Armand Adriaans secures 2014 championship at the Nürburgring

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The final rounds of the Dutch championship for historic touring cars and GT’s were held at the Nürburgring GP track. Over 50 entries guaranteed plenty of action. Swedish guest driver and seventies Formula Vee champion Persson dominated qualifiying in his Ford GT40, ahead of the Porsches 904 of Afschin Fatemi and Roman Caresani. Then followed a series of American V8’s: Norbert Gross, Armand Adriaans, Dirk Waaijenberg, Rob Bergmans and Martin Bijleveld. The Lotus Elans of Jos Stevens and Thomas Kargus took the last places in the top-10.
Persson was quickest away from the rolling start, while Caresani lost a lot of ground. Gross slotted into second, under attack from Martin Bijleveld who braked extremely late for the Castrol S. Naturally he ran wide and fell back to fourth behind Gross and Adriaans. Persson was uncatchable, but Caresani managed to overtake everyone else in a couple of laps. Adriaans let the Ford Falcons fight among themselves to concentrate in a class win and the championship. Bijleveld couldn’t close the gap to Norbert Gross and stayed ahead of a spectacular race-long fight between Rob Bergmans in the Iso Rivolta and Dirk Waaijenberg in his Ford Falcon. Nico Zonneveld compensated for a lost season by scoring a great win in the hotly contested GTS11-class in his Morgan +4, while Roger Ebdon was unbeatable in the Mini class. Adriaans won GTS12 once again and thus secured the title. His cautious driving proved unneccesary when Sunday’s race was cancelled due to persistent fog.

Zon en mist op de Nürburgring

Het was alweer een aantal jaren gelden dat de afsluitende wedstrijd om het Nederlands kampioenschap voor historische toewagens en GT’s plaatsvond op de Nürburgring. De Renngemeinsschaft Bergisch-Gladbach, kortweg RGB organiseerde als vanouds de traditionele Saisonsfinale en het was alsof we nooit weg waren geweest. Van de nieuwe eigenaren van het circuit merk je weinig, al kan je een broodje worst nu gelukkig weer gewoon in euro’s afrekenen. De inschrijflijst was goed gevuld, inclusief een nieuwe naam: Kenneth Persson uit Zweden. Persson was in de jaren zeventig tweemaal kampioen in de Super Vee en kwam nu aan de start met een Ford GT40, dus de verwachtingen waren hoog gespannen.
In de zonnige vrije training op vrijdagmiddag vielen helaas al de eerste slachtoffers. Fred Corporaal kampte met een kapotte stuurkoppeling aan zijn Lotus Elite, een onderdeel dat niet te vinden bleek in deze contreien van Duitsland. Einde weekend dus voor “Kamikaas”. Bij Rob Rappange zagen we een bekende rookwolk uit de Mini komen, die duidde op iets met een koppakking, Roland Zoomers’ E-type verloor al zijn koelvloeistof en bij Richard Evans, de man die net zo graag in als onder zijn Marcos ligt, was het weer eens de koppeling die problemen gaf.

Zaterdag om 8:00 werd er gevochten om de startplaatsen en onze Zweedse gastrijder stelde niet teleur. In de vrije training had hij slechts twee langzame rondjes gereden, maar nu zette Persson een tijd van 2:24,8 op de klokken, maar liefst 2,3 seconden sneller dan tweede man Afschin Fatemi in de Porsche 904/6. De derde GTP-bolide zette ook de derde tijd en dat was natuurlijk Roman Caresani met zijn Porsche 904/6. Achter de prototypes volgde een heel rijtje Amerikaanse V8’s: Norbert Gross, Armand Adriaans, Dirk Waaijenberg, Rob Bergmans en Martin Bijleveld. De Lotus Elans van Jos Stevens en Thomas Kargus maakten de top-10 vol. Alexander Schlüchter en Leo Landman waren aan elkaar gewaagd in CT08 met een verschil van 0,07 seconde, zij zouden starten als elfde en twaalfde. Daarachter volgde de snelste man in GTS11, niemand minder dan Nico Zonneveld, die we na een seizoen vol technische problemen voor het eerst in 2014 aan de start zagen met de Morgan +4. Niet iedereen had een vlekkeloze training: Stephen Perry strandde al na een halve ronde met zijn Falcon, Rappange moest weer naar de kant, Mark Schmidt (in Jochem Kentgens’ Morgan) kwam zonder benzine te staan en bij Zoomers was er wederom een vriesplug en daarmee alle koelvloeistof verdwenen.

De eerste race vindt plaats op een zonovergoten zaterdagmiddag. Bij Rob Rappange’s Mini is de cilinderkop helaas te ver heen om nog te kunnen rijden. Daar staat tegenover dat Evans zijn frictie weer voor elkaar heeft en ook Perry’s Ford op 8 poten loopt. De tweede plek op de grid blijft leeg want zo onverwacht als Fatemi in de kwalificatie opdook, zo schittert hij nu door afwezigheid. Alex Korle is er wel, maar moet al voor de start afhaken omdat zijn Lotus Cortina blijkt te zijn veranderd in een 800 cc tweecilinder.
Persson is als beste weg bij de rollende start, terwijl Caresani veel terrein verliest. Gross schuift door naar de tweede plaats, die Martin Bijleveld van hem probeert af te pakken met een zeer late uitremactie in de bekende Castrol S, die tegenwoordig Yokohama S heet. Dat mislukt, want hij gaat wijd door het zand en moet aansluiten op plek vier, achter Gross en Adriaans.
Richard Evans gaat er zoals gebruikelijk als een raket vandoor in een poging om terrein goed te maken en verkoopt daarbij Klaas Span een onnodige tik op het voorwiel.
Halverwege de eerste ronde is Persson al bezig een voorsprong op te bouwen, terwijl Gross nu Bijleveld achter zich aan heeft, gevolgd door Adriaans en Bergmans die zijn Iso Rivolta breed maakt om de aandringende Caresani achter zich te houden. Het is echter een kwestie van tijd en bij de tweede doorkomst is het Caresani die Bergmans uitremt. De E-type van Zoomers begint alweer omineus te roken, terwijl Alexander Schlüchter de leiding in CT08 van Leo Landman overneemt. Het belooft een mooie strijd te gaan worden tussen de twee Lotus-Cortina piloten. Helaas pakt het anders uit, wanneer Zoomers’ Jaguar voor de derde keer zijn koelvloeistof verliest en de op korte afstand volgende Landman een passagier wordt in zijn eigen auto. De Cortina komt ter hoogte van de Michael Schumacher S hard in aanraking met de vangrail. Dat het glad is in die hoek laten ook Roger Ebdon en Frank Romo zien, die allebei een pirouette maken. Gelukkig kunnen zij hun weg vervolgen, waarbij Klaas Span profiteert door de rode lantaarn over te doen aan Romo.
Armand Adriaans is vastbesloten deze race uit te rijden om de titel veilig te stellen en biedt geen weerstand tegen Caresani. Bergmans ziet intussen Dirk Waaijenberg’s Falcon opduiken in zijn spiegel, met Jos Stevens op enige afstand. In GTS11 gaat de strijd om de leiding tussen Nico Zonneveld in de Morgan en Theo van Gammeren met de Porsche 911. Verderop vormt zich een leuke groep aangevoerd door Bob Stevens in de Triumph TR4, met in de achtervolging René de Vries in de Mini Cooper, Edwin Dijkman in de MGB en Huib Mars in de Austin Healey. Voor Ron Verzijlbergen is de race over, de oorzaak is olie op de koppeling van de Fiat Abarth.
De zilveren Porsche 904 zit al gauw op de staart van Bijleveld. Evans en Perry hebben een hoop terrein goedgemaakt, Perry meldt zich zelfs achteraan de top-10 waar Rhea Sautter met haar E-type hem echter voorlopig weet af te stoppen. Daarachter voert Bert du Toy van Hees de kleine GT-klasse aan met zijn Lotus Elite. Hij heeft Chris Mulder met de Porsche 911 als buffer naar zijn grote concurrent Michel Lombard in de Alpine A110, die op zijn beurt weer wordt bedreigd door Roger Ebdon in de Mini.

Een nieuwe doorkomst en Caresani ligt nu derde en krijgt de groene Falcon van Gross in het vizier. Adriaans heeft Bergmans en Waaijenberg op zijn bumper, en ook Jos Stevens komt naderbij. Sautter weet Perry en ook Jac Meeuwissen in de Austin Healey achter zich te houden.
Egbert Kolvoort strijdt met Jochem Kentgens, maar de pret is helaas van korte duur, want Egbert’s geleende MGB-motor begint dure geluiden te maken, terwijl de Morgan van Jochem stilvalt vanwege een overleden rotortje in de verdeler. Mark Dols zijn we ook al kwijt, maar dat is omdat hij zijn MGB wil sparen voor de 4-uursrace later op de dag. Bert Mets moet opgeven vanwege een remprobleem aan de Mini en Frans van Maarschalkertwaart’s Shelby zien we ook niet meer. Het blijkt dat hij een drive through penalty voor een jumpstart heeft gekregen. Helaas zag hij het bord hiervoor over het hoofd, waarna de wedstrijdleiding zwaarder geschut inzet: de zwarte vlag. Noodgedwongen komt Frans dus binnen, en mag niet meer naar buiten.
Richard Evans is inmiddels aan het oprukken in de GTS11 gelederen, hij gaat Erwin van Lieshout’s Porsche 911 ogenschijnlijk gemakkelijk voorbij. Roger Ebdon leidt intussen de middenveldtrein bestaande uit Lombard, Bob Stevens, Du Toy van Hees, Mulder, de Vries en Dijkman. Verderop is het Thomas Augustin met de Ford Mustang die Gerrit jan van Leenen’s Lotus Cortina inpakt, terwijl Wolfgang Schachinger in de zoals altijd ongezond klinkende witte Mustang moeite heeft om Alexandra Auer in de kleine Sprite en Klaas Span’s Mini voor te blijven.
Halverwege de race is Caresani opgerukt naar de tweede plaats. Adriaans heeft het strijdende duo Bergmans-Waaijenberg voorbij gelaten, zonder daarbij de leiding in de GTS12 klasse te verliezen, en is in gevecht met Jos Stevens in de Lotus Elan. Stephen Perry heeft zijn Ford Falcon eindelijk langs de E-type van Rhea Sautter gestuurd en Span en Auer nemen Schachinger te grazen. Schlüchter heeft het aan de stok met Zonneveld, Evans is Theo van Gammeren voorbij en ligt nu tweede in de klasse en Huib Mars wordt opgejaagd door Adrian van Hooijdonk in de BMW Tisa.
Vooraan lijken de kaarten nu geschud, Kenneth Persson is niet in te halen, Roman Caresani rijdt weg van Norbert Gross en Martin Bijleveld kan op zijn beurt het tempo van de groene Falcon niet volgen. Hij begint zelfs iets terug te vallen, maar heeft geluk, want Waaijenberg en Bergmans hebben het veel te druk met een heftig gevecht. Ze laten zien dat je met zo’n groot V8 slagschip prima dwars kan gaan en om elke centimeter kunt strijden zonder onderling contact: een fraai staaltje close racing. Jos Stevens probeert ondertussen nog steeds een weg langs de Shelby Mustang van Adriaans te vinden.
Richard Evans heeft aansluiting gekregen bij het duo Schlüchter-Zonneveld, en maakt zich op om de leiding in de GTS11 klasse te pakken. Maar…de Marcos begint alweer vervaarlijk te roken. De ronde erop is hij erlangs en heeft hij zelfs Schlüchter en Perry als buffer naar Zonneveld. Rhea Sautter pakt ondertussen collega E-type coureur Nykle Meijer, Bob Stevens wisselt stuivertje met Roger Ebdon, totdat de Mini rijder een momentje heeft en terugvalt achter Lombard en Alexandra Auer verrast Gerrit Jan van Leenen met een aanval.
Even later is het Perry die los is, dan volgen Schlüchter en Zonneveld voor de rokende Evans, Sautter en Meijer. Van Hooijdonk is eindelijk Huib Mars voorbij, die vervolgens Thomas Augustin op zijn dak krijgt. Even later valt Evans terug en is van Leenen wakker geworden en probeert de gele Kikkeroog van zich af te houden.
Met bijna een half uur op de klok wordt Persson in de Ford GT40 als winnaar afgevlagd, op 22 seconden gevolgd door Roman Caresani. Gross mag de derde trede van het podium beklimmen en wint CT10, op 14 seconden gevolgd door Bijleveld, die nog maar 0,3 seconde over heeft op Bergmans die er een eindsprintje uitperst. Daarna volgen Waaijenberg en GTS10 winnaar Jos Stevens, die Adriaans toch voorbij is gegaan. Armand Adriaans wordt achtste na een behoudende race, winnaar in GTS12 en daarmee kampioen van 2014 met nog één race te gaan. Thomas Kargus wordt negende met de Lotus Elan, tweede in GTS10. Stephen Perry weet voor het eerst dit jaar een race te finishen met zijn Ford Falcon. Nico Zonneveld wordt 11e en wint GTS11, op ruime afstand voor Theo van Gammeren en Richard Evans. Rhea Sautter finisht op een mooie twaalfde plaats, tweede in GTS12. Schlüchter is 13e en eerste in CT08. Bij de kleine toewagens wint Ebdon voor De Vries en de kleine GT’s zijn een prooi voor Lombard, voor Du Toy van Hees.

Na twee zonovergoten dagen begint de zondag met mist. Die mist blijkt bijzonder hardnekkig en is zo dicht dat de baanposten elkaar niet kunnen zien. Dat maakt het onverantwoord om te racen. De organisatie besluit nog enkele uren te wachten, maar er is geen enkele verbetering te bespeuren en dus blijkt het seizoen 2014 ineens afgelopen te zijn! Wat nog rest is een laatste prijsuitreiking, waar behalve de winnaars van het weekend ook de kampioen van 2014 Armand Adriaans in het (denkbeeldige) zonnetje wordt gezet.