score. Zoals we van het NK HTGT gewend zijn, was dit het grootste startveld van het evenement.
Kwalificatie
De mooiste nieuwe auto was de Mini van Nico van Velsen, die in de kwalificatie meteen een strakke derde tijd in de klasse op de klokken zette, voor de Abarth van Jasper Izaks en Ron Verzijlbergen, die voor 2014 bij de Mini’s is ingedeeld. Daarmee was CT07/08 meteen de best bezette klasse met maar liefst 8 auto’s. Ook Dirk Waaijenberg heeft een fraaie nieuwe auto, een blauwe Ford Falcon, waar hij nog wel aan moest wennen want dat rijdt heel anders dan een Mustang, zo vertelde hij. En dan was er een kleine Austin Healey Sprite, bestuurd door Alexandra Auer. Het racertje had vier jaar stilgestaan en toonde zich nogal temperamentvol, maar ze wist uiteindelijk toch 8 rondjes te rijden in de kwalificatie. Ook de kleine GT-klassen zijn voor 2014 samengevoegd waardoor Alexandra het moest opnemen tegen Horst Kükemuller met zijn Alfa Giulietta, Michel Lombard met de Alpine A110 en Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite.
Na twintig minuten kwalificatie was het David Hart met de AC Cobra die bovenaan de beeldschermen stond met een tijd van 2:01,752 zijn. Op twee seconden volgde Roman Caresani in de zescilinder Porsche 904 en daar weer 1,8 seconden achter kwam Hans Hugenholtz in een Shelby Mustang. Alexander Schlüchter (Lotus Elan) was de snelste vierpitter op plaats vier en Norbert Gross (Ford Falcon) de eerste toerwagen op plaats vijf. Richard Evans gaf met zijn Marcos de Porsches in GTS11 het nakijken. Snelste bij de Mini’s was René de Vries, terwijl Leo Landman zijn Lotus Cortina concurrenten compleet deklasseerde. En wie had er weer pech? Het was Frank Romo, maar hij kon zijn gebroken aandrijfas gelukkig bijtijds voor de middagrace vervangen. Ook in het Hugenholtz-kamp moest er gesleuteld worden, want onder de kap van de Shelby hadden de keurmeesters een MSD-kastje gespot, en die bestonden in 1965 nog niet. De opdracht luidde derhalve: back to basics. Het lukte helaas niet bijtijds om de V8 ouderwets te laten vonken, waardoor de derde startplaats leegbleef. Ook de plek van Rhea Sautter bleef open, nadat zij buiten haar schuld betrokken was geraakt bij een startcrash in de voorafgaande MG-Triumph Competitions race, met flinke schade aan haar Jaguar E-type tot gevolg.
Race 1: Hart dominant
Voor de verandering was er sprake van een rollende start, een keuze van de organisatie om het geluidsniveau wat omlaag te krijgen. Dat verliep allemaal keurig netjes, waarbij Martin Bijleveld de slimste was: hij kwam vanaf de achtste startplaats als derde over de streep. Alexandra Auer’s kikkeroog had alweer last van een kokende motor, maar vanuit de pits kon ze toch de achtervolging inzetten.
Hart sloeg meteen een gat met een paar ronden in 2:01, een tempo dat Caresani niet kon volgen. Schlüchter maakte aan het eind van de eerste ronde korte metten met Bijleveld, maar kon op zijn beurt de Porsche 904 niet bijbenen, waarmee de ereplaatsen verdeeld waren. De echte strijd zou gaan om plaats vier, tussen Bijleveld en Gross in hun Ford Falcons, Armand Adriaans in de Shelby Mustang en Jos Stevens, die dit seizoen niet in de bekende blauwe Lotus Elan rijdt, maar in de oranje ex-Du Toy van Hees versie.
Van Onno Vlaanderen zijn we wel een rookpluimpje gewend, maar in dit geval was het meer dan gebruikelijk en hij moest de Apal-Porsche dan ook na twee ronden parkeren. Ook Jochem Kentgens had een probleem, zijn pechreeks van vorig jaar ging onverminderd voort: na slechts twee ronden kwam hij aan de sleepkabel de pits in. Een vastgeslagen differentieel zorgde voor een gebroken steekas, waarbij hij nog geluk had dat er in de snelle Luyendijk-bocht geen wiel afliep.
Richards Evans had het intussen aan de stok met de Dirk Waaijenberg en Frits Campagne in hun Ford Falcons, terwijl even verderop de Zweed Lars Bondesson in zijn Lotus Elan in gevecht was met Jac Meeuwissen in de Austin Healey. Niet veel later was hij er voorbij toen Meeuwissen zijn auto stilzette met een kapotte koppakking. Daarmee was de hele LB Racing equipe uitgeschakeld.
Roger Ebdon reed dit weekend niet in een oranje maar in een crèmekleurige Mini. Daarop stond ook de naam van Desire Wilson, de ex-F1 pilote die in het verleden de nodige races op Zandvoort heeft gewonnen. Helaas was zij er niet bij, Roger reed solo. Hij had het naar zijn zin op de gladde baan, maar kon René de Vries net niet bijhalen. Verderop in de kleine klasse had Frank Romo intussen de snelheid gevonden en streed met Mini-collega Patrick van Thiel.
Na drie ronden werd het qua banden alweer minder voor de Ford Falcon-rijders en Bijleveld was de eerste die daar last van kreeg. Hij moest Gross voorbij laten en kwam onder vuur te liggen van Adriaans die op zijn beurt Stevens in zijn kielzog had. In de zesde ronde wist Adriaans erlangs te komen, maar Bijleveld pakte hem weer terug, terwijl Stevens even wijselijk afwachtte. Een ronde later was Adriaans er definitief voorbij. Huib Mars (Austin Healey) was de locomotief van een treintje met de Porsches van Chris Mulder en Theo van Gammeren. Van Gammeren had het in de kwalificatie rustig aan gedaan vanwege een nieuwe motor, maar nu werd er weer voluit getrapt. Mulder liet zich de kaas echter niet van het brood eten.
Inmiddels was Hart de eerste achterblijvers aan het lappen en lag hij 15 seconden voor op Caresani, die op zijn beurt 15 seconden had op Schlüchter. Gross zag Adriaans langzaam groter worden in zijn spiegel, terwijl Bijleveld Stevens juist niet in zijn spiegel kon zien, want die zat namelijk op zijn bumper. Frank Romo had het naar zijn zin, hij had de beide Lotus Cortinas van Gerrit Jan van Leenen en Alex Korle te pakken genomen. Bert du Toy van Hees was in gevecht met Erwin van Lieshout in de grijze Porsche 911, waardoor Edwin Dijkman (MGB) en Bob Stevens (Triumph TR4) konden aanhaken.
De race raakte nu in zijn eindfase en Bijleveld’s banden waren op, maar ook die van Gross, die strak had geprobeerd te rijden, verloren hun grip. Adriaans ging aan de groene Falcon van de Duitser voorbij en Stevens passeerde Bijleveld.
Na 13 ronden was het David Hart die als winnaar werd afgevlagd, met een straatlengte voorsprong op Caresani en twee straatlengten op Schlüchter. Adriaans werd vierde voor Stevens, die Gross had ingepakt. De rondetijden van Gross waren compleet gekelderd en Bijleveld reed het gat dicht, letterlijk en figuurlijk. Zijn inhaalmanoeuvre ging niet helemaal volgens het boekje en er kwamen twee gehavende Falcons over de finish, Bijleveld voorop. Waaijenberg en Campagne completeerden de Falcon-optocht. Bondesson werd tiende, na contact met Leo Landman’s Lotus Cortina. Landman ging daarna van het gas, hij gaf de voorkeur aan winst in CT08 boven een plek in de top-10. Richard Evans won GTS11, voor Mulder en van Gammeren. Bert du Toy van Hees won in de kleine GT-klasse, voor Michel Lombard met de Alpine. Bij de kleine toerwagens was de winst voor René de Vries, voor Ebdon, Klaas Span en Bert Mets. Jasper Izaks had zijn Abarth met problemen in de pits moeten zetten en Frank Romo kwam met een erg ongezond klinkende Mini over de streep, maar hij won het nog net van vanThiel.
Race 2: Caresani profiteert
Bij een rollende start komt de trekkracht van een V8 goed van pas en het was dan ook David Hart die als leider de Tarzanbocht inging. Ook Jaap van de Ende en Dirk Waaijenberg hadden een snelle start met hun Falcons, Norbert Gross zat daarentegen te slapen. Bij René de Vries verliep de start nog minder voorspoedig en het was Roger Ebdon die meteen een flinke voorsprong inde Mini/Abarth-klasse pakte, met Bert du Toy van Hees, Huib Mars en Erwin van Lieshout als veilige buffer ertussen.
Hans Hugenholtz was achteraan gestart en het was duidelijk dat de Shelby GT350 met een ouderwetse ontsteking en een gemotiveerde bestuurder behoorlijk hard liep, want na twee ronden bereikte hij de top-10. Gross was inmiddels Waaijenberg gepasseerd en Jos Stevens zat met zijn Lotus Elan in de sandwich tussen de groene Falcon en het oranje exemplaar van Jaap van der Ende.
Bij de Porsche 911’s was Theo van Gammeren Chris Mulder te snel afgeweest. Hij ging de strijd aan met Leo Landman in de Lotus Cortina, in een poging de snelle Marcos van Evans te achterhalen. Dat laatste kostte hem uiteindelijk weinig moeite, want de ronde erop was er contact tussen de Marcos en de Lotus van Bondesson, waarbij Evans een het kortste eind trok en zijn race in een sterk gereduceerd tempo moest voortzetten.
Vooraan was Hart weer aan een voorsprong aan het bouwen, terwijl Schlüchter trapte voor wat hij waard was en er min of meer in slaagde om de aansluiting met Caresani te behouden. Adriaans was los van het drietal van de Ende-Gross-Stevens, waarbij Stevens de beide kemphanen maar even liet begaan. Daarachter kwam Hugenholtz al opzetten. Elders in het veld werd er stevig geknokt in een hele groep onder leiding van Ebdon, voor Mars, van Lieshout, Du Toy van Hees, Michel Oprey (Shelby Mustang), Bob Stevens, de Vries en Dijkman.
In ronde vier was Gross voorbij van de Ende en Hugenholtz langs Jos Stevens. Ebdon met zijn kleine Mini moest zijn meerdere erkennen in de Healey van Mars en de Porsche van Van Lieshout, terwijl Bob Stevens en Michel Oprey voorbij gingen aan Bert du Toy van Hees. De andere Bert, Bert Mets in zijn groene Mini Cooper, streed ondertussen met Michel Lombard in de Alpine.
Vooraan leek de race erg op die van de dag ervoor, totdat Hart in de zesde een vlag getoond kreeg voor een te hoge geluidproductie. Hij minderde snelheid ter hoogte van het meetpunt, maar kwam niet naar de pits. Zodoende kon de wedstrijdleiding niets anders doen dan na drie meatballs de zwarte vlag tevoorschijn halen en hem diskwalificeren. Hugenholtz was intussen de beide Falcons voorbij en Van der Ende had iets moeten lossen van Gross, wat het signaal was voor Jos Stevens om de aanval in te zetten. In het middenveld was Huib Mars aan het oprukken, terwijl Roger Ebdon juist wat terugzakte en gepasseerd werd door Du Toy van Hees. René de Vries zag zijn kans en ging Bob Stevens voorbij, zodat alleen de MGB van Dijkman hem nog scheidde van klasseleider Ebdon. Leuke strijd was er ook tussen Alex Korle in de Lotus Cortina en Klaas Span in de Morris Cooper.
De geluidmeter draaide overuren want nu kreeg ook Oprey een meatball getoond, alleen kwam hij wel binnen. Ook Frans van Maarschalkerwaart zocht de pits op met zijn Shelby Mustang. De resterende Shelby’s wisselden ondertussen op de baan van plaats, want Hugenholtz ging probleemloos voorbij aan Adriaans.
Op driekwart van de race was Jos Stevens nu ook Norbert Gross voorbij, maar de tijd was te kort om nog Naar Armand Adriaans toe te rijden. Bob Stevens in de TR4 wisselde intussen stuivertje met Edwin Dijkman in de MGB, terwijl ook het duo Ebdon-de Vries zich in deze contreien ophield, vechtend om de winst in CT06/07. Nu hij eindelijk de aansluiting had, was René de Vries extra gemotiveerd om de winst te pakken, maar het liep mis toen hij bij het aanremmen van de S-bocht in de grindbak terecht kwam. De oude vos Ebdon zag het in zijn spiegeltje ongetwijfeld geamuseerd aan. Bij post 15 hadden ze het er maar druk mee, want daar parkeerde ook Gerrit Jan van Leenen zijn Lotus Cortina met een afgelopen v-snaar.
Na 25 minuten en 18 seconden was het Roman Caresani in de Porsche 904/6 die als winnaar werd afgevlagd. De snaarstrak rijdende Schlüchter had de achterstand weten te beperken tot 6,9 seconden. Hans Hugenholtz mocht de derde podiumplek beklimmen. Armand Adriaans werd vierde, maar was wel de man die de beste zaken deed in de stand om het kampioenschap. In elk geval tot de Historische Assen Trofee in juli mag hij zich de leider in het NK noemen! Jos Stevens finishte op plek vijf, voor de Falcon-trein bestaande uit Norbert Gross, Jaap van de Ende, Dirk Waaijenberg (die v.d. Ende aan de finish tot op 0,8 seconde genaderd was) en regerend kampioen Frits Campagne. Bondesson en Landman maakten de top-10 vol. GTS11 was een Porsche feestje met als winnaar Theo van Gammeren, voor Mulder en Van Lieshout, terwijl Bert du Toy van Hees opnieuw maximaal scoorde bij de kleine GT’s, voor Lombard en Alexandra Auer. Bij de Mini’s won Ebdon, de Vries was tweede en Bert Mets was zeer tevreden met zijn derde plaats na een probleemloze race.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

Over 50.000 spectators witnessed two thrilling Dutch pre-’66 championship races at the Zandvoort Historic Grand Prix. With 57 cars on track, there was plenty of action in the NK HTGT powered by Visser Contactlenzen.
In saturday’s race, the Corvettes made the headlines. It was Alexander van der Lof who had the best start in the Bizzarrini, but Michiel Campagne soon passed him in the powerful Corvette Grand Sport. Van der Lof then had his hands full holding off polesitter Nicky Pastorelli in the Ferrari 250GT, allowing Campagne to take a relatively easy win. Most impressive performance was by Roeland Voerman, driving the other Corvette. Having started as first reserve in 58th place, Voerman managed to move up to eighth in just thirteen laps. As is customary, the saloon car section was dominated by Norbert Gross in the Ford Falcon. The Mini Cooper-class saw another great battle, Rob Rappange pipping René de Vries at the flag by just 0.03 of a second.
The start of Sunday’s race was fraught, with three Falcons contesting the same piece of tarmac. One clobbered the guardrail, causing a short intervention by the Safety Car. Yelmer Buurman, at the wheel of the Van der Lof-Bizzarrini took the lead, with Pastorelli putting him under pressure. Successfully so, as Buurman ran wide in the fast Scheivlak corner allowing the Ferrari through. Michiel Campagne’s Corvette Grand Sport wasn’t running properly at first, leaving him unable to compete with the two young guns. The big touring car class saw a number of flag-ignoring incident, resulting in time penalties. This handed maximum points to Dirk Waaijenberg. Jonathan Lewis drove a hard race to win the small touring car class. Alexander Schlüchter remains at the head of the championship table, having scored two solid seconds in class. Waaijenberg is second in the standings, ahead of De Vries/Lewis. NK HTGT powered by Visser Contactlenzen @ HGP 2015
De Historic Grand Prix is, hoe je het ook bekijkt, het hoogtepunt van het seizoen. Op Assen zijn er weliswaar meer toeschouwers, maar die zijn minder historisch geïnteresseerd. Bovendien mogen we op de HGP acteren tussen de top van de internationale historische racerij, en dat is natuurlijk geweldig. Waarbij we overigens gerust kunnen constateren dat het NK HTGT (en de HGP) daar gewoon deel van uitmaken. Geen wonder dus dat iedereen erbij wil zijn. Gastrijders waren vader en dochter van der Lof in de Bizzarrini en de Porsche 911, BMW ontwerper Adrian van Hooydonk in een 1800 TIsa en Charles Köhnen in zijn Porsche 356. Andere opvallende zaken op de inschrijflijst: Cees Lubbers nu in een Ford Falcon (hij kocht de auto van Lars Esselius) en Jasper Izaks in de BMW 1800. Dat maakte dit tevens de eerste race in de historie van het NK HTGT zonder Fiat Abarth-deelname. In de categorie “tijd niet gezien” verwelkomden we Bo Warmenius in de Lotus Cortina, Mathijs Bakker in de Ford Falcon, Graham Wilson in de Lotus Elan, Wulf Goetze in de Austin Healey en last but not least Nicky Pastorelli, die samen met Pieter Boel stond ingeschreven op de Ferrari 250 GT. Al met al een hoop werk voor het secretariaat om alles in goede banen te leiden, Egbert liep al op woensdag door de paddock om met een spuitbus de plaatsen te markeren. Ook de keurmeesters, voor de gelegenheid waren dat Harm van der Laan en Bas Lemmens, verdienen weer een pluim voor hun inzet. En nee, zij waren niet degenen die controleerden op het brandvrije ondergoed (waarmee we niet willen zeggen dat dat onzin is, in tegendeel). Kwalificatie
Met 60 auto’s op de inschrijflijst en 58 beschikbare plekken op de grid was drukte op de baan gegarandeerd. Bovendien blijven het oude auto’s en gaat er dus wel eens wat mis. Dat bleek al in de kwalificatie, die na twee ronden moest worden stilgelegd vanwege een groot oliespoor. Natuurlijk stopt dan de klok, maar met een extra outlap is er nog minder tijd om dat ene vrije rondje te vinden en neemt de druk(te) alleen maar toe. Zo kwam Alexander Schlüchter in zijn jacht op een snelle tijd Stephen Perry tegen. De Lotus Elan en de Ford Falcon hebben vrijwel dezelfde kleur, maar de wedstrijdleider pakte de videobeelden erbij en zette de Elan-rijder drie plaatsen terug, van P6 naar P9. Michiel Campagne had al in de tweede ronde de snelste tijd gezet. In eerste instantie leek het erop dat Rob Rappange een Mini Cooper-wereldtijd van 2:01 had gezet, maar de tijdwaarnemers ontdekten al snel dat er nog een nul achter de 11 op de deur van de Corvette Grand Sport stond. Jaap van der Ende was ook tevreden over zijn tijd voordat de rode vlag erin kwam en liet de Falcon verder in de pits staan. Toen het licht weer op groen sprong, was het dringen in de pitstraat om weer de baan op te komen, niet geholpen door het feit dat Mathijs Bakker’s Falcon aangeduwd moest worden, maar wel in de fast lane stond. Alexander van de Lof gaf het stuur van de Bizzarini over aan Yelmer Buurman, die erin slaagde 15/100 van Michiel Campagne’s tijd af te rijden, maar het was Nicky Pastorelli die met 1:58,3 maar liefst drie seconden harder ging en de Ferrari op de pole zette. Norbert Gross’ zette een ongehoord snelle 2:03,5 met de Falcon, vierde overall en als altijd de te kloppen toerwagen. Daarachter was het de strak rijdende Roeland Voerman die de GTS12-Corvette naar de vijfde tijd reed Helaas had hij daar niet veel aan, want als reserverijder zou hij achteraan moeten starten. De top-10 werd volgemaakt door Rob Bergmans in de ISO Rivolta, Georg Nolte in de Ford GT40, Graham Wilson in de Lotus Elan, Jaap van de Ende en Michiel Smits. Hij was de snelste van de Shelby Mustangs, op slechts 5/1000 voor Frans van Maarschalkerwaart. Bij de Mini’s was het duo René de Vries/Jonathan Lewis het snelste, voor Rob Rappange en Bert Mets. Cees Lubbers had last van een aanlopend achterwiel en verzorgde een spectaculaire spin in de Tarzanbocht. Bij de familie Span draaide de Mini van Klaas overuren, want hij werd ook in het GTTC ingezet. Het wilde in de kwalificatie niet zo vlotten en daarom werd besloten tot een motorwissel. Concullega Roger Ebdon stelde hiervoor zijn reserve-krachtbron ter beschikking. In CT08 was Warmenius de baas, op slechts 0,6 seconde gevolgd door Gerrit Jan van Leenen. In CT09 werd er dit weekend om serieuze punten gestreden en was Jasper Izaks de snelste man, ondanks dat er nog wel wat aan de BMW gewerkt moest worden, voor van Hooydonk en Alexandra Auer in de Volvo Amazon. Bij de kleine GT’s gaf Michel Lombard in de Alpine A110 het nakijken aan Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite en in GTS11 was Nico Zonneveld in de Morgan +4 ruim 2 seconden sneller dan de concurrentie. Een nieuw record werd gezet door Mark Dols, die zijn derde aandrijfas van het jaar brak.
Race 1
Op het meer dan beschaafde tijdstip van 14:20 op de zaterdagmiddag is het zover: racetime! De vooropstelling staat bommetje vol. Helemaal achteraan vinden we Frits Campagne, die tijdens de kwalificatie niet in actie is gekomen met zijn Ford Falcon, en eerste reserve Roeland Voerman. In de pitstraat wacht Egbert Kolvoort op een mogelijke uitvaller, waarna hij achteraan zal mogen starten met zijn MGB.
Het positioneren op de startgrid verloopt relatief netjes, maar met zo’n groot veld duurt het toch lang voordat de lichten aan en uiteindelijk uit gaan. Het is Alexander van der Lof die als eerste de Tarzanbocht induikt, gevolgd door Michiel Campagne, terwijl polesitter Pastorelli na een tamme start als derde aansluit. Bergmans is snel weg, evenals Mathijs Bakker, die Gross in het vizier heeft. Achterop het circuit is het Michiel Campagne in de bulderende Corvette Grand Sport die de leiding overneemt. Van der Lof krijgt het nu aan de stok met Nicky Pastorelli in de Ferrari 250GT. In GTS11 rijdt Nico Zonneveld nog voorop, maar Richard Evans in de Marcos zit al pal achter hem en ook Michael Koel in de Porsche 911 heeft aansluiting, zij het dat daartussen nog Bob Stevens met de Lotus Elan zit. Bij de Mini’s heeft René de Vries de leiding, voor Bert Mets en Roger Ebdon, terwijl Rob Rappange terrein heeft verloren. De eerste uitvaller is al na 1 ronde een feit: Charles Köhnen zet zijn Porsche 356 in de pits met een kapotte bobine. Dat is niet meteen te herstellen en dus mag Egbert Kolvoort worden losgelaten.
Bij de tweede doorkomst heeft Campagne wat lucht en Van der Lof nog steeds zijn handen vol om de Ferrari voor te blijven. Daarna komt Bergmans. Schlüchter bezet met zijn kleine Lotus Elan plaats vijf, voor Gross, Michiel Smits en Mathijs Bakker. Jos Stevens is Graham Wilson voorbij en Roeland Voerman maakte grote stappen door het veld met de gele Corvette, hij zit al in de top-20. Frits Campagne is op weg naar voren in CT10. Thomas Augustin in de Mustang heeft hij al te pakken en nu is de beurt aan rookie Cees Lubbers. Cees is echter gewend om met BMW’s te racen en vindt dat hij minstens zo laat kan remmen als Frits. De deur gaat een stukje dicht en de twee Falcons duiken naast elkaar de Tarzan in, waarna Frits bijna spint en zijn aanval moet opgeven. Bert Mets heeft de leiding genomen bij de Mini’s, maar De Vries zit er kort op. Verderop is een toerwagenstrijd gaande tussen Timo Span in de Mini, Gerrit Jan van Leenen in de Lotus Cortina en Thomas Augustin in de Ford Mustang.
Ronde 3 en Pastorelli is langs Van der Lof. Hij begint direct rondetijden rond de 2 minuten te rijden om het gat naar de leider te dichten. Achterin de top-10 leidt Frans van Maarschalkerwaart een groepje dat verder bestaat uit Georg Nolte in GT40, Lotus Ean rijders Jos Stevens en Graham Wilson plus de Ford Falcon met Dirk Waaijenberg. Dan volgt Richard Evans, die de leiding in GTS11 heeft overgenomen van Nico Zonneveld. De tweede uitvaller dient zich intussen ook aan en het is wederom een Porsche: Patrick Koel moet de pits opzoeken met de 904/6. Frits Campagne heeft zijn aanval nu beter voorbereid en deze keer kan Cees Lubbers geen weerstand bieden aan zijn uitremactie. Deze heren bevinden zich overigens in een gigantische kluwen van strijdende auto’s met onder meer Lars Bondesson (Lotus Elan), Roel Korsten (Ford Mustang), “Scartie” (Lotus Elan), Jip van Putten (Shelby Mustang), Jasper Izaks (BMW 1800), Wulf Goetze (Healey 3000), Rhea Sautter (deze keer in de Jaguar E-type), het Mini-trio René de Vries, Bert Mets en Rob Rappange en het MGB-duo Mark Dols en Edwin Dijkman. Verderop leidt van Leenen nu Augustin en Span.
Michiel Smits neemt de vierde plaats over van Bergmans die nu onder vuur komt te liggen van Gross. Daarachter is het Mathijs Bakker, voor Schlüchter en verderop Van Maarschalkerwaart in gevecht met Nolte, Waaijenberg en Jos Stevens. Frits Campagne heeft er weer één te pakken, Roel Korsten in de Mustang. René de Vries leidt CT07 nu voor Rappange, met daarachter een sliert in de volgorde Dols, Mets, Dijkman, Goetze, Ebdon, Huib Mars (Healey 3000), Shirley van de Lof (Porsche 911), Michel Lombard en tenslotte Christoff Forell in de Triumph TR4. Van Leenen rijdt nu voor Timo Span die weer langs Augustin is gegaan.
Een bepalende gebeurtenis in de race is het stilvallen van “Scartie”. Hij parkeert zijn Elan links op het asfalt net na Bocht 10. Op zich een veilige plek, maar wel reden om de gele vlag uit te hangen en die wordt niet door iedereen gezien. Michiel Campagne gaat keurig van het gas en dat geeft Pastorelli de kans om aan te sluiten. In de S-bocht (tegenwoordig Hans Ernst bocht geheten) weet Campagne hem net voor te blijven en ook in het drukke verkeer op het rechte stuk houdt hij de leiding. Bergmans moet Gross laten gaan en is druk om Bakker voor te blijven. Nolte rijdt voor Jaap van der Ende en Graham Wilson en Bob Stevens is in de slag met regerend kampioen Armand Adriaans in de Mustang. Nico Zonneveld baalt, hij moet naar de pits met een oud Morgan-probleem dat weer de kop opsteekt, een oververhitte motor.
Campagne heeft nu weer wat lucht voor Pastorelli. Ondertussen hangt op start-finish de meatball uit met het nummer 18 erbij. De baancommisarissen hebben gerapporteerd dat de Mustang van Roel Korsten olielekkage vertoont. Nolte rijdt voor Schlüchter, van der Ende en Wilson, maar Schlüchter valt terug nadat hij de onnavolgbare Nolte probeert uit te remmen. Rappange leidt nu CT07 voor De Vries, maar even later is het alweer andersom. De meatball-kwestie lost zichzelf op, want het differentieel van de Mustang raakt leeg en Roel Korsten parkeert op de Hunserug in het gras.
De wedstrijdleider staat nu klaar met de opgerolde vlag, de klok nadert de 25 minuten en de laatste ronde staat eraan te komen. Pastorelli doet een laatste verwoede poging om het gat dicht te rijden. Nolte is gespind, Schlüchter rijdt nu voor Wilson en Waaijenberg, terwijl Bob Stevens langs Armand Adriaans en Frans van Maarschalkerwaart is gegaan. In de laatste ronde heeft Pastorelli de aansluiting en in de Hans Ernst bocht prikt hij hem er bijna naast, maar Campagne houdt het gat dicht. Bij het uitaccelereren heeft de Ferrari meer tractie en komt naast de Corvette, terwijl het strijdende duo ook nog een paar Shelby’s op een ronde moet zetten. Campagne dendert uiteindelijk met 0,116 seconde voorsprong over de streep. Van der Lof is derde, voor Smits, toerwagenwinnaar Gross, Bergmans en Bakker. Voerman heeft een sterke inhaalrace gereden in de Corvette, hij is van plaats 58 opgerukt naar plaats 8. Van der Ende wordt negende en Waaijenberg maakt de top-10 vol. Bob Stevens heeft in de laatste ronde in een briljante manoeuvre buitenom in de Hans Ernst bocht de strijdende Schlüchter en Wilson verschalkt en komt als eerste Lotus Elan over de finish. GTS11 is voor Evans, de Marcos is voor de verandering heel gebleven, voor het Porsche-trio Michael Koel, Theo van Gammeren en Erwin van Lieshout. Bij de kleine GT’s is Michel Lombard ongenaakbaar. CT09 strijd wordt overtuigend gewonnen door Jasper Izaks en CT08 minstens zo overtuigend door Bo Warmenius. En dan de Mini’s, de dekselse Rappange doet het weer, hij heeft op de streep 0,03 seconde voorsprong op René de Vries. Daarmee is het echter niet gedaan, want zodra de laatste auto is afgevlagd, worden de videobeelden en het brandvrije ondergoed gecontroleerd! Nicky Pastorelli en Bob Stevens blijken tijdens het “Scartie”-incident te hebben ingehaald onder geel en worden bestraft met 20 seconden. Pastorelli zakt zodoende van P2 naar P3, maar behoudt de winst in GTS12. Voor Bob Stevens komt de straf harder aan: keldert van P11 naar P19 en is ineens nog maar vierde in de klasse, achter Wilson, Schlüchter en zijn vader Jos, de man die hij onder geel had ingehaald. Georg Nolte en Maarten Fokke blijken niet de juiste lingerie te dragen, en ook daarvoor worden straffen van 20 seconden opgelegd!
Race 2
Ook op zondag is het weer druk op de vooropstelling. Het lijkt erop dat alle kneuzen weer gerepareerd zijn. De Porsche 356 is er weer klaar voor. Gezien de niet bepaald smaakvolle reclame voor Porsche onderdelen waar de hele auto mee vol is geplakt, mag je verwachten dat er een verse bobine klaarlag. De Porsche 904 staat weer klaar voor Patrick Koel, evenals de Elan van “Scartie”, de Mustang van Roel Korsten en de Morgan +4 van Nico Zonneveld. Ook eerste reserve Roeland Voerman is er weer, klaar om zijn inhaalrace van de dag ervoor te herhalen. Egbert Kolvoort loopt dan ook in zijn gewone kloffie over de vooropstelling, ervan overtuigd dat er geen startplaats voor zal zijn. Pas na enige overreding trekt hij alsnog zijn pak aan, en terecht want Roger Ebdon krijgt een probleem met zijn Mini Cooper en maakt vlak voor het veld de baan opgaat rechtsomkeert. Vanuit de pits mag Egbert dus achter aan de opwarmronde sluiten en deze keer de volledige race rijden.
Bij het oprijden loopt de Corvette Grand Sport al niet lekker en bij de start komt Michiel Campagne slecht weg. Het is Yelmer Buurman in de Bizzarrini die de kop pakt, en ook Nicky Pastorelli en Michiel Smits zijn goed weg. Martin Bijeveld weet dat de start het moment is om Gross aan te pakken en speert naar voren. Mathijs Bakker heeft hetzelfde idee en stuurt van links naar rechts, maar daar arriveert intussen de oranje Falcon. Beide houden het gas erop, maar het past niet. Het is Bakker die aan het kortste eind trekt, achterstevoren gaat en de vangrail toucheert. Gelukkig weten de 50 achteropkomende coureurs het hoofd koel te houden en loopt er verder niemand schade op. Uiteraard zet de wedstrijdleiding de Safety Car in, maar de rommel is snel opgeruimd en het veld wordt na één ronde alweer losgelaten. Ook nu zijn er weer twee Falcon-coureurs die te graag willen, Norbert Gross en Stephen Perry halen voor de streep in en krijgen een bonus van 20 seconden.
Buurman leidt, voor Pastorelli, Smits, Campagne, Bergmans en het Falcon-trio Gross-Waaijenberg-Bijleveld. Dan volgen van Maarschalkerwaart en Adriaans, terwijl Schlüchter en Wilson weer vechten om de leiding in GTS10, want vader en zoon Stevens hebben hun gebruikelijke slechte start gemaakt en zijn in gevecht met Lars Bondesson. In GTS11 leidt Richard Evans, maar de Marcos begint alweer onheilspellend te roken. Bij de Mini’s is het Jonathan Lewis die een buffer van enkele auto’s heeft op Rob Rappange. Bert du Toy van Hees heeft dankzij een goede start de leiding bij de kleine GT’s in handen. De Volvo Amazon wordt nu bestuurd door Thomas Ardelt en die heeft haast, hij is Adrian van Hooydonk en Gerrit Jan van Leenen al voorbij.
Pastorelli rijdt afwachtend, hij houdt de druk erop maar doet nog geen pogingen tot inhalen, in dit vroege stadium kijkt hij nog even de kat uit de boom. De Corvette Grand Sport begint nu weer beter te lopen en Campagne gaat voorbij aan Smits. Schlüchter’s motor begint juist minder te lopen en hij heeft Wilson voorbij moeten laten. In het middenveld is het druk met het Ford-zestal Maarten Fokke, Frits Campagne, Max Boodie, Georg Nolte, Marcel van Laarhoven en Michel Opreij, aangevuld met Michael Koel en Bob Stevens. Jos Stevens heeft nu ook het gaspedaal gevonden en begint op te rukken. Met Harmen van Putten gaat het minder voorspoedig, hij maakt alweer zijn tweede pitstop met de Shelby Mustang. Maar hij kan tenminste weer verder, iets wat niet geldt voor Roeland Voerman, Stephen Perry en ook Maarten Fokke, die alle drie moeten opgeven met een technisch defect.
Pastorelli’s aanpakt werp vruchten af, Buurman heeft een momentje in het Scheivlak, gaat wijd en terwijl de Bizzarrini naast de baan rijdt, kan de Ferrari erlangs glippen. De rest van de top-10 is stabiel, hoewel Wilson wel aandringt bij Adriaans. De grote strijd vindt nog immer plaats in het middenveld, waar Jos Stevens nu is aangehaakt bij Bob, totdat die erin slaagt de Mustang van Boodie te passeren. De Morgan van Zonneveld loopt weer goed, hij is inmiddels bezig de MGB’s en de Triumph te passeren en zal spoedig het territorium der Porsches betreden. Dat wordt beheerst door Michael Koel, voor het strijdende duo Van Lieshout-Van Gammeren, terwijl Shirley van der Lof, die onlangs moeder is geworden, wat scherpte lijkt te missen. Ook Egbert Kolvoort is lekker bezig, hij is al een man of 6 voorbij, waaronder aartsrivaal Gerrit Jan van Leenen, die weer in gevecht is met Timo Span.
Van Maarschalkerwaart wordt nu bedreigd door Wilson, terwijl Bob en Jos Stevens naast elkaar de Hunserug op gaan. Herinneringen uit de jaren ’60 herleven als we Bo Warmenius in de Lotus Cortina zien strijden met Jasper Izaks in de BMW 1800. Bondesson is in de slag met Lubbers en Goetze. Daarachter volgt een peloton aangevoerd door Van Lieshout, die wordt achtervolgd door Dols, van Gammeren, Sautter, Lewis, Dijkman en de oprukkende Korsten. Dan komt Zonneveld, die voorbij is gegaan aan Rappange Ook Van Leenen en Van Hooydonk voeren een Cortina-BMW show op, met dit verschil dat er ook een Mini Cooper (van Timo Span) bij is.
Met nog enkele ronden te gaan is het Frits Campagne die in de aanval gaat bij Schlüchter en Adriaans. Evans’ Marcos is opgehouden met roken en ligt weer op koers voor een klasse-overwinning. Hij heeft Marcel van Laarhoven als veilige buffer naar Michael Koel, die sowieso al zijn handen vol heeft aan Bas Jansen in de Big Healey. Michel Lombard trapt voor wat hij waard is in de Alpine, maar hij zal eerst Christoff Forell, Shirley van der Lof en Bert Mets voorbij moeten, wil hij de leiding in de klasse afpakken van Bert du Toy van Hees.
Aan de finish is het Pastrorelli die bijna zes seconden voorligt op Buurman en dus het Tudor horloge in ontvangst mag gaan nemen. Daarna volgen Campagne, Smits en Bergmans. Gross en Bijleveld komen als eerste toerwagens over de streep, maar krijgen 30 en 20 seconden straf, waardoor Waaijenberg doorschuift maximale punten scoort in CT10. Graham Wilson, Georg Nolte en Frans van Maarschalkerwaart completeren de top-10. In GTS11 wint Evans, Voor Koel en Zonneveld en de kleine klasse is voor Du Toy van Hees. De Mini-eer is voor Lewis, op 6 seconden voor Rappange. Warmenius wint opnieuw de 1600-toerwagenklasse, terwijl Jasper Izaks opnieuw maximaal scoort in de BMW. Niet onvermeld mag blijven dat Ardelt tweede wordt en zijn Volvo daarmee voor de fabrieks-BMW positioneert! Na de vangst van zaterdag wordt er in de TC-loods opnieuw een lingerie-party gehouden en deze keer vallen de heren Smits, Koel (P.), Dijkman en Kargus in de prijzen. Op naar de Nürburgring, waar het vast koud is en iedereen dus braaf zijn lange (brandvrije) onderbroek zal aantrekken.
In de stand om de titel is het nog steeds Alexander Schlüchter die leidt, met twee tweede plaatsen deed hij goede zaken. Dirk Waaijenberg staat nu tweede dankzij een vierde en een eerste plaats, en het duo Lewis/De Vries is derde. Hun tweede en eerste plaats leverden door een wat minder bezette klasse net wat minder punten op. Het zit allemaal nog dicht op elkaar en er is in de laatste twee races nog van alles mogelijk.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Spa Summer Classic always draws a record number of NK HTGT competitors to the Grand Prix Circuit in the Ardennes. This year, the main point of focus was a battle of the titans between three icons of the sixties: the Ford GT40, Shelby Cobra Daytona and Chevrolet Corvette Grand Sport. Michiel Campagne had been fastest in qualifying in the brutal Corvette GS, but at the rolling start it was Olivier Ellerbrock in the Lanzante-run Cobra Daytona who took the lead. For a change the whole field safely negotiated La Source hairpin. However, there was first lap drama elsewhere, sparks flew as Jac Meeuwissen was a passenger in his three-wheeled Big Healey, ending up in the gravel trap. Meanwhile Ellerbrock and Campagne were having a mighty battle. The Corvette took the lead on several occassions, but from the moment they had to negotiate backmarkers, Ellerbrock had a small advantage. The remaining icon, Georg Nolte’s Ford GT40, meanwhile moved up to third. Fastest of the “ordinary” cars was Norbert Gross in his Ford Falcon. The other touring car classes were won by Thomas Ardelt in the Volvo Amazon, Alexander Schlüchter in the Lotus Cortina and Rob Rappange in the Austin Cooper S. De GT classes fell to Sander van Gils (Lotus Elan), Robert Hamilton (Marcos 1800GT) and Fred Corporaal (Lotus Elite). Daniela Ellerbrock took the wheel of the Cobra Daytona for Race 2. She performed a cautious start, allowing Gross to take the lead at La Source. On the following straight, Michiel Campagne immediately powered by to take the lead. Unfortunately, the race was interrupted by a Safety Car period after Nykle Meyer’s Jaguar E-type deposited its oil on the track. There were numerous spins and slides, luckily without any damage. At the restart, the leaders had closed up. Nolte was now holding second and looking for more, but Campagne remained in control. Gross was happy with a podium finish and another class win. The other class winners were as in Race 1, Van Gils, Hamilton, Corporaal, Ardelt and Rappange, with the exception of CT08 which was won by Gerrit Jan van Leenen in a Lotus Cortina.

NK HTGT powered by Visser Contactlenzen 2015 @ Spa Summer Classic
Voorafgaand aan het Spa weekeinde veranderde er nog het één en ander op de inschrijflijst. Zo verdween de Ford GT40 van de Portugees Diogo Ferrao van het toneel, maar kwam die van Georg Nolte ervoor terug. Een andere nieuwe en onbekende naam was die van Daniela Ellerbrock, met een Shelby Daytona Coupé. Dat bleek een serieuze auto te zijn, gerund door het Britse Lanzante team.

Kwalificatie
Maar in de kwalificatie was het gewoon Michiel Campagne die aan twee rondjes genoeg had om de Corvette Grand Sport op de pole te zetten. De tweede tijd was voor Rainer Vorköper in de Jaguar low-drag, die altijd snel is op Spa. Norbert Gross kwam zoals altijd weer zeer goed beslagen ten ijs, de groen-wit-gouden Falcon wordt bijna wetenschappelijk voorbereid op elke race. In CT10 kan niemand aan hem tippen, maar Asterix is pas tevreden als hij het van iedereen wint. Hij mocht starten van P3. Mevrouw Ellerbrock bouwde het rustig op en eindigde op de vierde plaats. Er bleek overigens ook een meneer Ellerbrock te zijn. De vijfde tijd was voor Rob Bergmans, met verse wielen onder de Iso Rivolta. Op P6 noteerden we de snelste Lotus Elan en die werd bestuurd door iemand die we al een tijd niet gezien hadden, Sander van Gils. Frits Campagne was de volgende op de tijdenlijst, maar niet in zijn Ford Falcon, want die zat in de lappenmand. In plaats daarvan bestuurde hij de gele Corvette Stingray en dat was, zo zei hij, verslavend. Achter Nolte in de GT40 volgde een rijtje CT10 bolides: Bijleveld/v.d. Ende, Deenik, Waaijenberg en Adriaans. In GTS11 had Theo van Gammeren de beste tijd met de Porsche 911, voor de verrassende Mark Dols in de MGB. De snelle Marcos wist geen tijd te zetten, want Richard Evans, onze specialist in vloeistoflekkages, moest al na 1 ronde naar de kant met een afgebroken koppeling in het remsysteem. Bob Stevens was weer sneller dan vader Jos en Bert du Toy van Hees troefde Corporaal en Lombard af in de kleine GT-klasse. In CT08 was Schlüchter in zijn Lotus Cortina, geheel volgens verwachting, de snelste. Bij de Mini’s was de volgorde Rappange – Ebdon – Span, want René de Vries, Bert Mets en Nico van Velzen reden op Brands Hatch en het duo Izaks/Verzijlbergen was nog niet gearriveerd. En ja, er was ook een deelnemer in CT09 en wel Thomas Ardelt in de hagelwitte Volvo Amazon, een auto die we al vele malen aangekondigd hadden gezien en die nu eindelijk klaar was.
Helaas was de kwalificatie voor sommigen meteen het laatste optreden van het weekend. Dols en Deenik hadden mooie tijden gezet, maar konden moesten verder aan de kant blijven vanwege uitgelopen krukaslagers. Stephen Perry had allerlei hoogst onduidelijke problemen met zijn Ford V8 die resulteerden in gesmolten bougies. Hij besloot om zijn huiswerk over te gaan doen. Lars Bondesson moest de motor van zijn Lotus Elan wisselen en de Shelby Mustang van het duo Van Putten / Voerman had een vermoedelijk gescheurde kop. ’s Avonds laat was hier een heel leger experts mee bezig. “Scartie” was tijdens de kwalificatie de startmotor van zijn Lotus Elan verloren, maar de baancommissarissen bezorgden hem weer netjes terug zodat hij er weer op kon worden geschroefd.
Race 1
De wedstrijdleiding had dit jaar gekozen voor een rollende start. Niet zo’n gek idee, want het is altijd een hoop gedoe voordat zo’n groot veld netjes stilstaat. Nu rolden vijftig auto’s min of meer in formatie naar de startstreep en mocht er, mits je de chicane door was, ingehaald worden vanaf het moment dat de lichten uitgingen. Voor Frank Romo ging dat helaas niet lukken, hij moet zijn Lotus Cortina nog voor de start aan de kant zetten met een doorgeslagen koppakking.
Of er een verband is met de rollende start, is de vraag, maar het hele veld kwam zonder problemen door de Source haarspeldbocht. Verrassend was wel dat de blauwe Cobra Daytona, bestuurd door Olivier Ellerbrock, de eerste was die de hoek om kwam zetten. Michiel Campagne liet dit echter niet op zich zitten, hij vloerde het gaspedaal van de Corvette Grand Sport en dook als eerste de Eau Rouge bochtencombinatie in. Ook Nolte had een goede start, hij lag derde, voor Vorköper en Gross. Voor Jac Meeuwissen eindigde de race in de eerste ronde, hij parkeerde zijn driewielige Healey al vonken sproeiend in de grindbak van Stavelot. Ondertussen had Ellerbrock de leiding weer teruggepakt, hij kwam als eerste uit de Bus Stop.
Bij de tweede doorkomst was het alsnog dringen in La Source. Roeland Voerman koos voor een wijde lijn en moest Martin Bijleveld in de Falcon en Rob Bergmans’ Iso voor laten gaan, terwijl Frits Campagne op zijn bumper terechtkwam. Verderop kwam niet alleen Richard Evans naar voren in zijn blauwe Marcos, maar ook Robert Hamilton in een oranje exemplaar voorzien van een onafhankelijke achterwielophanging. Hamilton kennen we uit vroeger tijden, toen reed hij in een Triumph TR4, en in deze smetteloos uitziende Marcos ging hij werkelijk als een raket. Thomas Ardelt had het duidelijk naar zijn zin, hij smeet zijn Volvo tegen Eau Rouge op, waarbij hij de Lotussen van Lars Bondesson en Gerard Zwart het nakijken gaf.
Bij de Bus Stop kwam het veld weer in beeld en het was Ellerbrock die aan kop ging, voor Michiel Campagne. Zij hadden al afstand genomen van Nolte, die kort voor Gross reed. Bergmans had terrein verloren, Bijleveld lag nu vijfde voor Voerman en de snelle Sander van Gils. Daarna volgden Waaijenberg, Adriaans en Vorköper, die zijn vorm uit de kwalificatie niet kon vasthouden en uit de top-10 dreigde te worden verbannen door Frans van Maarschalkerwaart in de Shelby. Bob Stevens bezette P2 in GTS10 voor vader Jos, terwijl GTS11 een Porsche onderonsje was met Theo van Gammeren voor Erwin van Lieshout, maar lang zou dat niet duren want Hamilton en Evans kwamen met rasse schreden dichterbij. Daarachter streed een MGB trio bestaande uit Niek van Gils, Edwin Dijkman en Egbert Kolvoort. Ardelt wist zijn Zweedse tank nog altijd voor de Zweed Bondesson te houden – de reservemotor van de blauwe Lotus had grote moeite om heuvelop te rijden.
Michiel Campagne haalde nu alles uit de kast en wist de leiding weer over te nemen. Bij het ingaan van Eau Rouge blokkeerden elke ronde even de voorwielen van de Grand Sport, wat zorgde voor onheilspellende rook. Een GT40 opgejaagd door een Falcon is een merkwaardig gezicht, ook al hebben ze onder de kap dezelfde techniek, Nolte hield stand voor Gross. Voerman lag nu op P5, achtervolgd door Bijleveld en Sander van Gils, terwijl Bob Stevens nu Max Boodie in zijn Mustang als buffer naar zijn vader had.
Daarachter volgde Bas Jansen, de snelste resterende Healey en oudgediende Maarten Fokke, als altijd onderweg in een Shelby Mustang, in gevecht met Thomas Kargus in de Lotus Elan. Hamilton ging nu aan de leiding in GTS11, voor Van Gammeren, Evans en Van Lieshout. Bij de kleine toerwagens was het Rob Rappange op ruime afstand voor Klaas Span. Roger Ebdon had moeten opgeven met een kapotte koeling en bij Jasper Izaks was een aandrijfas gebroken. Van Gils leidde nog immer het MGB treintje. In CT08 had Alexander Schlüchter een grote voorsprong op Gerrit Jan van Leenen en Gerard Zwart. Van Leenen werd achtervolgd door Michel Lombard in de Alpine A110 niemand minder dan Jochem Kentgens. Na wat laatste afstelwerkzaamheden door motorbouwer Joe Willems liep de Morgan +4 nu eindelijk goed, en hij bleef rijden ook! Jochem moest eerst even acclimatiseren, gewend als hij is om na een paar rondjes te stranden, maar naarmate de race vorderde kreeg hij de smaak te pakken.
Intussen had Ellerbrock de leiding weer in handen en waren de banden van de Corvette Grand Sport, die bij de start al niet okselfris waren, aan hun eind, zodat Campagne zijn aanvallen moest staken. Voerman was nu los van het achtervolgende groepje, waarbij Bergmans en Frits Campagne zich hadden aangesloten. Vorköper had het tempo weer wat opgeschroefd en werd door Dirk Waaijenberg’s Falcon de heuvel opgeduwd.
Bob Stevens probeerde voorbij Frans van Maarschalkerwaart te geraken, terwijl Jos Stevens hetzelfde probeerde bij Max Boodie en Nykle Meijer. De E-type van Meijer maakte daarbij indruk door de keiharde knallen die hij bij gas loslaten produceert. De beide Marcossen voerden nu de GTS11 klasse aan, waarbij Evans alles probeerde om aan te haken bij Hamilton. De non-V8 toerwagens werden verrassend aangevoerd door Rob Rappange, nadat Schlüchter bij een uitstapje flink tijd was verloren. De MGB-trein werd nu aangevoerd door Edwin Dijkman en was een rijtuig korter geworden omdat Egbert Kolvoort zijn auto met een afgelopen v-snaar moest parkeren. De beide Lotus Elites van Bert du Toy van Hees en Detlef Kroh maakten simultaan een pitstop. Kroh kon weer verder, maar voor Du Toy van hees zat het weekend erop met wederom een kapot differentieel. Dit alles gaf de leiding in de klasse aan Fred Corporaal in de derde Lotus Elite, die echter op moest passen voor Lombard met zijn Alpine. De Lotus Elan van rookie Jean-Christophe verloor opnieuw de startmotor, misschien moeten we zijn schuilnaam maar veranderen in “Startie?”.
Terwijl de eerste achterblijvers gelapt werden, slaagde Ellerbrock erin een gaatje te slaan. Bergmans was de pits in gegaan om een raar geluid te onderzoeken, maar er was niets te zien en dus ging hij maar weer door. Voerman’s Shelby kreeg toch weer problemen, Frits Campagne passeerde Sander van Gils en Van Maarschalkerwaart had nu Bob Stevens, Max Boodie, Nykle Meijer en Jos Stevens achter zich aan. Even later maakte Bob een foutje en had hij ineens Jos weer in de spiegel. Kargus knokte zich langs Fokke, Schlüchter ging voor bij aan Rappange en Bondesson wist zich eindelijk te ontdoen van Ardelt’s Volvo.
Vooraan was de situatie stabiel, hoewel Gross nog steeds kort op Nolte zat, maar vanaf plaats 5 ging het er hectisch aan toe. Uiteindelijk was het Sander van Gils die na een paar zeer snelle rondjes deze plek pakte, voor Bijleveld, die Frits Campagne nipt voor wist te blijven. Vorköper herpakte zich en eindigde voor Adriaans en Waaijenberg. Bob Stevens herstelde zich goed, pakte weer drie plaatsen en werd elfde, voor Meijer en Jos Stevens. Hamilton won GTS11, hij had uiteindelijk zelfs Kargus, Fokke en Oprey als buffer naar Evans. Dit ondanks het feit dat Evans geen millimeter aan de kant ging voor de leider, daarbij alle blauwe vlaggen negerend. Schlüchter en Rappange pakten de winst in CT08 en CT06 en Ardelt deed hetselfde in CT09, maar daarin was hij dan ook de enige deelnemer. Niek van Gils won de MGB-klasse van Edwin Dijkman en Fred Corporaal pakte de winst bij de kleine GT’s met een voorsprong van 3 seconden op Lombard.
Race 2
Noest sleutelwerk maakte dat veel van de uitvallers weer aan de start konden komen. De Healey van Bas Jansen offerde een naaf op voor de auto van Jac Meeuwissen. Klaas en Timo Span repareerden het koelsysteem van Ebdon’s Cooper. De nr. 172 Shelby werd weer opgelapt, de Abarth-kruiskoppeling gerepareerd en de Lotus-startmotor weer vastgezet. En terwijl andere teams aan het barbecueën waren, was in pitbox 1 door het team van Gross een mobiele rollenbank opgebouwd waar de Volvo van Thomas Ardelt in de toeren gejaagd werd. Het uiteindelijke resultaat: een winst van 30 pk.
Zondagmiddag, 25 minuten voor de start. Her en der stapt al eens iemand in zijn auto, maar de meeste coureurs hangen nog wat rond, als ineens het licht aan het einde van de pitstraat op groen gaat. Een oproep heeft niemand gehoord. De regel is dat je een half uur van te voren klaar moet staan, maar zonder vooropstelling is daar weinig aanleiding toe. Druppelsgewijs gaat iedereen de baan op en dan ineens gaat het hek dicht. Dirk Waaijenberg, Harmen van Putten en Michel Oprey zijn dan nog bezig hun gordels vast te maken, terwijl Ron Verzijlbergen wel klaar was, maar ingeparkeerd stond. Zij starten dus noodgedwongen helemaal achteraan.
Na een rondje achter de Safety Car gaan de lichten uit en is het verrassend Norbert Gross die als eerste de Source uitkomt. Michiel Campagne gebruikt de overvloedige pk’s van de Corvette Grand Sport om er in de afdaling naar Eau Rouge voorbij te accelereren. Daniela Ellerbrock (die nu de Shelby Daytona bestuurt) is als derde weg, voor het gele plastic duo Sander van Gils / Frits Campagne en Jaap van der Ende in de Ford Falcon. Even later pakt Adriaans Van der Ende voor de tweede plaats in CT10. Jos Stevens ligt deze keer voor Bob, zij vechten om P2 in GTS10.
Gross geeft niet op: bij het aanremmen van de Bus Stop aan het eind van de tweede ronde zit hij voor de Grand Sport en hij gaat zelfs als leider over de lijn. Michiel Campagne stelt nu echter orde op zaken, nadat ze naast elkaar door de Source zijn gegaan neemt hij definitief de leiding. Georg Nolte heeft een slechte start gehad in de GT40, maar is Van der Ende en Van Gils inmiddels voorbij, terwijl Frits Campagne en Daniela Ellerbrock er even later ook aan moeten geloven. Jochem Kentgens gaat lekker, hij zit voor Gerrit Jan van Leenen en Edwin Dijkman. Thomas Ardelt spuit met zijn 30 extra pk’s als een raket tegen de berg omhoog, maar elders laat hij het liggen want zijn rondetijden zijn maar 1,5 seconde sneller. Jos Stevens gaat in Eau Rouge voorbij aan Van der Ende, en daarachter is een mooi gevecht gaande tussen Max Boodie, Nykle Meijer en Rob Bergmans, totdat Meijer er in de dubbele linkse af spint over zijn eigen olie. In GTS11 is Hamilton duidelijk sneller dan Evans, de blauwe Marcos kan niet bijblijven, tot zichtbare frustratie van de piloot. Michael Vollmar bestuurt nu de gele Lotus Elite en is in gevecht met Peter Struik in de MGB. Het publiek geniet van de een overvloed aan inhaalacties, omdat de snellere achteraan-starters door het veld naar voren gaan. Maar dan ontstaat achterop het circuit een chaos: de één na de ander glijdt uit over de olie van Meijer’s E-type, gelukkig zonder verdere brokken.
Terecht beslist de wedstrijdleiding om de Safety Car in de baan te brengen, maar de kop is al voorbij. In plaats daarvan is het Hamilton op P13 die wordt opgepikt. Iedereen sluit aan, Evans voorop, want die ziet kansen. Ondanks het feit dat ze “vrij” rijden, gaan ook de leiders netjes van het gas af. Zo ontstaan er twee groepen. De tweede daarvan wordt echter niet aangevoerd door raceleider Michiel Campagne, maar door de allerlaatste man in de race, de net niet gelapte debutant Dierk Adoms in zijn MGB. De arme Dierk komt nog snelheid tekort, maar hij heeft zich het gehele weekend keurig gedragen en is niemand tot last geweest. Daar wordt hij nu voor beloond met twaalf ongeduldig trappelende vechtjassen die in zijn nek hangen!
Na drie langzame ronden wordt het veld weer losgelaten, te beginnen met de tweede groep, die strijdt om positie 13. Evans doet meteen een alles-of-niets poging om Hamilton uit te remmen in La Source. Het wordt niets, en het is Thomas Kargus in de Lotus Elan die profiteert, hij gaat als eerste Eau Rouge door, gevolgd door Pieter Boel in de Shelby Mustang, daarna komt Hamilton en dan pas Evans. Alexander Schlüchter moet zijn Lotus Cortina met pech in de pits zetten en geeft daarmee de leiding in CT08 aan Gerrit Jan van Leenen.
Intussen nadert de Tête de la course de startlijn en kunnen ook zij weer gaan racen. Dierk Adoms kiest eieren voor zijn geld en maakt al voordat het licht op groen gaat ruimte, zodat het hele rijtje kemphanen hem voor de Source al voorbij is. Nolte doet in de haarspeld een poging om met zijn GT40 de Falcon van Gross uit te remmen, maar hij gaat wijd en moet de positie teruggeven. Frits Campagne en Sander van Gils strijden om P5 en daarachter zijn Adriaans, Van der Ende en Bergmans in gevecht.
In de tweede groep komt ondertussen Roel Korsten naar voren met zijn Mustang. Evans’ Marcos heeft het weer begeven en Hamilton wordt nu bedreigd door nog twee V8’en, namelijk de Falcon van Waaijenberg en de Shelby Mustang van Harmen van Putten, gevolgd door Van Gammeren in de 911. Rappange voert de kleine toerwagenklasse aan, maar om de tweede plaats is een gevecht gaande tussen Klaas Span en Roger Ebdon. Helaas voor Ron Verzijlbergen kan hij zich daar niet in mengen, het Fiat-motortje loopt niet lekker en hij moet zelfs even de pits in. Bij de kleine GT’s heeft Fred Corporaal met de Lotus Elite steeds aan de leiding gereden, maar nadat de Safety Car de baan heeft verlaten is het Michel Lombard die toeslaat en met zijn Alpine A110 de Lotus-dominantie doorbreekt.
Vooraan zijn de kaarten nu geschud, maar Sander van Gils en Frits Campagne zijn nog volop in de slag en Bergmans pakt Van der Ende. In de tweede groep rukken de dikke Fords verder op, Van Putten is Kargus voorbij, Waaijenberg en Boel hebben het druk met elkaar en Hamilton probeert Korsten weer in te halen. Dijkman passeert van Leenen en Span en Ebdon zijn ook nog aan het bakkeleien.
Helaas zit het er dan op, al na 9 ronden valt de vlag. De winst gaat deze keer naar Michiel Campagne, voor Georg Nolte. Norbert Gross is weer onverslaanbaar bij de toerwagens en blijft zelfs de GTS12 winnende Cobra Daytona van Ellerbrock voor. Sander van Gils beslist het duel met Frits Campagne in zijn voordeel en is weer de beste in GTS10. Adriaans, Bergmans en Jos en vader en zoon Stevens maken de top-10 vol, want Van der Ende krijgt straf wegens grensoverschrijdend gedrag. Gerrit Jan van Leenen wint CT08 voor Gerard Zwart, Rob Rappange is de beste Mini, Klaas Span pakt P2 in de klasse voor Ebdon en ook Ardelt noemen we nog een keer, want hij reed hem weer uit! Bij de kleine GT’s was de winst als gezegd voor Lombard, Corporaal wordt nog tweede ondanks een in de laatste ronde zieltogende Lotus. GTS11 is opnieuw voor Robert Hamilton, Theo van Gammeren wordt tweede en ook de derde plaats van Niek van Gils is vermeldenswaard, want veroverd met een MGB.

(Voor Nederlands even naar beneden scrollen)
Over 40 entries made for a great start to the 2015 Dutch National Championship for pre ‘66 Touring Cars & GT’s powered by Visser Contactlenzen, during the traditional Historic Zandvoort Trophy. Polesitter Norbert Gross took the lead of Race 1 in his Ford Falcon, but he was soon overtaken by Michiel Smits in a Shelby Mustang GT350. The chase was led by Alexander Schlüchter in a Lotus Elan, Hans Hugenholtz in another Shelby and Jos Stevens in another Elan. After Gross lost more ground, Schlüchter closed up to Smits and a ding-dong batlle ensued. The German Lotus driver tried all the tricks in the book, but was unable to pass. Hugenholtz benefited, being able to close the gap. When Schlüchter tried a move around the outside in Tarzan Corner, Hugenholtz took advantage, blocked the German’s path and moved up to second. Meanwhile Richard Evans was leading GTS11 in his fast but fragile Marcos 1800. It lived up to expectations once again, depositing all its oil onto the racing line, through a large hole in the block. The Safety Car was deployed and all the cars bunched up. Sterling work by the marshals left enough time for a three-lap sprint to the finish. Michiel Smits managed to survive several attacks, but on the last lap wily old fox Hugenholtz (whose father designed the original Zandvoort track) made it stick and won the race. Norbert Gross hung on to the lead in the big touring car class. The small classes were won by Rob Rappange (Mini Cooper) and Bert du Toy van Hees (Lotus Elite).

The second race was run on the sunday afternoon in damp conditions. This had unexpected results. Normally one would expect the Porsches 911 and Mini’s to come into their own, but things turned out differently. Competitors in CT10 and GTS12 are allowed to use a different make of tire, since various sizes of the mandatory Dunlop Racing tires are currently in short supply, due to production being moved to another factory. It soon became clear that this alternative rubber has far better wet weather capabilities than the old-fashioned Dunlops. As a result, the race turned into a Ford fest. Alexander Schlüchter grabbed the lead with a lightning start in his Elan, but in the course of the first lap start Hans Hugenholtz and Dirk Waaijenberg passed him effortlessly. Waaijenberg led for three laps in his Ford Falcon, but it was reigning champion Armand Adriaans who came to the fore in his Ford Mustang and took the win. Young gun Michael Koel could only watch in frustration, he just did not have the same sort of grip and finished down in eighth, first of the Dunlop runners, in his Porsche 911. Danny van Dongen and Jonathan Lewis came second and third in the Dunlop race in their Mini Coopers. Bert du Toy van Hees again won the small GT class.

NK HTGT powered by Visser Contactlenzen @ Historische Zandvoort Trophy 2015
Eindelijk! Het NK HTGT 2015, powered by Visser Contactlenzen ging van start tijdens de Historische Zandvoort Trofee. Met een overvolle inschrijflijst, waar dan toch weer mensen vanaf vallen omdat de auto nog niet klaar is. Op vrijdag kon er vrij getraind worden en dat verliep niet voor iedereen naar wens. Titelverdediger in de kleine toerwagenklasse Roger Ebdon kon onverrichter zake terug naar Engeland met een kapotte versnellingsbak. Pieter Boel veroorzaakte nogal wat gladdigheid toen hij alle koelvloeistof verloor en was ook meteen klaar voor het weekend. En debutant Cees Lubbers, onderweg in een Ford Cortina GT, had last van een motor die op drie poten liep.

Kwalificatie
Zo bleven er 41 deelnemers over die zaterdagochtend de strijd met de klok aangingen om een goede startpositie te bemachtigen. De tijden doken al snel naar beneden. Na 20 minuten had oude rot Norbert Gross de pole met zijn Falcon in een lage 2:03. Op 0,3 seconde volgde Michiel Smits met zijn Shelby Mustang, een combinatie die we nog niet eerder gezien hadden in het NK HTGT, maar zeker geen nieuwkomer in de historische autosport. Hij troefde Hans Hugenholtz met nog een Shelby Mustang af. Daarachter volgden twee Lotus Elans, Alexander Schlüchter op 2:04,3 en Jos Stevens op 2:04,6. De GTS10 (Lotus Elan) klasse was goed bezet dit weekend, want ook Lars Bondesson, Thomas Kargus en Alex Korle waren present, plus Bob Stevens die de mintgroene de TR4 heeft verruild voor een donkergroen met gele Elan en onze Zuiderbuur “Scartie”, Jean-Christophe voor intimi.
Terug naar de startlijst, de zesde tijd kwam op naam van Armand Adriaans, niet in de Shelby maar in een ‘gewone’ Ford Mustang, geen GT maar een toerwagen dus. CT10 was de best bezette klasse dit weekend. Martin Bijleveld kwalificeerde zich als zevende, hij had hoger willen eindigen maar de tank raakte leeg en dus zat een laatste snelle ronde er niet meer in. Achtste was Rob Bergmans met de Iso Rivolta en dat is dan weer geen toerwagen maar een GT, ingedeeld in GTS12. Helaas zat er een onvindbare trilling inde aandrijflijn en liever dan meteen de verse motor in puin draaien, blies het team de aftocht om het probleem op te gaan sporen. Daarachter volgde Dirk Waaijenberg met de Falcon, terwijl Frans van Maarschalkerwaart de top-10 volmaakte met weer zo’n Ford V8, maar dan in Shelby-gedaante. Trainingssnelste in GTS11 was Nico Zonneveld met de Morgan, voor Richard Evans in de Marcos 1800 en Michael Koel in de Porsche 911. Daartussen stond nog Michael’s neef Patrick, die het relatief rustig aandeed met de Porsche 904/6. Debutant Roy Korsten kwalificeerde een fonkelnieuw uitziende Ford Mustang op een keurige P18. Mini’s dan, waarbij het in de mode lijkt te zijn om een “pro” in te huren voor de snelle tijden. Danny van Dongen reed 2:10,2 in de Cooper S van Bert Mets en dat is inderdaad snel, maar iedereen reed eerlijk gezegd behoorlijk snel, want die tijd was toch maar goed voor plaats 20. René de Vries met pro Jonathan Lewis bleven steken op plaats 25, Rob Rappange deed het solo en volgde op P26. Ron Verzijlbergen kwam niet verder dan plaats 36 als gevolg van een kapotte schakelstang in de Fiat Abarth. Bij de kleine GT’s waren het de Lotus Elites van Bert du Toy van Hees en Fred Corporaal die het tempo aangaven. In CT08, de Cortina-klasse was het rustig, hoewel Frank Romo daar wel een verrassende verschijning is. Hij is de onbetrouwbaarheid van zijn Mini zat, maar houdt er toch van een gokje, vandaar dat hij zijn geluk nu beproeft met een Lotus Cortina.

Race 1
Zaterdagmiddag, race time! Bij het uitgaan van de lichten heeft Michiel Smits een goede start en pakt de leiding. Ook de Elans met Schlüchter en Jos Stevens komen goed weg. Maar de prijs voor de beste start gaat naar Jasper Izaks, die bovendien in de serie Tarzan-Gerlach-Hugenholtz nog een flink aantal plaatsen pakt en na 1 ronde op P21 rijdt, waarmee hij zijn klasse aanvoert, voor Rappange! Vooraan is het Gross, gevolgd door Smits, Schlüchter, Hugenholtz, Jos Stevens en de goed gestarte Frans van Maarschalkerwaart. Bijleveld wilde te graag en heeft flink terrein verloren. Richard Evans heeft de leiding in GTS11, maar Michael Koel zit hem op de hielen.
Gross moet zijn meerdere erkennen in Smits, maar hij probeert wel aan te haken. Ook tussen Schlüchter en Hugenholtz is het close. Bijleveld is weer op weg naar voren en gaat achtereenvolgens Stephen Perry in de Ford Falcon en Richard Evans voorbij. Izaks blijft met zijn sub 1-liter motortje de Mini’s van Rappange en De Vries en de Porsches van Theo van Gammeren en Patrick Koel voor. Een Duits gevecht is gaande tussen Alex Korle in de Lotus en de Jaguar E-types van Rhea Sautter en Rainer Vorköper. Michel Lombard heeft een lekkend spruitstuk op zijn Alpine A110 en kan de Lotus Elites niet bijhouden, maar hij passeert wel Gerrit Jan van Leenen in de Lotus Cortina.
Bij het ingaan van de vierde ronde is de volgorde vooraan ongewijzigd. Evans wordt opgejaagd door Bob Stevens, Michael Koel en Richard Perry. Izaks houdt stand tegen Rappange in een mooi gevecht. Vorköper komt op gang en is op jacht naar Fred Corporaal, nadat hij Bert Mets, Erwin van Lieshout in de Porsche 911 en Huib Mars in de Austin Healey achter zich heeft gelaten. Sautter zit nog achter dit gezelschap, maar zal enkele ronden later het trucje herhalen. Dat moet natuurlijk ook wel, met twee van die 3,8 liter E-types….
Achter de kop wordt het nu spannend, Gross verliest terrein en Schlüchter, Hugenholtz en Jos Stevens zitten dicht bij elkaar. Schlüchter krijgt aansluiting bij Smits en er ontstaat een geweldige strijd. De Duitser probeert van alles, maar komt er steeds net niet bij. Daarvan profiteert Hugenholtz, die het gat dichtrijdt. In de vijfde ronde verremt de Duitser zich in de Tarzanbocht, maar hij weet voor te blijven. Wanneer Schlüchter het de ronde daarop buitenom probeert, zet Hugenholtz zijn Shelby er aan de binnenkant naast. De Elan-piloot kan niet terug naar de ideale lijn en moet de plek opgeven.
Frits Campagne met de Ford Falcon is in gevecht met rookie Korsten in de Mustang en Bondesson in de Elan. Rappange is inmiddels Izaks voorbij en heeft ook nog eens Patrick Koel met de Porsche als buffer ertussen. Van Gammeren en De Vries hebben hier ook nog aansluiting bij. Michel Lombard zoekt de pits op om eens te kijken of er tenminste nog een paar boutjes vast zitten. Bob Stevens is ondertussen Richard Evans voorbij en daar heeft hij geluk mee, want er doet zich een déja-vu voor: een enorme witte rookwolk achter de Marcos. Deze keer is het niet het diff of de bak, maar een gat in het motorblok. Het gevolg is een enorm oliespoor, precies op de ideale lijn, en dus een Safety Car.
Gelukkig is er door razendsnel werk van de baancommissarissen nog tijd voor een eindsprint over 3 ronden. Inhalen voor de startstreep mag niet en dat kan nog wel eens frustrerend zijn als je achter een langzame achterblijver zit. Dat ondervindt Rainer Vorköper, die klem zit achter de Alpine van Lombard, die weer de baan op is gegaan in ene poging genoeg rondjes te rijden om geklasseerd te worden. De Duitser trapt te vroeg op het gas en wordt beloond met 20 strafseconden.
Frans van Maarschalkerwaart en Martin Bijleveld zijn al een tijdje in een heftige strijd verwikkeld. Na enkele bijna-touchés komt het er dan toch van, Frans remt te laat, Martin stuurt toch in, niemand heeft echt schuld en iedereen wordt gestraft want in plaats van plaats 8 en 9 komen ze nu uit op 35 en 37. Een strijd die ook niet onvermeld mag blijven, omdat hij de gehele race duurt, is die tussen Harmen van Putten en Michel Oprey. Oprey’s Shelby heeft meer topsnelheid, maar Van Putten’s exemplaar gaat harder de bocht om. Uiteindelijk is het van Putten die de derde plaats in GTS12 pakt.
Michiel Smits slaat diverse aanvallen van Hugenholtz af, maar vlak voor het einde laat de oude vos Hugenholtz zien dat hij toch het best de weg weet op Zandvoort en is het de RTH-Shelby die als eerste onder de vlag doorrijdt. Schlüchter wordt derde op 0,2 seconde voor Jos Stevens. Gross heeft de strijd aan kop gelaten voor wat hij was, maar wint wel CT10, voor Armand Adriaans en Dirk Waaijenberg. Bob Stevens wordt mooi achtste, en derde in GTS10. Frits Campagne is negende, voor GTS11-winnaar Michael Koel. Nico Zonneveld stuurt de Morgan naar plaats twee in GTS11, Theo van Gammeren is derde. Rob Rappange wint de klasse CT06/07, voor de Fiat Abarth van Izaks. René de Vries is derde. Bij de kleine GT’s zijn de Lotus Elites onverslaanbaar, met Bert du Toy van Hees voor Fred Corporaal. De derde plaats is voor Horst Kukemüller in de Alfa Giulietta Sprint. De winst in CT08 is voor Gerrit Jan van Leenen.
Race 2
Voorafgaand aan de eerste race waren er al allerlei speculaties over de Avon banden waarop de deelnemers in de CT10 en GTS12 klasse mogen rijden. Dit is een tijdelijke situatie vanwege leveringsproblemen rond de verplichte Dunlop Racings. De speculaties konden in de eerste race niet echt getoetst worden, want door de Safety Car-situatie kregen de banden op driekwart van Race 1 even respijt. Tot dat moment leek het allemaal redelijk gelijk op te gaan. Maar voor Race 2, op de zondagmiddag van de Historische Zandvoort Trofee, werd het een heel ander verhaal, want er moest worden geracet op een vochtige baan. En wat iedereen wel wist: in de regen doet zo’n Avon het vele malen beter dan de ouderwetse Dunlops. Waar het normaal gesproken de Porsches 911 en de Mini’s zijn die voordeel hebben, zou deze race dan ook uitdraaien op een Ford V8 feestje.
Voor de start kruipt Hans Hugenholtz een beetje. Hij stopt weer, maar de wedstrijdleiding kan niets anders doen dan hem 10 strafseconden geven. Deze keer heeft Alexander Schlüchter een raketstart, hij pakt de leiding met zijn Lotus Elan. Echter, aan het eind van de eerste ronde zijn Hugenholtz en Dirk Waaijenberg hem moeiteloos gepasseerd. Ook Michael Koel start goed, hij weet twee ronden lang de vierde plaats vast te houden. Dan valt ook bij hem het kwartje: er valt met Dunlops niet te scoren in de regen. Bob Stevens ontdekt hetzelfde, hij spint bij het opgaan van de Hunserug en moet iedereen voorbij laten. Omgekeerd moeten de rijders in CT10 en GTS12 nog wennen aan de grip van de Avon band, op één uitzondering na: Roel Korsten. Hij weet niet beter en deze rookie rijdt dan ook in de vijfde ronde al op plaats 5! Driftkoning Waaijenberg heeft intussen de leiding en laat zien dat hij ook strak kan sturen. Armand Adriaans neemt de derde plaats over van Hugenholtz.
Avon-fan Jaap van der Ende is intussen van plaats 35 opgerukt naar P10. In de kleine klasse is er stoelendans geweest en zijn Danny van Dongen, Jonathan Lewis, Ron Verzijlbergen en Timo Span ingestapt. Rob Rappange kan gelijk aan de bak met deze nieuwe tegenstanders en moet Lewis en van Dongen voor zich dulden, terwijl Verzijlbergen achter hem aan zit.
Waaijenberg weet gedurende drie ronden de leiding te behouden, maar dan is het regerend kampioen Armand Adriaans die zijn Mustang binnendoor steekt bij het aansnijden van de Tarzanbocht. Hugenholtz zit voor Smits met pal daarachter de verbazingwekkende Roel Korsten. Ondanks dat de Engelse Mini-legende Jonathan Lewis spectaculair rijdt, de Mini tilt in de Gerlachtbocht zelfs een achterpootje op, gaat Zandvoort-expert Danny van Dongen hem voorbij. Deze ronde is het Michel Oprey die spint bij het opgaan van de Hunsegrug. Lombard voelt zich in zijn Alpine duidelijk thuis in de regen, hij is Vorköper gepasseerd en dringt aan bij Sautter en Corporaal.
In de vijfde ronde is er een Falcon-oorlog gaande tussen Gross, Perry en Van der Ende. Jaap kan net niet helemaal aanhaken, en ziet hoe de twee ex-teamgenoten er een heftige strijd van maken, die uiteindelijk door de Amerikaan gewonnen wordt; niet geheel zonder fysiek contact, getuige een loshangende achterbumper. De Shelby van Harmen van Putten blijkt niet bestuurd te worden door Roeland Voerman, maar door Michiel Campagne, die intussen is opgerukt naar de top-10 en strijdt met Michael Koel in de Porsche.
Bij het ingaan van de zevende ronde zijn Adriaans en Smits ontsnapt, terwijl Korsten nu zelfs de derde plaats in handen heeft! Helaas heeft hij de ronde erop een momentje buiten de baan en kunnen Hugenholtz en Waaijenberg er weer langs. Ondertussen is Rob Rappange weer volop in gevecht met de Fiat Abarth, nu bestuurd door Verzijlbergen. De strijd gaat om de derde plaats in de kleine toerwagenklasse en het is uiteindelijk Rappange die het met een verschil van 0,184 in zijn voordeel beslist. Voor de tweede keer haalt de oranje Falcon de finish niet: Jaap van der Ende moet hem op de Hunserug aan de kant zetten.
In de laatste ronden zijn er vrijwel geen positiewisselingen meer. Na 12 doorkomsten komt Adriaans als eerste over de meet, voor Smits en Hugenholtz, die echter door zijn tijdstraf terugvalt tot achter Waaijenberg. Korsten is vijfde overall en derde in CT10. Hij wordt gevolgd door Michiel Campagne, Stephen Perry en Norbert Gross. Perry heeft echter ook een tijdstraf opgelopen en zakt twee plaatsen in de uitslag. Michael Koel eindigt dus als achtste, tevens winnaar van de Dunlop race en eerste in de klasse GTS11. Danny van Dongen finisht als negende, wint CT06/07 en pakt plaats twee in de Dunlop-race, voor Jonathan Lewis. Theo van Gammeren is tweede in GTS11, voor Nico Zonneveld in de Morgan. In GTS10 wint Schlüchter, voor Jos Stevens en debutant “Scartie”. Bij de kleine GT’s weet Michel Lombard de tweede plaats over te nemen van Fred Corporaal, maar Bert du Toy van Hees kan hij niet bijhalen. Frank Romo pakt de winst in CT08.
In het kampioenschap zijn het Lotus-piloten Schlüchter en du Toy van Hees die vooraan staan, omdat ze beide twee keer hun klasse wonnen. Voorlopig kunnen ze daar een poos van genieten, want de komende races op Brands Hatch en Spa-Francorchamps tellen niet mee voor de punten.